66/2016 (Ειδική)                               

Ειρηνοδίκης: Δημ. Στυλιανού

Δικηγόροι: Παν. Νασιώκας

 

Από την ισχύ του ν. 4172/13 παύουν να ισχύουν οι δ/ξεις του ν. 2238/94 και άρα για την έκδοση δ/γής απόδοσης μισθίου μη αναγκαία προσκόμιση πιστοποιητικού της αρμόδιας εφορίας περί δήλωσης των μισθωμάτων του ακινήτου κατά την τελευταία 2ετία. Άλλως, η έλλειψη δεν καθιερώνει απαράδεκτο, ούτε ο ανακόπτων έχει έννομο συμφέρον, αφού η πλημμέλεια αυτή δεν επιδρά κατά νόμο στο διατακτικό της δ/γής απόδοσης.

 

Με την υπό κρίση ανακοπή και για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτήν, διώκεται η ακύρωση της με αριθ. 536/2015 διαταγής απόδοσης μισθίου του δικαστηρίου αυτού, η οποία εκδόθηκε με βάση ιδιωτικά έγγραφα (σύμβαση μίσθωσης), που αναφέρονται σε αυτή και υποχρεώνει τον ανακόπτοντα να αποδώσει στους καθ’ ων η ανακοπή, ως μοναδικούς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του αρχικού εκμισθωτή Τ. Κ., το αναφερόμενο σ’ αυτή κατάστημα που βρίσκεται στο … χλμ ΠΕΟ Τ. – Λ.. Η ανακοπή αυτή έχει ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα και αρμόδια φέρεται για συζήτηση ενώπιον του δικαστηρίου τούτου κατά την ειδική  διαδικασία, που ρυθμίζεται και από τα άρθρα 632 παρ. 2 εδ. 2 (όπως αυτό ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθ. 14 του Ν. 4055/2012), 643, 591 παρ 1, 649 και 650 ΚΠολΔ, οπότε πρέπει να ερευνηθεί η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.

{…} Κατά το χρόνο που κατατέθηκε η αίτηση για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, δεν απαιτείτο η εκ μέρους των ανακοπτόντων προσκόμιση της προβλεπόμενης από το άρθρο 81 παρ. 3 του ν. 2238/1994 πιστοποιητικό της αρμόδιας ΔΟΥ, καθόσον το σχετικό άρθρο είχε καταργηθεί, με την παρ. 22 άρθρου 72 Ν. 4172/2013 (Νέος Κ.Φ.Ε.), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 26 παρ. 11 Ν. 4223/2013, ΦΕΚ Α’ 287/31.12.2013 και η οποία ορίζει ότι: «22. Από την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013 παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2238/1994 (Α’ 151), συμπεριλαμβανομένων και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση αυτού του νόμου.». Σε κάθε περίπτωση,  η έλλειψη της, δεν καθιερώνει απαράδεκτο, ούτε και ο ανακόπτων έχει έννομο συμφέρον αφού η πλημμέλεια αυτή δεν επιδρά κατά νόμο, στο διατακτικό της. {…}