43/2014

Πρόεδρος: Ναπολέων Ζούκας

Εισηγήτρια: Μαρία Τζέρμπου

Δικηγόροι: Κων. Γαλάνης, Θεόφιλος Κώτσιου

Ερμηνεία συμβάσεων με αναζήτηση αληθούς βούλησης κατά την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, λαμβάνονται δε υπόψη τα συμφέροντα των μερών, προηγούμενη συμπεριφορά τους, συνθήκες, φύση και σκοπός της σύμβασης, αλλά και προτεινόμενα στοιχεία εκτός σύμβασης.

Η έννοια δικαιοπραξίας ή όρου αυτής δεν αποτελεί πραγματικό γεγονός, ούτε αντικείμενο απόδειξης, αλλά ερμηνεία της από το δικαστήριο.

Ανάθεση από το ενάγον ΚΤΕΛ στην εναγόμενη της εκμετάλλευσης της οπίσθιας και πρόσθιας όψης των εισιτηρίων του με εκτύπωση διαφημιστικών μηνυμάτων. Κενό σύμβασης και ερμηνεία ότι το ενάγον, επί μη έγκαιρης διάθεσης υπό της εναγομένης διαφημίσεων για την πρόσθια όψη, μπορούσε να εκτυπώσει σε αυτήν διαφημίσεις τρίτου.

 

{…} Η ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «ΑΣΤΙΚΟ ΚΤΕΛ Λ. ΑΕ» με την υπό κρίση αγωγή της, την οποία απηύθυνε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Λάρισας, ιστορούσε ότι δυνάμει της από 5.1.2004 έγγραφης σύμβασης συνεργασίας με την εναγομένη, που συνήφθη στη Λ., της ανέθεσε την αποκλειστική εκμετάλλευση με την εκτύπωση διαφημιστικών μηνυμάτων στις δύο όψεις όλων των εισιτηρίων που θα εξέδιδε για τις ανάγκες της η ενάγουσα, για το χρονικό διάστημα από 12.1.2004 έως 12.1.2007. Ως αντάλλαγμα θα λάμβανε τα παρατιθέμενα και προσδιοριζόμενα ανά έτος ποσά στην αγωγή, με την πρόσθετη υποχρέωση τα ποσά αυτά να καταβάλλονται 4 μήνες από την ημερομηνία έκδοσης εκάστου εκδοθησομένου τιμολογίου. Ότι για τη διαφημιστική εκμετάλλευση των εκδιδόμενων τα έτη 2005 και 2006 εισιτηρίων εξέδωσε, μεταξύ άλλων, και τα αναφερόμενα στην αγωγή δύο τιμολόγια παροχής υπηρεσιών για το 2005, συνολικού ποσού 1.886,69 Ε, και δώδεκα τιμολόγια παροχής υπηρεσιών για το έτος 2006, συνολικού ποσού 24.674,81 Ε, το ποσό των οποίων δεν έχει εξοφληθεί ακόμη παρά τις οχλήσεις της προς την εναγομένη. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει ως αμοιβή της το συνολικό ποσό των στο ποσό των 25.161,50 Ε, όπως παραδεκτά περιόρισε, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα παρέλευσης 4 μηνών από την ημερομηνία έκδοσης του κάθε τιμολογίου που αναφέρεται στην αγωγή, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Η υπόθεση εκδικάστηκε αντιμωλία των διαδίκων με την τακτική διαδικασία και εκδόθηκε η εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 98/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας που έκανε δεκτή την αγωγή. Η εκκαλούσα με την έφεσή της προσβάλλει την απόφαση αυτή και παραπονείται για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να απορριφθεί η αγωγή, καθ’ ολοκληρίαν.

Από τις διατάξεις των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, κατά τις οποίες, αντιστοίχως, «κατά την ερμηνεία της δήλωσης βουλήσεως αναζητείται η αληθινή βούληση χωρίς προσήλωση στις λέξεις» και «οι συμβάσεις ερμηνεύονται όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη», προκύπτει ότι, όταν η σύμβαση παρουσιάζει κενό ή γεννάται αμφιβολία ως προς την έννοια των δηλώσεων βουλήσεως, το δικαστήριο οφείλει να αναζητήσει την πραγματική βούληση των συμβαλλομένων βάσει των ως άνω ερμηνευτικών κανόνων, ο πρώτος των οποίων εξαίρει το υποκειμενικό στοιχείο, τη βούληση του δηλούντος, και απαιτεί η ερμηνεία να μην προσκολλάται στις λέξεις της δηλώσεως, αλλά να αναζητείται η αληθής βούληση, ο δε δεύτερος εξαίρει τα αντικειμενικά στοιχεία και επιβάλλει να ερμηνεύεται η δήλωση όπως απαιτεί η καλή πίστη, αφού ληφθούν υπ’ όψιν και τα συναλλακτικά ήθη. Για τη διαμόρφωση δε της σχετικής κρίσης του το δικαστήριο της ουσίας λαμβάνει υπόψη, με διαφορετική κατά περίπτωση βαρύτητα, τα συμφέροντα των μερών και κυρίως εκείνου από αυτά, το οποίο αποβλέπει να προστατεύσει ο ερμηνευόμενος όρος, το δικαιοπρακτικό σκοπό, τις συνήθειες και τις λοιπές τοπικές χρονικές και άλλες συνθήκες, υπό τις οποίες έγιναν οι δηλώσεις βούλησης των συμβαλλομένων, τη φύση της σύμβασης, τις διαπραγματεύσεις που είχαν προηγηθεί, την προηγούμενη συμπεριφορά των μερών και πώς η σχετική δήλωση του ενός μέρους αναμενόταν να εκληφθεί από το άλλο μέρος. Έτσι, κάθε δήλωση βούλησης θα πρέπει να ληφθεί με την έννοια που απαιτεί, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η συναλλακτική ευθύτητα και κατά τους κανόνες της οποίας θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή η δήλωση βούλησης και από τον τρίτο. Το δικαστήριο της ουσίας, όταν ερμηνεύει, κατά τις αρχές της καλής πίστης, λαμβάνοντας υπόψη του και τα συναλλακτικά ήθη, τη δήλωση βούλησης, δεν είναι ανάγκη να αναλύσει και εξειδικεύσει τις αρχές αυτές ή τα συναλλακτικά ήθη και δεν δεσμεύεται στην κρίση του από τους ισχυρισμούς των διαδίκων. Εξάλλου, το δικαστήριο της ουσίας, προκειμένου να σχηματίσει τη δικανική του κρίση, δεν είναι υποχρεωμένο να αρκεστεί στο περιεχόμενο της σύμβασης, αλλά μπορεί να αντλήσει και στοιχεία εκτός της σύμβασης, που θα προταθούν από τους διαδίκους. Περαιτέρω, από τις ίδιες πιο πάνω διατάξεις, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 335 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι η έννοια δικαιοπραξίας ή κάποιου όρου αυτής, η οποία δεν αποτελεί πραγματικό γεγονός, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο απόδειξης, αλλά αυτή εξευρίσκεται από το δικαστήριο της ουσίας που διαπιστώνει κυριαρχικά, με ερμηνεία του περιεχομένου τους, την αληθινή βούληση των δικαιοπρακτούντων, όπως προαναφέρθηκε, χωρίς να δεσμεύεται στην κρίση του από τους ισχυρισμούς των διαδίκων ή να είναι υποχρεωμένο να διατάξει για τα ζητήματα αυτά απόδειξη (βλ. ΑΠ 1281/2013 Νόμος, ΑΠ 1214/2010 ΕΦΑΔ 2010. 1322, ΑΠ 1746/2009 ΝοΒ 58. 729, ΑΠ 142/2003 Δνη 44. 1305, ΑΠ 737/2001 Δνη 43. 723, ΑΠ 1628/1999 Δνη 41. 359, ΑΠ 240/ 1995 Δνη 37. 682, ΑΠ 460/2000 Δνη 41. 1663, ΕφΠειρ 670/2012 Νόμος, ΕφΑθ 1326/2004 Δνη 46. 1537).

Στην προκειμένη περίπτωση από την ένορκη κατάθεση … αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα ΑΕ με την επωνυμία «ΑΣΤΙΚΟ ΚΤΕΛ Λ. ΑΕ» συνήψε στις 5.1.2004 στη Λ., σύμβαση συνεργασίας, με την εναγομένη ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «Γ.-Τ. ΟΕ» και το διακριτικό τίτλο «P. – Μέσα Μαζικής Διαφήμισης», που εδρεύει στο Β.. Κατά τη σύμβαση και στο άρθρο 1 αυτής αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «Το Αστικό ΚΤΕΛ Λ. προτίθεται να παραχωρήσει την αποκλειστική εκμετάλλευση της πρόσθιας και της οπίσθιας όψης των εισιτηρίων που εκδίδει για την εκτύπωση διαφημιστικών μηνυμάτων προς το επιβατικό κοινό». Στο άρθρο 2 αυτής αναφέρεται ότι «στο πλαίσιο της συνεργασίας η ενάγουσα αναθέτει και η εναγομένη αναλαμβάνει την αποκλειστική εκμετάλλευση με εκτύπωση διαφημιστικών μηνυμάτων στις δύο όψεις όλων των ως άνω εισιτηρίων που εκδίδει το αστικό ΚΤΕΛ Λ. με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που περιέχονται στην παρούσα σύμβαση». Στο άρθρο 3 «η διάρκεια της συνεργασίας ορίζεται τριετής, αρχίζει από 12.1.2004 και λήγει την 12.1.2007». Επίσης κατά το άρθρο 4 της ως άνω σύμβασης συμφωνήθηκε ότι «για την παραχώρηση της αποκλειστικής εκμετάλλευσης των δύο όψεων των εισιτηρίων σύμφωνα με τα παραπάνω, που θα εκδίδει το Αστικό ΚΤΕΛ Λ. ως αντάλλαγμα δικαιούται ανά έτος τα παρακάτω ποσά 1ος χρόνος … 2ος χρόνος (12.1.2005 έως 11.1.2006) 0,00294 Ε ανά οπίσθια όψη εισιτηρίου και 0,00529 Ε σε περίπτωση εκτύπωσης της οπίσθιας και πρόσθιας όψης των εισιτηρίων, πλέον Φ.Π.Α. 18%. 3ος χρόνος (12.1.2006 έως 12.1.2007) 0,00323 Ε ανά οπίσθια όψη εισιτηρίου και 0,00558 Ε σε περίπτωση εκτύπωσης της οπίσθιας και πρόσθιας όψης των εισιτηρίων, πλέον Φ.Π.Α. 18%. … Ρητά συμφωνείται ότι η Γ.-Τ. ΟΕ, μετά την πρώτη έγγραφη ειδοποίηση (προ 60 ημερών) για εκτύπωση εισιτηρίων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5 της παρούσας, τηρουμένων των όρων της παρούσας, υποχρεούται να καταβάλει για όλη τη διάρκεια της συμβάσεως το συμφωνημένο αντάλλαγμα για την οπίσθια όψη των εισιτηρίων, ασχέτως καταχωρήσεων, και την πρόσθια όψη μόνο όταν υπάρχουν καταχωρήσεις και μόνο για το συγκεκριμένο αριθμό εισιτηρίων στον οποίο θα υπάρχουν καταχωρήσεις στην πρόσθια όψη των εισιτηρίων. Απαλλάσσεται των παραπάνω υποχρεώσεων στην περίπτωση που υπάρχει παράβαση των όρων της παρούσας συμβάσεως ή η εκτύπωση των εισιτηρίων με τα διαφημιστικά μηνύματα δεν έγινε λόγω υπαναχώρησης ή αδυναμίας του Αστικού ΚΤΕΛ Λ.. Η Γ.-Τ. ΟΕ υποχρεούται, κάθε φορά που εκδίδονται εισιτήρια, στην πληρωμή του ως άνω συμφωνηθέντος ανταλλάγματος, με παράδοση επιταγής τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία που θα φέρει το τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, που θα εκδίδει το Αστικό ΚΤΕΛ Λ. προς αυτήν, συνοδευόμενο από αντίγραφο του τιμολογίου της εταιρείας που εξέδωσε τα εισιτήρια, από το οποίο θα προκύπτει αφενός μεν ο αριθμός των κάθε φορά εκδοθέντων εισιτηρίων, αφετέρου δε οι τυπωθείσες όψεις των εισιτηρίων». Κατά δε το άρθρο 5 της ως άνω σύμβασης «Το ΚΤΕΛ Λ. υποχρεούται να ειδοποιεί εγγράφως τη Γ.-Τ. ΟΕ και να γνωστοποιεί σ’ αυτήν, προ 60 ημερών τουλάχιστον, τον αριθμό και την κατηγορία εισιτηρίων που προτίθεται να εκδώσει, προκειμένου η Γ.-Τ. ΟΕ να έχει τη δυνατότητα εξεύρεσης διαφημιστικών μηνυμάτων. … Η Γ.-Τ. ΟΕ υποχρεούται να παραδίδει στο ΚΤΕΛ Λ., το αργότερο εντός 50 ημερών από την έγγραφη γνωστοποίηση περί έκδοσης εισιτηρίων, τις μακέτες και τα λογότυπα των διαφημιστικών μηνυμάτων, προκειμένου να είναι σε θέση αυτό να τα παραδώσει στο εργολάβο εκτύπωσης και να εκδοθεί έγκαιρα η απαιτούμενη ποσότητα εισιτηρίων. Τηρουμένων των όρων της παρούσας συμβάσεως, σε περίπτωση υπαναχώρησης ή αδυναμίας, α) το ΚΤΕΛ Λ. υποχρεούται να αποζημιώσει την εταιρεία Γ.-Τ. ΟΕ με την αξία της οπίσθιας πλευράς των εισιτηρίων βάσει των οικονομικών όρων που συμφωνήθηκαν παραπάνω, για ολόκληρο το χρονικό διάστημα από τον χρόνο υπαναχώρησης ή αδυναμίας μέχρι την λήξη του συμβατικού χρόνου της παρούσης συμβάσεως και αντίστοιχα β) η Γ.-Τ. ΟΕ υποχρεούται να αποζημιώσει το ΚΤΕΛ Λ. με την αξία της οπίσθιας πλευράς των εισιτηρίων, βάσει των οικονομικών όρων που συμφωνήθηκαν παραπάνω, για ολόκληρο το χρονικό διάστημα από το χρόνο υπαναχώρησης ή αδυναμίας μέχρι την λήξη του συμβατικού χρόνου της παρούσας συμβάσεως. Διευκρινίζεται ότι η έκδοση και η εκτύπωση των εισιτηρίων θα γίνεται με έξοδα και ευθύνη του ΚΤΕΛ Λ. από τρίτο συνεργάτη επιλογής του.»

Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικότερα ως άνω αναφερόμενους όρους της συμφωνίας ανατέθηκε από την ενάγουσα στην εναγομένη η εκμετάλλευση της οπίσθιας και της πρόσθιας όψης των εισιτηρίων που θα εξέδιδε η ενάγουσα, προκειμένου η εναγομένη να εκτυπώνει σε αυτά διαφημιστικά μηνύματα απευθυνόμενα στο επιβατικό κοινό, αφού η τελευταία ειδοποιούσε εγκαίρως για τη χρήση και των δύο όψεων για τοποθέτηση διαφημιστικού υλικού από την ίδια με την αποστολή των σχετικών μακετών, σύμφωνα με τους ειδικότερα αναφερόμενους όρους στη σύμβαση. Ακολούθως αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα σε εκτέλεση της ως άνω συμφωνίας εξέδωσε τον παρακάτω αναφερόμενο αριθμό εισιτηρίων, γεγονός που συνομολογείται από την εναγομένη, αφού δεν αμφισβητείται ρητά από αυτήν, στα οποία εκτυπώθηκαν διαφημίσεις. Η εναγομένη όμως δεν της έχει καταβάλει μέχρι σήμερα τη συμφωνημένη αμοιβή. Ειδικότερα: 1) Το Νοέμβριο του 2005 η ενάγουσα εξέδωσε 1.134.000 εισιτήρια, στα οποία εκτυπώθηκαν διαφημίσεις στην οπίσθια όψη τους, και οφείλονται για αυτά 74,42 Ε, ύστερα από μερική εξόφληση του αρχικώς οφειλόμενου ποσού των 3.967,41 Ε (1.134.000 Χ 0,00294 = 3.333,96 Ε + Φ.Π.Α. 19% 633,45 Ε = 3.967,41 Ε μείον 3.892,99 Ε που κατέβαλε η εναγομένη, {…} 11) Τον Οκτώβριο του 2006 η ενάγουσα εξέδωσε 300.000 εισιτήρια, στα οποία εκτυπώθηκαν διαφημίσεις στην οπίσθια όψη τους, και οφείλονται για αυτά 1.153,11 Ε (969 Ε + ΦΠΑ 19%), για τα οποία εκδόθηκε το …/31.10.2006 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών). Συνολικά, δηλαδή, οφείλεται στην ενάγουσα από την εναγομένη για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 22.980,09 Ε.

Περαιτέρω από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα δαπάνησε στα πλαίσια εκτέλεσης της πιο πάνω σύμβασης και τα παρακάτω αναφερόμενα ποσά: {…}. Συνολικά δηλαδή 3.580,59 Ε για την κατασκευή των φιλμ διαφήμισης. Όμως το συνολικό αυτό ποσό σύμφωνα με την ως άνω σύμβαση βαρύνει την ενάγουσα, όπως σαφώς προκύπτει από το άρθρο 5 αυτής, στο οποίο, όπως προαναφέρθηκε, ορίζεται ρητά «Διευκρινίζεται ότι η έκδοση και η εκτύπωση των εισιτηρίων θα γίνεται με έξοδα και ευθύνη του ΚΤΕΛ Λ. από τρίτο συνεργάτη επιλογής του». Συνεπώς σύμφωνα με όσα είχαν συμφωνηθεί το κόστος κατασκευής του φιλμ και γενικά της έκδοσης εισιτηρίων βάρυνε εξ ολοκλήρου την ενάγουσα, κάνοντας δεκτό το σχετικό ισχυρισμό της εναγομένης, που αποτελεί και λόγο έφεσης. Ενώ δεν αποδείχθηκε, ότι σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις έκδοσης τιμολογίων για την κατασκευή των φίλμ η ενάγουσα γνωστοποίησε εγκαίρως και εγγράφως στην εναγομένη για την επικείμενη έκδοση εισιτηρίων, και αυτή από δική της υπαιτιότητα δεν παρέδωσε εγκαίρως κατά παράβαση του άρθρου 5 της εν λόγω σύμβασης τα λογότυπα των διαφημιστικών μηνυμάτων στην ενάγουσα, προκειμένου η τελευταία να παραδώσει τούτα με τη σειρά της για εκτύπωση στον εργολάβο εκτύπωσης, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να επιβαρυνθεί με τα επιπλέον έξοδα πραγματοποίησης

της καθεμίας από τις συνολικά επτά καθυστερημένες παραγγελίες, τα οποία έξοδα ανήλθαν στα προαναφερόμενα ποσά. Ανεξάρτητα όμως από τα ανωτέρω στα έξοδα αυτά που βάρυναν κατά τη συμφωνία την ενάγουσα θα προέβαινε αυτή για την έκδοση των εισιτηρίων με την εκτύπωση των διαφημιστικών μηνυμάτων ανεξάρτητα του χρόνου της γνωστοποίησής της, είτε η γνωστοποίηση εκ μέρους της εναγομένης ήταν προ 50 ημερών είτε αργότερο, και δεν αποτελούσαν επί πλέον έξοδα, όπως η ενάγουσα ισχυρίζεται. Περαιτέρω η εναγομένη ισχυρίζεται ότι δεν οφείλει στην ενάγουσα τα αιτούμενα με την αγωγή της ποσά, διότι η ενάγουσα, κατά παράβαση των όρων της σύμβασης, κατά το χρονικό διάστημα από φθινόπωρο του 2005 έως τη λήξη της σύμβασης, εντός του οποίου εκτυπώθηκαν και όλα τα παραπάνω αναφερόμενα εισιτήρια, εκτύπωνε διαφημιστικό μήνυμα στην πρόσθια όψη άγνωστου αριθμού εισιτηρίων, στο οποίο αναγραφόταν «Κερδίστε Mercedes Benz SLK και πολλά άλλα πλούσια δώρα – Στείλε με sms τη λέξη ΚΤΕΛ στο … και μπες στην κλήρωση … 0,75/sms – Όροι ktelgame.gr», αποκομίζοντας με τον τρόπο αυτό 50 λεπτά από 75 λεπτά που εισέπραττε η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας ανά γραπτό μήνυμα … γεγονός που αντίκειτο στη σύμβαση, αφού είχε δεσμευτεί με αυτήν η ενάγουσα να παρέχει και την εμπρόσθια όψη των εισιτηρίων, στην εναγομένη. Αποδείχθηκε πράγματι ότι η ενάγουσα εταιρεία εκτύπωνε το πιο πάνω διαφημιστικό μήνυμα στην πρόσθια όψη των εισιτηρίων που εξέδιδε, γεγονός άλλωστε που το ομολογεί, ερμηνεύοντας την ως άνω σύμβαση ότι είχε το δικαίωμα αυτό. Βέβαια από την ανάγνωση της σύμβασης «συνεργασίας» και ιδιαίτερα από τα άρθρα 4 και 5, στα οποία αναφέρεται ότι η ενάγουσα για «την παραχώρηση της αποκλειστικής διαφημιστικής εκμετάλλευσης των δύο όψεων των εισιτηρίων ως αντάλλαγμα δικαιούται ανά έτος τα παρακάτω ποσά … Ρητά συμφωνείται … υποχρεούται να καταβάλει (η εναγομένη) για όλη τη διάρκεια της συμβάσεως το συμφωνημένο αντάλλαγμα για την οπίσθια όψη των εκδιδόμενων από την ενάγουσα εισιτηρίων ασχέτως καταχωρήσεων και την πρόσθια όψη μόνο όταν υπάρχουν καταχωρήσεις», σαφώς προκύπτει ότι κατά πρώτο λόγο η εναγομένη είχε την αποκλειστική εκμετάλλευση της οπίσθιας όψης ανεξάρτητα της τοποθέτησης από αυτήν διαφημίσεων ή όχι, και κατά δεύτερο λόγο την αποκλειστική εκμετάλλευση και της πρόσθιας όψης των εισιτηρίων μόνο σε περίπτωση που η εναγομένη διέθετε διαφημίσεις προς καταχώριση, ενημερώνοντας για το σκοπό της αυτό εγκαίρως, σύμφωνα με τους όρους της σύμβασης, την ενάγουσα.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω το δικαστήριο διαπιστώνει ότι η σύμβαση παρουσιάζει κενό αν η ενάγουσα σε περίπτωση που η εναγομένη δεν διέθετε διαφημίσεις για την πρόσθια όψη των εισιτηρίων, μπορούσε να εκτυπώσει στην πρόσθια όψη και διαφημίσεις που δεν προέρχονταν από την εναγομένη. Κατά την κρίση όμως του παρόντος δικαστηρίου  από την ερμηνεία της σύμβασης, σύμφωνα με την καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, συνάγεται ότι η ενάγουσα είχε το δικαίωμα της εκμετάλλευσης της εμπρόσθιας όψης του εισιτηρίου για διαφήμιση που δεν προερχόταν από την εναγομένη και που η τελευταία δεν είχε ζητήσει εγκαίρως τη χρήση και της όψης αυτής του εισιτηρίου. Η κρίση του δικαστηρίου ενισχύεται από το περιεχόμενο του άρθρου 4 της σύμβασης, στο οποίο καθορίζονται δύο τιμές, για τη χρήση από την εναγομένη και εκμετάλλευση με τοποθέτηση διαφημιστικού μηνύματος για κάθε έτος μία για την οπίσθια όψη του εισιτηρίου και διαφορετική σε περίπτωση εκτύπωσης της οπίσθιας και εμπρόσθιας όψης των εισιτηρίων. Αν όπως ισχυρίζεται η εναγομένη ότι η ενάγουσα δεν είχε αυτό το δικαίωμα, αφού της είχε παραχωρήσει την αποκλειστική εκμετάλλευση και για τις δύο όψεις των εισιτηρίων, τότε θα καθορίζονταν μία τιμή και για τις δύο όψεις ανεξάρτητα αν η εναγομένη προέβαινε στην εκμετάλλευση και των δύο όψεων, ή όχι. Και από τη σύμβαση η  εναγομένη θα ήταν υποχρεωμένη να αποζημιώσει και για την εκμετάλλευση ή μη και των δύο όψεων των εκδιδομένων από την ενάγουσα εισιτηρίων για το επίδικο χρονικό διάστημα. Ενώ στο άρθρο 5 της σύμβασης αναφέρεται ότι η ενάγουσα σε περίπτωση υπαναχώρησης ή αδυναμίας υποχρεούται να αποζημιώσει την εναγομένη με την αξία της οπίσθιας πλευράς, όχι και των δύο. Ενώ δεν αποδείχθηκε ότι η εναγομένη εγκαίρως και εγγράφως ζήτησε την εκμετάλλευση και της εμπρόσθιας όψης των εισιτηρίων και η ενάγουσα από υπαιτιότητά της υπαναχώρησε ή αδυναμία της δεν εκτύπωσε και στην εμπρόσθια όψη τα αιτηθέντα διαφημιστικά μηνύματα. Ούτε αποδείχθηκε ότι η εναγομένη διαμαρτυρήθηκε για την εκτύπωση διαφήμισης τρίτου στην εμπρόσθια όψη των εισιτηρίων. Συνεπώς η ενάγουσα, ερμηνεύοντας ορθώς την ως άνω σύμβαση είχε δικαίωμα να παραχωρήσει την εκμετάλλευση της εμπρόσθιας όψης των εισιτηρίων σε τρίτο, αφού η εναγομένη δεν είχε εκδηλώσει εγκαίρως την τοποθέτηση και σ’ αυτήν την όψη διαφημιστικών μηνυμάτων, από την ίδια. {…}