ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Θα ήθελα λίγο να διαβάσω τον κατάλογο των Δικηγορικών Συλλόγων που εκπροσωπούνται είτε δια των Προέδρων είτε με εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους. Έχομε επομένως του Αιγαίου, της Αλεξανδρούπολης, της Άρτας, του Βόλου, Γιαννιτσών, Γρεβενών, Γυθείου, Δράμας, Έδεσσας, Ευρυτανίας, Θηβών, Ιωαννίνων, Καβάλας, Καλαμάτας, Καρδίτσας, Κατερίνης, Κιλκίς, Κορίνθου, Κω, Λαμίας, Λάρισας, Λασιθίου, Λευκάδας,  Μυτιλήνης, Ναυπλίου, Ξάνθης, Ορεστιάδος, Πατρών, Ρεθύμνου, Ροδόπης, Σερρών, Σπάρτης, Σύρου, Τρικάλων, Φλώρινας, Χαλκίδας, Χαλκιδικής και Χίου και Θεσσαλονίκης φυσικά. Είναι 39 Σύλλογοι συμπεριλαμβανομένου και της Θεσσαλονίκης, εκπροσωπούνται σήμερα.
Συνεχίζονται λοιπόν οι εργασίες της Ολομέλειας, που διακόπηκαν στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου 2011. Εγώ σκόπιμα και για λόγους συμβολικούς, αφήνω κενές τις θέσεις για τα υπόλοιπα μέλη του Προεδρείου, κλήθηκαν όλοι οι συνάδελφοι, με όλους τους πρόσφορους τρόπους. Μου ζητήθηκε κατά την έναρξη, πριν αρχίσει η διαδικασία, να δοθεί ο λόγος σε δύο συναδέλφους, τον έναν εκπρόσωπο του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών, τον κ. Παπάκο και τον κ. Σωτήρη Αθανασίου, να αναφερθούν σε δύο εξειδικευμένα θέματα, εάν δεν υπάρχει αντίρρηση.

Κατ’ αρχήν δεν τίθεται θέμα ψηφοφορίας, έστω δι’ αντιπροσώπου. Από εκεί και πέρα οι περισσότεροι είναι εξουσιοδοτημένοι, είτε από Γενικές Συνελεύσεις είτε από τους Προέδρους. Αν χρειαστεί να το ελέγξουμε, με αυτή την έννοια, θα το ελέγξουμε. Αλλά προς το παρόν δεν τίθεται κανένα θέμα. Εδώ στη Γραμματεία δήλωσαν απλώς ότι είναι εκπρόσωπος κάποιου Δικηγορικού Συλλόγου. Εκπρόσωπος του Αιγαίου είναι ο κ. Στεφανόπουλος, Αλεξανδρούπολης ο κ. Ντίνας, Άρτας ο κ. Τσίρκας, Βόλου ο κ. Βολιώτης, Γιαννιτσών ο κ. Ξυνίδης, Γρεβενών ο κ. Πέτρου αυτοπροσώπως…

Ερώτηση: Δεν τίθεται θέμα απαρτίας για να μας απασχολήσει τόσο πολύ αυτό το θέμα αυτή τη στιγμή. Σε άλλες Ολομέλειες δεν μας έχει απασχολήσει καθόλου.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Λοιπόν ας το απλοποιήσουμε: Διαβάζω ξανά: Γυθείου κ. Μητσάκος, Δράμας κ. Ξανθόπουλος, Έδεσσας κ. Κετσιτζίδης, Ευρυτανίας κ.. Γκαρίλας, Θηβών κ. Ζέρβας, Ιωαννίνων κ. Χασιώτης, Καβάλας κ. Κεβρεκάκης, Καλαμάτας Κων. Μαρνέλης, Καρδίτσας Γ. Ραμούζης, Κατερίνης Χαρ. Τζαμακλής, Κιλκίς Ευρ. Αρτόγλου,  Κορίνθου Δημ. Κονομάδης, ο κ. Χατζηβασίλης νομίζω ότι είναι Γενικός Γραμματέας, γι’ αυτό είπα, γιατί ήξερα για μερικούς με σιγουριά, Λαμίας Παν. Συγγούρης, Λάρισας Φιλ. Σαμαράς, Λασιθίου ο κ. Σιβαλάκης, Λευκάδος ο κ. Τσάκαλος, Μυτιλήνης ο κ. Γεωργιάδης, ο κ. Ορφανός με απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου Ναυπλίου, Ξάνθης Κων. Γούναρης, Ορεστιάδος Χρ. Καπετανίδης, Ο κ. Παπάκος μέλος του Δ.Σ. με απόφαση Γενικής Συνέλευσης, ο κ. Μιχελάκης Ρεθύμνου, Ροδόπης Γ. Κιμπαρίδης, Σερρών κ. Αγγελίδης, Σπάρτης κ. Δημητρακούλας, Σύρου ο κ. Παγίδας, Τρικάλων Δημ. Κοντογιαννίδης, Φλώρινας Δημ. Στεφανίδης, Χαλκίδας Λαμ. Γκάνης, Χαλκιδικής Γ. Λαγάνης, και Χίου Ισίδωρος Τσούρας. Αυτοί είμαστε παρόντες. Συγνώμη είναι και εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Βεροίας. Πιάνουμε τους 40 (σαράντα). Δηλαδή σαράντα Δικηγορικοί Σύλλογοι εκπροσωπούνται στη σημερινή Ολομέλεια που συνεχίζει τις εργασίες της.

Επανέρχομαι λοιπόν, στο αν δεν υπάρχει κάποια αντίρρηση, οι δύο αυτοί συνάδελφοι, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να αναπτύξουν εξειδικευμένες εισηγήσεις. Μου ζήτησαν ο κ. Παπάκος, σε σχέση με τα ζητήματα των Αμοιβών, εξειδικευμένα. Και το άλλο το θέμα είναι εξειδικευμένα για το θέμα των Διατοπικών Εταιριών που θα μας μιλήσει ο κ. Σωτήρης Αθανασίου. Μερικά ζητήματα, τα οποία πιστεύω ότι έχουμε ερωτήματα, θα μπορούσε να μας βοηθήσει να απαντήσουμε. Εγώ έτυχε να διαβάσω το θέμα που θέλει να εισηγηθεί ο κ. Παπάκος και μου έδωσε κάποιες απαντήσεις. Λοιπόν, αρκεί οι συνάδελφοι να μας διαβεβαιώσουν ότι θα είναι σύντομοι. Δίνουμε -5-10 λεπτά της ώρας στον καθένα, να αναπτύξει το θέμα του. Κατά σειρά λοιπόν, ο κ. Παπάκος. Όλα όσα λέμε, καταγράφονται.

Ο κ. Παπάκος, όπως έχω πληροφορηθεί είναι εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου ή της Γενικής Συνέλευσης; Απ’ ότι πληροφορούμαι και του Διοικητικού Συμβουλίου και της Γενικής Συνέλευσης. Σας καλωσορίζουμε.

Παπάκος – Εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών: Γεια σας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Δεν ήμουν ακριβώς προετοιμασμένος για να σας κάνω μία εισήγηση, μάλλον να κάνω μία συζήτηση, αλλά επειδή έχω ασχοληθεί λιγάκι με το θέμα των αμοιβών, μου ζήτησαν διάφοροι συνάδελφοι να πω κι εγώ δύο κουβέντες, μιας και έχω κάνει και ένα έγγραφο και έχω στείλει σε διάφορους Συλλόγους και προσωπικά και στην Αθήνα, και στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη και σε διάφορους άλλους.

Εγώ ήθελα να πω πρώτα δύο σκέψεις σε σχέση με τα άρθρα που αφορούν τις αμοιβές. Μέχρι σήμερα οι αμοιβές μας, είχαν θεσπιστεί με τον Κώδικα περί Δικηγόρων, ως ουσιαστικό δίκαιο και αναφέρονταν στα άρθρα 92 επ. Κατά βάση, η βασική διάταξη ήταν ότι η αμοιβή συμφωνείται ελεύθερα και δεν μπορεί να συμφωνηθεί λιγότερη από την ελάχιστη νόμιμη, όπως προσδιορίζεται παρακάτω. Το παρακάτω ήταν είτε οι μεταλλικές δραχμές, δηλαδή απόλυτες τιμές όπως είχαν βγει με μία υπουργική απόφαση που ήταν το 140. Η αντιστοιχία τους από το 1989 δεν έχει αναπροσαρμοστεί. Ήταν τα ποσοστά 2% και 1% επί της αμοιβής της αγωγής και των προτάσεων, όπως ξέρετε όλοι, που ήταν στο άρθρο 100 και επ. Ήταν το εργολαβικό μας, το οποίο αφορούσε είτε με την έκβαση του αποτελέσματος, είτε και με το αντικείμενο και ήταν το ποσοστό μέχρι 20% και ήταν και τελευταία, η Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που είχε βγει κατ’ εξουσιοδότηση κάποιου νόμου και ουσιαστικά, ήταν ένας φορολογικός νόμος όμως, όπως κρίθηκε και από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Αυτή μάλιστα η ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση), είχε κριθεί ότι δεν υπερισχύει του Κώδικα περί Δικηγόρων, αντίστοιχα είναι υποδεέστερη. Ως εκ τούτου τα ποσοστά 2% και 1% ίσχυαν εκτός εάν υπήρχε σύγκρουση μεταξύ των δύο αυτών διατάξεων.

Όσον αφορά τις καινούριες διατάξεις τώρα. Εγώ απ’ ότι κατάλαβα όταν διάβασα σε πρώτη φάση το κείμενο αυτό, όπως μας δόθηκαν από τον Υπουργό, λέει το εξής: Ότι πλέον η αμοιβή ναι μεν συμφωνείται ελεύθερα, όπως και πριν, αλλά πλέον χρειάζεται έγγραφη συμφωνία. Και επιπρόσθετα, εάν δεν υπάρχει αυτή η έγγραφη συμφωνία, θα ισχύουν κάποιες νόμιμες αμοιβές. Ποιες είναι αυτές οι νόμιμες αμοιβές; Μέχρι εκείνη τη στιγμή θα είναι αυτές ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση), Αυτές όμως οι νόμιμες αμοιβές, αφορούν μόνον τις δικαστικές παραστάσεις –κάνει ρητή διάταξη- και αφήνει εκτός τις εξώδικες παραστάσεις, καθώς επίσης αφήνει και τις λοιπές αμοιβές, που αφορούν και τα συμβόλαια και τον έλεγχο τίτλων.

Τέθηκε λοιπόν ζήτημα τι θα ισχύει και αν ισχύει κάτι από τις άλλες διατάξεις του Κώδικα περί Δικηγόρων, των άλλων νόμων. Είναι σαφές στο κείμενο ότι δεν ισχύει τίποτε άλλο. Δηλαδή και τα ποσοστά του 2% και 1% καταργούνται και η ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) όσον αφορά τις εξώδικες αμοιβές καταργούνται. Άρα το ζήτημα είναι τι ισχύει με το που θα ψηφισθεί αυτός ο νόμος. Όσον αφορά αυτές που προβλέπονται στην ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) θα ισχύουν, όσον αφορά τις λοιπές, δεν θα ισχύει τίποτα. Και υπάρχει μία πονηρή, κατά την άποψή μου διάταξη, στο τέλος του συγκεκριμένου άρθρου του 92, που λέει ότι όπως στον παρόντα κώδικα ή σε οποιονδήποτε άλλο νόμο προβλέπεται ποσοστό επί της αξίας του αντικειμένου της δίκης, και προφανώς είναι αυτό που αναφέρεται στο άρθρο 100 επ., θα εκδοθεί ένα Προεδρικό Διάταγμα που θα προσδιορίζει με διαδοχικώς φθίνοντα ποσοστά, ποσοστά αντιστρόφως ανάλογα προς τις καθοριζόμενες βαθμίδες. Και μάλιστα  δίνει και μία προθεσμία εντός έξι μηνών, περί αυτού.

Αν λοιπόν με ρωτάγατε, επειδή έχω ασχοληθεί γύρω στα 20 χρόνια με το θέμα των αμοιβών των δικηγόρων, όταν ψηφισθεί ο νόμος και κάνετε μία αγωγή, τι αμοιβή θα ζητήσετε; Θα σας πω: Αν έχετε έγγραφη συμφωνία, την  έγγραφη συμφωνία, εάν δεν έχετε έγγραφη συμφωνία ότι αφορά την ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση). Έχω μία μικρή ένσταση μέχρι εδώ: Όσον αφορά το γραπτό. Η γραπτή συμφωνία, δηλαδή η έγγραφη συμφωνία και μάλιστα ως συστατικός τύπος έτσι όπως τίθεται –τουλάχιστον εγώ αυτό καταλαβαίνω- δεν τη ζητά ούτε η Οδηγία της ΕΟΚ, ούτε κάποιος άλλος. Δηλαδή δεν ήταν υποχρεωτικό για να καταργήσει τις ελάχιστες αμοιβές να βάλει οπωσδήποτε και γραπτές συμφωνίες.

Η γραπτή συμφωνία είμαι σίγουρος ότι θα δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα στη διεκδίκηση των αμοιβών μας. Ουσιαστικά, αυτό που καταλαβαίνω εγώ, δεν είναι για να εξυπηρετήσει τους δικηγόρους και μπαίνει σ’ ένα νόμο, ο οποίος υποτίθεται ότι είναι το Ευαγγέλιο του δικηγόρου, ως εργαζόμενου, αλλά μάλλον για να του δημιουργήσει προβλήματα. Μάλλον αφορά κάποιους μεγάλους, που θέλουν να βάλουν αμοιβές κατώτερες από τις αναφερόμενες στην ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) και μάλιστα με έγκυρη σύμβαση που παραπέμπει σε μία φορολογική διάταξη, δηλαδή ενδεχομένως μία κατάθεσή της –της συγκεκριμένης γραπτής συμφωνίας- για να ισχύσει στη Δ.Ο.Υ.

Εάν λοιπόν, ένας απλός πολίτης, που θα έρθει στο δικηγόρο, δεν θα χρειασθεί να κάνει αυτό το γραπτό. Θα λειτουργήσουμε όπως μέχρι τώρα. Θα λειτουργήσει λοιπόν μ’ αυτό το σύστημα, μόνον αν κάποιος θέλει να κάνει, χαμηλότερες αμοιβές από τις αναφερόμενες αυτές. Πέραν τούτου όμως, θα δημιουργήσει πάρα πολλά μα πάρα πολλά προβλήματα στην πράξη διότι αντιλαμβάνεστε ότι όταν έρχεται ένας πελάτης στο γραφείο σας και θέλετε να του κάνετε μία γραπτή συμφωνία, πώς θα την κάνετε δηλαδή; Θα αρχίσετε να γράφετε σε μία αγωγή διανομής που σκέφτηκα εγώ, ότι «θα πάρω τόση αμοιβή». Για ποιο θέμα; Για την αγωγή; Για την παράσταση; Για τις προτάσεις; Για τις λοιπές διαδικασίες που θα κάνετε στη συνέχεια; Μπορείτε να προβλέψετε ευθύς εξ αρχής, τι διαδικασίες θα κάνετε και μέχρι πού θα φθάσει; Ή θα κάνουμε κάθε φορά που κάνουμε μία συμφωνία με τον πελάτη, μία εντολή ξεχωριστή, αποσπασματική, ξεχωριστή ή γραπτή εντολή; Νομίζω ότι αυτό είναι κάτι απαράδεκτο. Εάν σκεφθείτε δε ότι πολλές φορές δεν μπορούμε εκ των προτέρων ούτε να προσδιορίσουμε ούτε τα έξοδά μας ακόμα, πολύ περισσότερο ποιες διαδικαστικές ενέργειες θα γίνουν, νομίζω ότι το γραπτό είναι κάτι το οποίο σε κάθε περίπτωση πρέπει να το απαλείψουμε από αυτό το νομοθέτημα και δεν το απαιτεί και καμία ευρωπαϊκή Οδηγία.

Όσον αφορά τα συμβόλαια πάλι, μέχρι τώρα είχαμε ένα ποσοστό ελάχιστης αμοιβής (όπως θέλετε πείτε το) για τον έλεγχο τίτλων. Τώρα προβλέπεται το ίδιο πράγμα. Γραπτή συμφωνία για την αμοιβή για τον έλεγχο τίτλων. Εάν δεν κάνετε γραπτή συμφωνία, δεν υπάρχει αμοιβή. Ούτε καν ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση). Δεν προβλέπεται τίποτα. Οπότε δεν θα πάρετε τίποτα. Δηλαδή εάν κατά λάθος δεν υπογράψετε το γραπτό κείμενο για τον οποιονδήποτε λόγο, χάσατε το δικαίωμα της αμοιβής σας. Δεν ξέρω πού θα παραπέμπει η νομολογία μετά. Μάλλον σε μια συνήθη αμοιβή του Εργατικού Δικαίου, κάτι τέτοια. Και όσον αφορά τα συμβόλαια και πάλι, αυτή τη στιγμή, με την ψήφιση του νόμου, καταργείται η παράσταση στο συμβόλαιο. Δηλαδή καταργείται  μάλλον η αμοιβή. Η παράσταση στο συμβόλαιο δεν καταργείται με το άρθρο 42. Θεωρείται υποχρεωτική εφόσον η αμοιβή θα συμφωνείται ελεύθερα. Μπορείτε δηλαδή να συμφωνήσετε με γραπτή συμφωνία  20 ευρώ, ή 30 ευρώ ή 50 ευρώ. Αντιλαμβάνεστε δηλαδή σε τι ανταγωνισμό θα μπούμε.

Η φιλοσοφία του νομοθετήματος αυτού είναι μόνο για τους Δικηγορικούς Συλλόγους και για τα Ταμεία. Είναι πάρα πολύ θεμιτό και πάρα πολύ καλό. Αλλά ο Κώδικας περί Δικηγόρων δεν ήρθε μόνον να καλύψει τα Ταμεία μας και τους Δικηγορικούς Συλλόγους. Ήρθε σε πρώτη φάση και έτσι είναι η επικεφαλίδα όπως την καταλαβαίνω εγώ, κατά των αμοιβών των δικηγόρων. Αυτό το νομοθέτημα δηλαδή τώρα δεν αφορά τις αμοιβές των δικηγόρων. Αφορά τους Δικηγορικούς Συλλόγους και τα ποσοστά. Ως εκ τούτου πιστεύω ότι, σαν φιλοσοφία εμείς δεν πρέπει να το αποδεχθούμε ως Σύλλογοι, στο σύνολό του και αν το αφήσουμε κάπως έτσι, να βγάλουμε τουλάχιστον το γραπτό από τη μέση, γιατί πολύ περισσότερα προβλήματα θα δημιουργήσει στην πράξη, από το σκοπό του νόμου. Ο σκοπός του νόμου είναι κατ’ εμένα μόνον φορολογικός και τίποτε άλλο. Ουσιαστικά δηλαδή το άρθρο 92 που αφορά τα δικαιώματα του δικηγόρου για την αμοιβή του, είναι μάλλον σε βάρος του παρά υπέρ του. Ως εκ τούτου, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να το αντέξουμε. Και το παράδειγμα που έθεσα για αντίληψη αυτού του πράγματος, είναι ότι αν ένας οποιοσδήποτε έμπορος πουλήσει ακόμα και κάτι με αντίστοιχο φορολογικό παραστατικό, αυτό δεν είναι το μόνο αποδεικτικό στοιχείο, δηλαδή δεν είναι ο συστατικός τύπος η έκδοση ενός τιμολογίου για την πώληση. Η πώληση είναι προφορική. Εμείς, με τη διάταξη που λέει ότι θα αποδεικνύεται η αμοιβή μας μόνον με έγγραφο,  το θεωρώ ως συστατικό τύπο με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να διεκδικήσουμε τίποτα άλλο. Αυτά τα λίγα ήθελα να σας πω, για τη διευκόλυνση των απόψεών σας. Σας ευχαριστώ πολύ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Σας ευχαριστούμε πολύ. Η ομιλία αυτή διήρκεσε εφτά λεπτά της ώρας ακριβώς. Το λόγο έχει τώρα ο κ. Σωτήρη Αθανασίου.

Σωτήρης Αθανασίου – Εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων: Κυρίες και Κύριοι Πρόεδροι καλησπέρα σας. Η τοποθέτησή μου, την οποίαν θα σας παρουσιάσω πάρα πολύ συνοπτικά –πιστεύω ότι θα είμαι πολύ πιο συντομότερος από τον προηγούμενο συνάδελφο- γίνεται κατόπιν εγκρίσεως τόσον του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, όσο και της Γενικής Συνελεύσεως του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων. Θα επικεντρωθώ απλά και μόνον σε μία επιμέρους διάσταση των υπό ψήφιση διατάξεων του σχεδίου νόμου και ειδικότερα σε ότι αφορά τις πολύ-επαγγελματικές εταιρίες. Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα θέματα και κυρίως στην κατάργηση της εδαφικής αρμοδιότητας ο Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων, ήδη σας έχει διανείμει ένα αναλυτικό σημείωμα 13 σελίδων. Πρέπει να το πήρατε στην Ολομέλεια που είχατε στην Αθήνα.

Δεν θα επανέλθω στα όσα θέματα αναφέρονται. Θα επικεντρωθώ μόνον στο ζήτημα των πολύ-επαγγελματικών εταιριών, που κατά την άποψή μου είναι και το κυριότερο σημείο που θα μεταβάλλει ή θα διατηρήσει, την υπάρχουσα μέχρι σήμερα φύση του λειτουργήματός μας. Όταν λέμε πολύ-επαγγελματική εταιρία εννοούμε δύο πράγματα: Πολύ-επαγγελματική εταιρία εννοούμε όταν σε μία δικηγορική εταιρία, στο κεφάλαιό της μετέχει και τρίτος, μη δικηγόρος. Αυτό είναι η μία μορφή της πολύ-επαγγελματικής εταιρίας. Και δεύτερον είναι όταν γίνεται μία εταιρική σχέση μεταξύ δικηγόρου και άλλων επαγγελματιών και δεν ασχολείται αμιγώς η εταιρία με δικηγορικές υποθέσεις αλλά ενδεχομένως και με λογιστικές εργασίες, χρηματο-οικονομικές συμβουλές, μεσιτεία ή οτιδήποτε άλλο. Οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Είναι ένα σημείο στο οποίο πιστεύω ότι δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και σε διάφορες συζητήσεις που έχουν γίνει, ούτε λίγο ούτε πολύ, χωρίς όμως να το λέει και κανένας επίσημα και γραπτά, παρουσιάζεται αυτό σαν ένας επικείμενος κίνδυνος ή εν πάση περιπτώσει είναι μία υπερβολική φοβία ή οτιδήποτε άλλο. Θα μου επιτρέψετε μόνον για ένα δευτερόλεπτο να σας αναγνώσω το άρθρο 26 του Ν. 3844/2010. Θυμίζω ότι με το νόμο αυτό μεταφέρθηκε στην εσωτερική έννομη τάξη η Οδηγία 2006/123. Αναφέρει στην πρώτη παράγραφο: Άρθρο 26: Οι πάροχοι υπηρεσιών δεν υπόκεινται σε απαιτήσεις που τους υποχρεώνουν να ασκούν αποκλειστικά συγκεκριμένη δραστηριότητα ή που περιορίζουν την άσκηση από κοινού ή σε εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων. Από την διάταξη αυτή συνάγεται με σαφήνεια κατά τη γνώμη μου ότι, το άρθρο 2 παρ. 1 του Π.Δ. 81/2005 που ρυθμίζει τα των Δικηγορικών Εταιριών και απαγορεύει τη συμμετοχή σε δικηγορική εταιρία οποιουδήποτε τρίτου, έχει πάψει να υπάρχει.

Θα πρέπει επίσης να συνδυάσουμε το θέμα αυτό και με το άρθρο 1 του υπό ψήφιση σχεδίου νόμου, το οποίο δεν μας δόθηκε. Δεν δόθηκε δηλαδή προς διαβούλευση, δόθηκαν μόνον τα άρθρα 5 και 6, σε ότι αφορά τους δικηγόρους. Απ’ ότι όμως διαβάζω από την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» Πέμπτης 20 Ιανουαρίου 2011, στο άρθρο 1 μεταξύ άλλων ρητά αναφέρεται ότι: «Αίρονται η επιβολή ή η απαγόρευση ασκήσεως επαγγέλματος με ορισμένη εταιρική μορφή». Αυτό σημαίνει πλέον και ότι οι διατάξεις του Π.Δ. 81/2005 που αναγνωρίζουν ως μόνη έγκυρη μορφή δικηγορικής εταιρίας την αστική επαγγελματική δικηγορική εταιρία, δηλαδή την προσωπική δικηγορική εταιρία, παύει πλέον να υπάρχει και από εκεί και πέρα μετά θα είναι δυνατόν να συσταθούν κεφαλαιουχικές εταιρίες, δηλαδή δικηγορικές ανώνυμες εταιρίες ή ΕΠΕ. Αυτονόητο είναι όταν συσταθεί η Α.Ε. ή η ΕΠΕ, οποιοσδήποτε κεφαλαιούχος θα μπορεί να συμμετέχει, κατέχοντας το μεγαλύτερο ή ένα μέρος του κεφαλαίου και αυτονόητο είναι, αφού συσταθούν οι κεφαλαιουχικές εταιρίες, θα μπορεί οποιαδήποτε μεγάλη Ανώνυμη Εταιρία (μία Τράπεζα, μία Ασφαλιστική Εταιρία) να συστήσει και μία θυγατρική δικηγορική εταιρία.

Επίσης, πάλι στο άρθρο 1, μεταξύ των προβλέψεων, αναφέρει ότι «αίρονται κάθε περιορισμοί που σχετίζονται με συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο». Ρητά. Σας είπα και προηγουμένως ότι το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα της Δικηγορικής Εταιρίας απαγορεύει τη συμμετοχή στο κεφάλαιο της Εταιρίας, τρίτου μη δικηγόρου. Αυτό πλέον παύει να υπάρχει. Παρέχεται εξουσιοδότηση με Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο πρέπει να εκδοθεί άπαξ και εντός αποκλειστικής προθεσμίας τεσσάρων μηνών, να διατηρηθούν ενδεχομένως, κατά την απόλυτη διακριτική ευχέρεια της Εκτελεστικής Εξουσίας (και λέω περί Εκτελεστικής Εξουσίας γιατί πρόκειται περί δευτερογενούς νομοθετικής λειτουργίας, η οποία ασκείται με πρόταση των αρμοδίων Υπουργών), να διατηρηθούν ενδεχομένως κάποιοι περιορισμοί. Ή να ρυθμιστεί το θέμα κάπως διαφορετικά. Δηλαδή να επιτραπεί μεν η κεφαλαιουχική εταιρία αλλά να πουν ότι οι μετοχές είναι ονομαστικές ή οτιδήποτε άλλο. Ή από τις ήδη με την παρ. 2 του άρθρου 26 του Ν. 3844/2010, παρέχεται εξουσιοδότηση στον αρμόδιο Υπουργό και στον Υπουργό Οικονομικών, να ορίσει, ποιες ενδεχομένως είναι εκείνες οι συγκεκριμένες δραστηριότητες που θα είναι δυνατόν να επιτρέπονται σε μία πολύ-επαγγελματική εταιρία. Δηλαδή ο κανόνας της απόλυτης και καθολικής απαγόρευσης έχει αρθεί και στην καλύτερη για μας περίπτωση, να σχετικοποιηθεί αυτή η ελεύθερη δραστηριοποίηση.

Πρακτικά και τελειώνω, αυτό σημαίνει ότι μία Τράπεζα, μία μεγάλη Τραπεζική Ανώνυμη Εταιρία, θα μπορέσει, θα πάρει τη νομική της υπηρεσία, την οποία την πληρώνει, τακτικά και με το μήνα, την τεχνική της υπηρεσία, τους μηχανικούς της, τους χρηματιστές της, τους χρηματο-οικονομικούς της συμβούλους ή οποιονδήποτε άλλον δραστηριοποιείται στο χώρο αυτό, μία υπηρεσία η οποία ασχολείται με το real estate ή οτιδήποτε άλλο, θα φτιάξει μία θυγατρική πολύ-επαγγελματική εταιρία και όπου υπάρχει υποκατάστημα, σε όλη την Ελλάδα, αυτομάτως αυτό θα είναι και το Παράρτημα της εταιρίας, η δευτερεύουσα εγκατάσταση.

Και να τελειώσω με το θέμα αυτό: Ναι μεν στο νόμο αναφέρεται ότι είναι υποχρεωτική η ύπαρξη έδρας, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι λέει ρητά στο νόμο ότι απαγορεύεται η δευτερεύουσα εγκατάσταση. Και αν θα δείτε στο άρθρο 56 όπως ίσχυε με την παλιά του μορφή, έλεγε ότι μπορείς να πηγαίνεις να δικηγορείς ελεύθερα και να κάνεις παράσταση, αρκεί να μην πάρει μορφή μόνιμης εγκατάστασης. Η διατύπωση αυτή στο σχέδιο νόμου, του άρθρου 56, έχει αλλάξει. Εννοώ περαιτέρω ότι εάν καταργηθεί η εδαφική αρμοδιότητα, τότε δεν υπάρχει κανένας δικαιολογητικός λόγος που να δικαιολογεί την απαγόρευση δευτερεύουσας εγκατάστασης, συν το γεγονός ότι με την ίδρυση των διαπεριφερειακών δικηγορικών εταιριών, δηλαδή εταιρίες μεταξύ δικηγόρων διαφορετικών Δικηγορικών Συλλόγων, η έδρα κάθε δικηγόρου εκτός της έδρας της εταιρίας, αυτομάτως θα είναι και δευτερεύουσα εγκατάσταση.

Πιστεύω ότι αυτά τα πράγματα θα πρέπει να τα δείτε. Πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν και πιστεύουμε σαν Δικηγορικός Σύλλογος (και όταν λέω πιστεύω, εννοώ σαν εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου τον οποίον εκπροσωπώ) ότι οπωσδήποτε, ειδικά σε ότι αφορά το δικηγορικό λειτούργημα, να απαγορευθεί με ρητή διάταξη, ότι δεν επιτρέπεται η σύσταση πολύ-επαγγελματικής δικηγορικής εταιρίας. Υπάρχει μία πλούσια επιχειρηματολογία πλέον επάνω σ’ αυτό το θέμα και σχετική νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Δεν θέλω να σας κουράσω γι’ αυτό. Αλλά αυτό πιστεύω πρέπει να αποτελεί conditions sinequanon για τη συνέχιση των αγώνων μας και των διεκδικήσεών μας. Ευχαριστώ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Σας ευχαριστούμε πολύ. Θάλεγα τώρα να ανοίξουμε κατάλογο ομιλητών. Εκ των πραγμάτων δύο σκέλη υπάρχουν, τι λέμε πρώτον και δεύτερον τι κάνουμε περαιτέρω. Ο κ. Βολιώτης ζήτησε το λόγο. Να προσδιορίσουμε χρόνο ομιλίας λογικό, γύρω στα πέντε λεπτά της ώρας. Ο χρόνος διάρκειας της ομιλίας είναι καθαρά ενδεικτικός, για διευκόλυνση δική μου. Στο τέλος θα σας κάνω μία ενημέρωση. Θα σας πω απλά ότι έχουμε μία μεγάλη δυσκολία, ηθική, γιατί έχουμε Συμβούλιο, είχαμε το βράδυ συνεδρίαση γιατί δεν ξέραμε τι θα προκύψει. Είχαμε και Γενική Συνέλευση. Να δηλώσουν ποιοι θέλουν να τοποθετηθούν για να δημιουργηθεί ένας κατάλογος. Θα γράψω τα ονόματα. Σπάρτης κ. Δημητρακούλας, Φλώρινας Δημ. Στεφανίδης, Τρικάλων Δημ. Κοντογιαννίδης.

Τάσος Βολιώτης – Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου: Κύριοι συνάδελφοι καλησπέρα. Θα είμαι λακωνικός όπως πάντα. Σήμερα τελειώνει στο διαδίκτυο η εθνική διαβούλευση. Αυτά τα οποία διάβασα είναι ανατριχιαστικά. Όλοι επιτίθενται στον κλάδο μας, όλοι λένε ότι δεν πρέπει να παριστάμεθα, να γίνονται και δίκες χωρίς δικηγόρους και πρέπει, σήμερα αν είναι δυνατόν, να βγούμε από δω με μία απόφαση και να απαντήσουμε, όχι ένας-ένας Σύλλογος χωριστά, αλλά σαν απόφαση της Ολομέλειας, γι’ αυτά τα άθλια δημοσιεύματα.

Δεύτερον: Η επιτροπή η οποία θα συνέλθει στη Βουλή, η Επιτροπή Οικονομικών, θα δεχθεί –από πληροφορίες που έχω- σε ακρόαση και σε πρόσκληση και οπωσδήποτε τον Πρόεδρο της Ολομέλειας τον κ. Παξινό. Πρέπει να φύγουμε από δω και να ορίσουμε αν είναι δυνατόν τον Πρόεδρο της Θεσσαλονίκης ή όποιον άλλον θέλετε εσείς, να είναι ο δεύτερος Πρόεδρος των επαρχιακών Συλλόγων. Ήδη με επικοινωνία που είχα με τους βουλευτές Μαγνησίας, οι οποίοι συμμετέχουν στην Επιτροπή, είναι ο κ. Καρτάλης ο οποίος θα εισηγηθεί να εκπροσωπηθούν οι δικηγόροι από δικηγόρο επαρχίας να έρθει η άλλη πλευρά και η άλλη φωνή. Θα παρακαλούσα και την κ. Πρόεδρο του Κιλκίς, να έρθει σε επικοινωνία με τον κ. Φλωρίδη, ο οποίος ήταν και άλλοτε Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κιλκίς, ο οποίος καταλαβαίνει –είναι από τους λίγους- τα δίκαια αιτήματά μας.

Είμαστε κύριοι συνάδελφοι ανυποχώρητοι, σε όλα τα άρθρα τα οποία φέρονται στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Για τους γεωγραφικούς περιορισμούς σας είπε ο προλαλήσας. Δεν θέλουμε να υπάρχει συγκεντροποίηση, όπως είπα και προχθές στην Ολομέλεια που έγινε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, θα υπάρξει με τη συγκεντροποίηση ο αφανισμός της ατομικής δικηγορικής δράσης. Το άρθρο 92 εισάγει τρία είδη αμοιβής. Και εγώ δεν κατάλαβα –και απ’ ότι κατάλαβα και από το συνάδελφο της Πάτρας- ούτε κι αυτός μπορεί να ξεκαθαρίσει το θέμα, ούτε και κανένας από δω μέσα μπορεί να μας πει ποια είναι η νόμιμη αμοιβή, ποια είναι η γραπτή συμφωνία και ποιο είναι το ποσό αναφοράς. Αυτά για μένα είναι τεχνάσματα.

Όσον αφορά το άρθρο 95 που έχει κι αυτό την ιδιαιτερότητά του, μιλάει για μία συμφωνία αμοιβής που αποδεικνύεται σε κάθε περίπτωση με την προσκόμιση του περί αυτής εγγράφου. Και είπα προχθές και στην Ολομέλεια της Αθήνας και το επαναλαμβάνω και τώρα πάλι, ότι αυτή η έγγραφη συμφωνία αποτελεί πλήρη απόδειξη και για την Εφορία κύριοι συνάδελφοι. Γιατί ο φορολογικός νόμος έρχεται και έρχεται δριμύτερος απ’ ότι ήταν ο παλιός, πλέον του Ασφαλιστικού που κι αυτός έρχεται. Λοιπόν σ’ αυτό το άρθρο πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή μας.

Και όσον αφορά το άρθρο 1 των εταιριών, νομίζω προχθές αποφασίσαμε όλοι και συμφωνήσαμε ότι, πρέπει να φέρει σε ισχύ πάλι το παλιό άρθρο και να διαγραφούν οι λέξεις «διαφορετικών Δικηγορικών Συλλόγων». Δύο ή περισσότεροι δικηγόροι, μέλη του ιδίου ή διαφορετικών Δικηγορικών Συλλόγων, μπορούν να συστήσουν την Αστική Εταιρία. Σ’ αυτό πρέπει να είμαστε κάθετοι όπως είπαμε και προχθές. Μιλάμε για άνοιγμα επαγγέλματος και θα δείτε, επειδή κάναμε προχθές μία κοινή συνέντευξη τύπου με τον Πρόεδρο του ΤΕΕ Μαγνησίας, αν δείτε το άρθρο 7 του ιδίου νομοσχεδίου, εκεί γίνεται λόγος για πειθαρχικό εκείνου του μηχανικού, ο οποίος θα παίρνει ασυνήθιστα χαμηλή αμοιβή.

Δηλαδή εδώ τι λέμε σήμερα: Θα ανοίξουμε τις αμοιβές, θα κλείσουμε τις αμοιβές, θα ελέγχονται τα μέλη μας, των Δικηγορικών Συλλόγων; Θα ελέγχονται τα μέλη του ΤΕΕ; Κάπου νομίζω ότι είναι σε λάθος δρόμο όλη αυτή η φιλοσοφία. Όσον αφορά για το άνοιγμα και τις αμοιβές, εκτός του άρθρου του συναδέλφου της Χίου, του κ. Τσούρου, θέλω να σας πω ότι το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, αποδέχεται την ύπαρξη των ελαχίστων αμοιβών πλην ενός κράτους. Σε όλα τα άλλα κράτη υπάρχουν τιμές είτε ενδεικτικές είτε νόμιμος, ή οπωσδήποτε ο κ. συνάδελφος της Πάτρας θα το έχει αντιμετωπίσει το θέμα αυτό γιατί βλέπουμε ότι συμφωνεί.

Πέραν τούτων θέλω να σας πω ότι στο όνομα του ανταγωνισμού, τελικά, αυτό το νομοσχέδιο προάγει τη φοροδιαφυγή. Αυτές οι συμφωνίες δεν νομίζω ότι είναι άγνωστες σε σας. Είναι σε όλους μας γνωστές. Πρέπει και εκεί να επιστήσουμε την προσοχή των κυβερνόντων. Μία ωραία παρατήρηση είχαμε κάνει προχθές εγώ από κοινού με τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Εδέσσης, για την έκδοση των διπλοτύπων στους Δικηγορικούς Συλλόγους. Δεν πρέπει να φύγουμε από τη φιλοσοφία του Κώδικα, ο οποίος επιβάλλει και επιτάσσει να εκδίδονται τα διπλότυπα στον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο. Και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιος είναι οικείος Δικηγορικός Σύλλογος. Και οικείος Δικηγορικός Σύλλογος είναι σ’ αυτόν τον οποίον είναι εγγεγραμμένος ο δικηγόρος που ασκεί δικηγορία.

Πρόταση, για να είμαι λακωνικός: Η πρόταση είναι ότι πρέπει –για να θυμίσω και στους παλιότερους, νομίζω μόνον ο κ. Ζέρβας απ’ ότι θυμάμαι και ο κ. Γκάνης- κάποτε είχε γίνει μια Ολομέλεια στην Αθήνα για την κατάργηση της παραστάσεως στα συμβόλαια. Προήδρευε τότε ο κ. Ρουπακιώτης. Και τι έγινε; Μας είπε ότι θα κάνουμε μια διακοπή στην Ολομέλεια –θα το θυμάστε κ. Ζέρβα- να πάμε να βρούμε τους βουλευτές της περιοχής μας. Και αμοληθήκαμε όλοι τότε, να μου επιτραπεί αυτή η έκφραση, και πήγαμε και βρήκαμε τους βουλευτές, τους εξηγήσαμε και κερδίσαμε από τότε, από το 1999 μέχρι σήμερα, την παράσταση στα συμβόλαια. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και τώρα. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να πάμε και να ρθούμε σε επικοινωνία με τους βουλευτές, με τους υπουργούς, τους υφυπουργούς, ανάλογα ποιον ξέρει ο καθένας, ανάλογα η περιφέρεια τι έχει να προτείνει και να μπορέσουν να καταλάβουν ποια είναι τα δίκαια αιτήματά μας. Γιατί τα αιτήματά μας είναι δίκαια.

Πέραν αυτών πρέπει να γίνει μία επιτροπή για να δώσει τις απαντήσεις της στα άρθρα του νομοσχεδίου. Εγώ πάλι προτείνω τον κ. Λαμτζίδη, για να μπορέσει να εκπροσωπηθεί και η επαρχία και τέλος προτείνω, αποχή όλων των Δικηγορικών Συλλόγων που είμαστε παρόντες εδώ, μέχρι την άλλη Παρασκευή στις 4 Φεβρουαρίου 2011 και σύγκληση νέας Ολομέλειας από τον κ. Λαμτζίδη, το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011. Ευχαριστώ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Σας ευχαριστούμε πολύ. Το λόγο έχει ο κ. Δημητρακούλας.

Κων. Δημητρακούλας, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης: Κύριοι συνάδελφοι σας χαιρετώ. Έχω έρθει από αρκετά μακριά, όπως ξέρετε. Είχα παρακαλέσει τον κ. Λαμτζίδη αν ήταν δυνατόν, κάπου πλησιέστερα, για να ήρχοντο και άλλοι συνάδελφοι. Δεν κατέστη δυνατόν, λογικά βέβαια, γιατί δεν υπήρχε η υποδομή. Βασικά εκ των όσων είπε ο κ. Βολιώτης, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, με κάλυψε στα περισσότερα σημεία. Θέλω όμως να επαναφέρω μερικά πράγματα που είπαμε και στην διακοπείσα Γενική Συνέλευση και τα οποία προκύπτουν από τις εισηγήσεις των δύο εκλεκτών συναδέλφων, που προηγήθησαν του κ. Βολιώτη. Εμπεριστατωμένες εισηγήσεις.

Θέλω λοιπόν επιγραμματικά να πω ότι αποδεικνύεται από την εισήγηση του συναδέλφου των Πατρών ότι οπωσδήποτε, αφού δεν προβλέπεται από καμία ευρωπαϊκή Οδηγία, δεν προβλέπεται ούτε από τρόικες, ούτε από μνημόνια, ούτε από τίποτε, αντί πάσης θυσίας να επιμείνουμε εις την κατάργησιν της διατάξεως περί της έγγραφης συμφωνίας, διότι πράγματι αυτή θα είναι ο τάφος της ενεργού δικηγορίας, της μαχομένης δικηγορίας. Θα είμαστε στη διάθεση και στη βούληση οποιουδήποτε κακόπιστου πελάτη να μας καταγγείλει είτε εις την Δ.Ο.Υ. είτε ακόμη και στις Εισαγγελικές αρχές. Πρέπει, αντί πάσης θυσίας λοιπόν, αυτή η διάταξη για την έγγραφη συμφωνία, να αποχωρήσει από το νομοσχέδιο, να το παλέψουμε αντί οποιασδήποτε, όπως προείπα, θυσίας.

Επίσης οι πολύ-επαγγελματικές εταιρίες για τον ίδιο λόγο, πρέπει να γίνουν θέμα, καθ’ ολοκληρίαν, όλων των δικηγόρων, τουλάχιστον των επαρχιακών και θυμηθείτε, είχα παρακαλέσει τότε με μία μικρή παρέμβαση στην Αθήνα και είχα πει κι εγώ αλλά και άλλοι συνάδελφοι «αν είναι δυνατόν να γίνονται μεταξύ δικηγόρων και μόνον μεταξύ δικηγόρων του αυτού Συλλόγου, ή στην έσχατη των περιπτώσεων για να φανεί κάποια διεύρυνση και ότι δεν είμαστε αλύγιστοι στις προτάσεις της κυβερνήσεως ή των αρμοδίων, ή έστω των δικηγόρων κάθε εφετειακής περιφέρειας».

Και τελειώνοντας, με την παρατήρηση του κ. Βολιώτη, ότι θα δεχθεί η οικονομική επιτροπή, προκειμένου να προβεί εις την ψήφιση, την εισήγηση ή την συζήτηση με τον κ. Παξινό, ο οποίος για ιδικούς του λόγους (πάντοτε το βλέπαμε αλλά δεν θέλαμε να το πιστέψουμε) θεωρούσε ότι είναι εφικτό και το έλεγε κατά κόρον «να κερδίσουμε όσο γίνεται περισσότερα, διότι υπάρχει κίνδυνος να τα χάσουμε όλα» και ενώ είναι προφανές ότι τα χάνουμε όλα, εγώ θέλω να θέσω υπόψη σας, μία απόφαση που πήρα στο Διοικητικό μου Συμβούλιο μόλις την Τετάρτη, όταν πληροφορήθηκα ότι η Αθήνα απήντησε αρνητικά στο θέμα της αποχής, και κατά την κρίση σας, φίλοι εδώ όπως ο κ. Κονομόδης είπε ότι είναι υπό έλεγχο, εγώ θα σας την θέσω υπόψιν, εν πάση περιπτώσει και θα παρακαλέσω την Ολομέλεια, διότι αυτή είναι η γνήσια Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, αν νομίζετε να την ενστερνιστούμε. Η απόφασή μου είναι ολιγόλογη και λέει τα εξής: (Την τοιχοκόλλησα κιόλας και την μετέδωσα δια των μέσων ενημέρωσης των επαρχιακών, της πόλεώς μας και του νομού μας): Δεν νομιμοποιούμε δικηγόρους Αθηνών, έως σύμπλευσης της Αθήνας με τους επαρχιακούς Συλλόγους και έως ψήφισης και εφαρμογής του νέου νόμου, ο οποίος εξυπακούεται ότι θα μας εξαναγκάσει να ακολουθήσουμε κάποια πορεία. Ευχαριστώ πολύ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Σας ευχαριστούμε πολύ. Το λόγο έχει ο κ. Στεφανίδης.

Δημ. Στεφανίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας: Κύριοι συνάδελφοι, σας χαιρετώ και εγώ με τη σειρά μου. Λοιπόν αυτή η Ολομέλεια, όπως ξέρετε, είναι σε συνέχεια της διακοπείσας βιαίως της προηγούμενης Δευτέρας. Το θέμα ποιο είναι; Θεωρώ ότι η διακοπή έγινε βιαίως κύριοι συνάδελφοι. Προσωπική μου άποψη είναι. Μπορείτε να μην την ενστερνιστείτε. Το θέμα είναι ότι ξεκινάω από αυτό που είπε ο κ. Βολιώτης, κάποια στιγμή στην εισήγησή του, ότι αυτό το οποίο έχει διαπιστωθεί, είναι το θέμα της απαξίωσης από πλευράς του κόσμου, της δουλειάς που κάνουμε, του λειτουργήματός μας, με την έννοια του ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν και το γιατί κάνουμε έναν συγκεκριμένο αγώνα και ποιες είναι οι απαιτήσεις μας και πόσο ουσιαστικές είναι.

Θα σας μεταφέρω μία προσωπική εμπειρία για να διαπιστώσετε, αν θέλετε, και το έλλειμμα ενημέρωσης που έχουμε, εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το θέμα το οποίο το αντιμετωπίζουμε σήμερα και πλέον κατέστη ώριμο, έχει αρχίσει να εμφανίζεται από πέρσι τον Μάρτιο, σχεδόν Απρίλη όταν, αν θυμάστε πολύ καλά όλοι σας, είχαμε θέσει ζήτημα εφαρμογής του μνημονίου στο δικηγορικό επάγγελμα. Τότε μας διαβεβαίωναν ότι δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Τέθηκε το ζήτημα του Φ.Π.Α. για το οποίο επίσης είχαμε διαβεβαιώσεις ότι δεν πρόκειται να τεθεί και το οποίο, τέλος πάντων, κατά μία άποψη που εκφράστηκε σε Ολομέλεια είναι ότι μας κορόιδεψαν. Τέλος πάντων. Το θέμα είναι εμείς, τι στάση τηρήσαμε από τότε και μέχρι σήμερα.

Κατ’ αρχάς κ. Βολιώτη για το θέμα της απαξίωσης. Έχετε παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό ότι με βάση ειδικά, επ’ ευκαιρία του αγώνα που κάνουν οι Φαρμακοποιοί και το ΤΕΕ (οι μηχανικοί), ότι είδαμε πλήρη ρεπορτάζ στην τηλεόραση, εκπροσώπους μας εξουσιοδοτημένους να μπορούν να απαντούν σε δημοσιογράφους και να παρουσιάζουν τις θέσεις μας. Μετά λύπης μου θα πω εγώ (εσείς εάν έχετε άλλο συμπέρασμα, είναι άλλο θέμα) έχω διαπιστώσει ότι ουδείς, όλο αυτό το χρονικό διάστημα, εξουσιοδοτημένος από την Ολομέλεια ή μ’ ένα θεσμικό ρόλο, δεν βγήκε για να μπορέσει να υπερασπιστεί τις θέσεις μας ή να ψελλίσει κάποιες δικαιολογίες τέλος πάντων, για όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν.

Θα σας μεταφέρω και μία προσωπική εμπειρία, αυτό που σας είπα, μετά από πολύ καιρό και μετά από πολλά Δελτία Τύπου, που κάναμε σε τοπικές εφημερίδες, κανάλια κ.λπ., για πρώτη φορά μετά την παρουσίαση του νόμου την προηγούμενη Τετάρτη, το συμβούλιό μου, συνολικά, έδωσε μία συνέντευξη Τύπου στα μέσα της Δυτικής Μακεδονίας, τηλεοπτικά, έντυπα κ.λπ. Η παρουσία των δημοσιογράφων, ήταν περίπου δεκαπέντε (15) και μετά από μιάμιση ώρα περίπου και παρουσίασης των θέσεων αλλά και ερωτήσεων που δεχθήκαμε απ’ όλα τα μέσα, σας πληροφορώ ότι το συμπέρασμα που βγήκε, ξέρετε ποιο ήταν; Ότι είμαστε πλήρως ανενημέρωτοι, ότι τώρα που μας τα λέτε κατανοούμε πόσο δίκιο έχετε, τώρα καταλαβαίνουμε τι επιπτώσεις θα έχει για όλους εμάς, ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Αυτό δεν είναι δουλειά ούτε του Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας, ούτε του Δικηγορικού Συλλόγου Μαγνησίας, ούτε της Λάρισας, ούτε κανενός. Είναι δουλειά του Συντονιστικού μας οργάνου αν θέλετε, ή τέλος πάντων κάποιου ο οποίος θα μας εκπροσωπήσει συνολικά. Μέχρι τώρα δεν το είχαμε αυτό και εισπράττουμε αυτή τη στιγμή τα επιτίμια. Και εισπράττουμε αν θέλετε και αυτό που βλέπετε κάθε μέρα στα κανάλια, που μας λοιδορούν που ξαφνικά –και δεν ξέρω αν το γνωρίζετε- την ώρα που εμείς κάναμε Ολομέλεια μέσα στο υπουργείο Δικαιοσύνης –ξεκίνησε στις 13.30 ή στις 13.45 αν θυμάμαι καλά. Στις 14.15 εμφανίστηκε άτομο, δικηγόρος, μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας και ενώ ήταν σε εξέλιξη η Ολομέλεια, παρουσίαζε ότι όλα έχουν καλώς και τα πάντα έχουν λυθεί και είναι θέμα τυπικής διαδικασίας. Δεν σας λέω το όνομα. Ανατρέξτε στα κανάλια να το βρείτε.

Λοιπόν αυτά είναι τα λάθη. Δεν λέω αβλεψίες. Δεν θέλω να πιστέψω ότι πολλές φορές γίνονται και επίτηδες. Το θέμα είναι ότι μετά την εμφάνιση αυτού του νομοσχεδίου διεφάνη ξεκάθαρα, ποιος ήταν ο στόχος όλων αυτών των παλινωδιών, της έλλειψης συγκεντρώσεων, της έλλειψης συνεννόησης, της διάσπασής μας αν θέλετε και όλα αυτά τα σχετικά. Σας αναφέρω μόνον το εξής, το οποίον είναι επίσημη παραδοχή από πάρα πολλά χείλη, αλλά το έχω και σε έντυπο από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Το οποίο λέει ξεκάθαρα: Ενημερωτικό σημείωμα για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Μεταξύ άλλων, για να μην σας κουράζω, λέει: «Αυτές τις αλλαγές δεν μας τις έχει επιβάλλει κανένας τρίτος. Ήταν στο πρόγραμμά μας εδώ και αρκετά χρόνια». Εγώ στο ΠΑΣΟΚ ανήκω από τότε που γεννήθηκα. Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο και κανένας δεν το είπε, σε κανένα πρόγραμμα. «Δεσμευθήκαμε γι’ αυτά προεκλογικά. Είναι στο συμβόλαιο με το λαό. Συνεχίζουμε. Τι αλλάζει; Αλλάζει (προσέξτε την έκφραση και τη διατύπωση γιατί αυτό έχει μεγάλη σημασία) η επιβολή ή η απαγόρευση ασκήσεως επαγγέλματος με ορισμένη εταιρική μορφή». Αυτό το λέει το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ. Έτσι; Δεν το λέει κανένα γραφείο δικηγορικό ούτε ο Στεφανίδης.

Δεύτερον: Οι περιορισμοί που σχετίζονται με την συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο. Αυτό έχει βγει τώρα. Έτσι; Παράλληλα με το νομοσχέδιο το οποίο μας παρουσιάστηκε. Προσέξτε το πονηρό σημείο. Αφορά συμβολαιογράφους, δικηγόρους. Και αν θα δείτε για τους συμβολαιογράφους έχει μόνον τρεις σειρές, για τους δικηγόρους έχει μισή σελίδα και για τους μηχανικούς το ίδιο. Να μην μπαίνουμε σε λεπτομέρειες και φτάνουμε στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ. Ποια είναι τα οφέλη για τους πολίτες και την οικονομία; Και συνεχίζει: Μείωση στην τιμή παρεχομένων υπηρεσιών, διευκόλυνση των νέων και νεοεισερχομένων επαγγελματιών για πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Τρίτον: Μεσο-μακροπρόθεσμη βελτίωση ποιότητας παρεχομένων υπηρεσιών, ως συνέπεια της αύξησης του ανταγωνισμού.

Κύριοι συνάδελφοι, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια δεν ξέρω. Το ζήτημα ποιο είναι; Το νομοσχέδιο αυτό, το οποίο πρέπει κάποια στιγμή να καταλήξουμε, αν θα μπούμε στη λογική να το αποδεχθούμε, έστω και σε επιμέρους διατάξεις οπότε θα αρχίσουμε να μιλάμε, όπως και όλοι μας κάναμε, και έτσι μπήκαμε στην προηγούμενη Ολομέλεια, σε λεπτομέρειες για να κάνουμε επιμέρους προτάσεις για τροποποιήσεις, ρυθμίσεις, επαναδιατυπώσεις δηλαδή μπαλώματα, ή καθόμαστε και λέμε ότι σαν αρχή το νομοσχέδιο, με το που εισάγει νόμιμες αμοιβές, με την λογική αυτών που τις εισάγει… Και σας πληροφορώ ότι η φιλοσοφία του συστήματος της αλλαγής του νόμου, τουλάχιστον όπως έχει εκφραστεί σε πάρα πολλούς, είναι ότι «ξέρετε, στην ουσία δεν καταργούμε τις ελάχιστες αμοιβές, απλά επειδή θέλουμε να δουλέψουμε τους κουτόφραγκους, θα τις κάνουμε αυτές τις ελάχιστες αμοιβές νόμιμες και στην ουσία δεν αλλάζει τίποτα».

Με λύπη ου διαπιστώνω ότι μία τέτοια λογική πέρασε και σε συναδέλφους. Ότι αυτός ο νόμος δεν αλλάζει, ποιος ξέρει τι. Μα κύριοι συνάδελφοι, αν καθίσετε να διαβάσετε το γεγονός ότι κατ’ αρχάς δεν υπάρχει νόμιμη αμοιβή, παρά μόνον αν δεν υπάρξει συμφωνημένη. Ένα. Με όλα αυτά που σας είπε ο κ. Παπάκος, που ήταν και πλέον ειδήμων.

Από την άλλη μεριά οι κρατήσεις μας, αυτή η λογική των Δικηγορικών Συλλόγων για να σωθούν κ.λπ., δεν πάνε στις νόμιμες αμοιβές, γιατί αυτές θα ισχύσουν για τρεις και τέσσερις μήνες και προς το παρόν ταυτίζονται, νόμιμες και ποσά αναφοράς, μέχρι να βγουν τα Προεδρικά Διατάγματα. Μετά; Καμία δέσμευση. Μάλιστα. Καμία δέσμευση. Το τρίτο: Φτάνουμε στο σημείο και μιλάμε για νόμιμες αμοιβές, για ορισμένη κατηγορία υπηρεσιών. Αν θα δείτε, υπάρχουν κι άλλα πονηρά σημεία εκτός από αυτά που επεσήμανε ο κ. Παπάκος. Διακρίνονται οι εργασίες σε νομικές και δικηγορικές.

Προσέξτε τώρα. Εγώ δεν ξέρω. Εάν μπορεί κάποιος να μου διευκρινίσει θα ήμουν «όλος αυτιά». Το θέμα είναι το εξής: Τα συμβόλαια καταργούνται παντελώς ενώ η δέσμευση και στα σχέδια διαβούλευσης που δόθηκαν από τον Υπουργό στα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής, ήταν ότι στα συμβόλαια, στην ουσία δεν καταργούνται, υπάρχει ένα θέμα μόνο, με το θέμα του πωλητή και θα το βρούμε στην πορεία. Στην ουσία, με βάση το σχέδιο νόμου, δεν υπάρχει καμία διασφάλιση για το θέμα των συμβολαίων, ενώ υπάρχει δικαιολογητικός λόγος, και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γι’ αυτό και δεν καταργηθεί η παράσταση στην Ουγγαρία, ότι από τη στιγμή εμείς που δεν έχουμε ούτε Δασολόγιο, ούτε Κτηματολόγιο, υπάρχει λόγος δημοσίου συμφέροντος, απ’ αυτούς που δέχεται η τρόικα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, για τη διατήρηση κάποιων από τους περιττούς περιορισμούς. Αυτό το ξεχάσαμε. Στο νόμο μέσα καταργείται.

Περαιτέρω, και να μην πω κατ’ εμέ και πιστεύω ότι εκφράζω και απόψεις άλλων συναδέλφων με τους οποίους έχω συζητήσει, το σύστημα αυτό το πολυδαίδαλο, των νομίμων αμοιβών που χωρίζεται σε νόμιμες με έγγραφη συμφωνία, κατώτερες των νομίμων με έγγραφη συμφωνία δυνατότητα και συγχρόνως ποσά αναφοράς, τα οποία στο μέλλον μπορεί τα ποσά αναφοράς να είναι πολύ μεγαλύτερα από τις λεγόμενες νόμιμες, στην ουσία διαλύει όλο το σύστημα αμοιβών έτσι ακριβώς, όχι έτσι όπως το έχουμε συνηθίσει αλλά και όπως μπορούμε στο μέλλον να το προασπίσουμε. Κι αυτό γιατί; Γιατί θα δείτε ότι σ’ όλο το νόμο προβλέπεται ότι όλα αυτά μπορούν να αλλάζουν με Προεδρικά Διατάγματα, κατόπιν προτάσεων των Υπουργών Δικαιοσύνης και Οικονομικών και βέβαια, χωρίς καμία άποψη, σύμφωνη τουλάχιστον –και δέχομαι αυτό που είπε προχθές ο Υπουργός, το «σύμφωνοι». Δεν μπορεί να είναι σύμφωνη, όπως μου απήντησε σε σχετική μου ερώτηση, γιατί δεν μπορούμε να νομοθετούμε μαζί. Συμφωνούμε απολύτως.

Πάλι όμως μέσα στο νόμο θα δείτε ότι προβλέπει για κάποιες άλλες διατάξεις και ζητάει την πρόταση των Δικηγορικών Συλλόγων. Εμείς λοιπόν, που δεν μπαίνω στη λογική να το διαπραγματευθούμε αλλά λέω, εάν ήταν έστω και καλοπροαίρετη αυτού του είδους η σκέψη, για το πώς θα τροποποιούνται αυτά, θα υπήρχε τουλάχιστον αυτή η ρήτρα, μετά από πρόταση των Δικηγορικών Συλλόγων. Στο φινάλε αυτούς αφορά. Περαιτέρω, κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο κάνει το εξής άκριτα και ξεκάθαρα και μάλιστα θάλεγα, με θρασύτητα περνάει κάποια ζητήματα, για να μας σύρει σε μία διαπραγμάτευση. Να αρχίσουμε να διαπραγματευόμαστε τα αυτονόητα, ότι ξέρετε π.χ. για να δούμε πώς θα κόβεται το τριπλότυπο, για να δούμε τι ποσοστό θα πηγαίνει στο Σύλλογο, για να δούμε πώς θα μπορούμε να γλιτώσουμε τις αμοιβές, πώς θα κατοχυρώνουμε τις εξώδικες εργασίες κ.ο.κ. Όλο είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί κάποια συγκεκριμένα μεγαλοσυμφέροντα. Και προσέξτε, δεν είναι ούτε ακτιβίστικη ούτε αριστερή αντίληψη. Το θέμα είναι ότι διαλυόμαστε.

Διαλυόμαστε γιατί; Διασπάται η λογική του δικηγόρου, με την έννοια του ανεξάρτητου επαγγελματία, ο οποίος επιβιώνει μόνος του, χωρίς να έχει κανέναν από πίσω του. Θέλετε να σας πω ποιοι επωφελούνται ξεκάθαρα; Και το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Κατ’ αρχάς οι έμμισθοι. Με συγχωρείτε που το λέω. Δεν έχω τίποτα με τους συναδέλφους που είναι με πάγια αντιμισθία, όπου νάναι. Αλλά το θέμα ποιο είναι: Δεν μπορεί ένα νομοσχέδιο να λειτουργεί υπέρ πέντε, έξι ή επτά χιλιάδων επαγγελματιών (και είναι πάρα πολλοί αυτοί που σας λέω) και να πετάει στον Καιάδα τους υπόλοιπους 30.000. Το άλλο είναι βέβαια ότι ανοίγει κερκόπορτες.

Μία από τις μεγάλες κερκόπορτες που ανοίγει, που θα γίνει μπουκαπόρτα στο τέλος, είναι το θέμα των εταιριών. Δηλαδή ενώ στα σχέδια διαβούλευσης απαγορευόταν, των ήδη υφισταμένων εταιριών παροχής νομικών υπηρεσιών έστω και η δευτερεύουσα εγκατάσταση, με αυτόν τον τρόπο, έτσι ακριβώς όπως διατυπώνεται, χωρίς καμία εξαίρεση, αυτά που είπε ο κ. Αθανασίου για να μην τον επαναλάβω, στην ουσία δημιουργούμε εταιρία χταπόδι με 55 έδρες πιθανές ή υποκαταστήματα, τα οποία επίσης δεν λέγονται.

Και θα ήθελα να ξέρω, σ’ έναν χώρο ο οποίος είναι τόσο πλήρης, τόσο υπερπληθωρισμένος όπως είναι το δικηγορικό επάγγελμα, τι θα γίνει εάν φτάσουν αυτά τα αντικείμενα και μαζευτούν σε λίγους, που είναι έτοιμα να μαζευτούν σε λίγους. Τα ξέρετε πάρα πολύ καλά από τους Συλλόγους σας και από συναδέλφους, ότι ήδη έχουμε νύξεις από Τράπεζες, από Εταιρίες, γιατί προτάσεις τιμών των 20 ευρώ ή των 10 ευρώ για έρευνες, ήδη ετοιμάζονται. Τι οφθαλμοφανέστερο από το γεγονός ότι εμείς πρέπει να αντιταχθούμε στο νόμο, που προσέξτε το λέω με λύπη μου, δεν είχαμε ποτέ συμμετοχή στη διαπραγμάτευση. Κανένας απλό τους Συλλόγους, από εμάς όλους, δεν μετείχε ποτέ στη διαπραγμάτευση. Ποτέ δεν εξέφρασε τις απόψεις του. Ποτέ δεν εξέφρασε, αν θέλετε, κάποιους φόβους για το πού μπορεί να πάει αυτό.

Και δεν είναι το θέμα ποια στάση ή ποια πλευρά ακολουθούμε. Είναι θέμα κοινών συμφερόντων κύριοι συνάδελφοι. Το νομοσχέδιο αυτό εάν επιβληθεί στο σύνολό του, είναι καταστροφικό. Τι μπορούμε να κάνουμε; Εγώ θεωρώ ότι αυτό το οποίο δεν κάναμε πάρα πολύ καιρό –και δεν μπαίνω σε κανενός ευθύνες- φταίμε όλοι μας για το γεγονός ότι δεν απαιτήσαμε, αν θέλετε, να εκπροσωπηθούμε στα όργανα αυτά, τα οποία διαπραγματεύονται πέντε πράγματα. Είναι καιρός όμως, κάποια στιγμή, να αρθρώσουμε ένα λόγο και να φτάσουμε στο σημείο να πούμε ότι «κύριοι, τα συμφέροντα δεν είναι ούτε μιας γεωγραφικής περιοχής μόνον. Είναι και όλης της υπόλοιπης Ελλάδας».

Εγώ με λύπη μου διαπιστώνω ποιο, αυτό που έγινε προχθές στην Αθήνα. Το γεγονός ότι στο Διοικητικό Συμβούλιο των Αθηνών, με ψήφους 16 υπέρ και 4 κατά, επικυρώθηκε η αποχώρηση του Προέδρου μας από την Ολομέλεια και συγχρόνως, αν θέλετε, το ότι δεν ετήρησε τον ηθικό κανόνα που περιέχεται μέσα στον Οργανισμό της Ολομέλειας, για τήρηση των αποφάσεων της Ολομέλειας.

Θέλετε να σας πω και κάτι άλλο για να είμαστε και έτοιμοι; Και είναι προσωπική μου άποψη, μπορεί να διαφωνείτε. Από τους 16 που ψήφισαν αυτού του είδους τη θέση, δηλαδή να μη τηρήσουν την απόφαση της Ολομέλειας και να επικροτήσουν την αποχώρηση του Προέδρου από την Ολομέλεια, της οποίας όφειλε να προίσταται, είναι μέσα τρεις ή τέσσερις υποψήφιοι Πρόεδροι και ένας εξ αυτών θα βγει. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι η Αθήνα, κύριοι συνάδελφοι, θα έχει και μετά τις 16 Μαρτίου 2011, ακριβώς την ίδια στάση στα θέματα αυτά που συζητάμε, με την σήμερον υφιστάμενη θέση της.

Αν αυτό λοιπόν δεν είναι καμπανάκι αλλά καμπάνα, για το γεγονός ότι κινούμαστε σε διαφορετικές ταχύτητες με άλλα συμφέροντα και δεν ξέρω πώς, ίσως και με άλλη λογική εκπροσώπησης και αν θέλετε πρέπει κάποια στιγμή να μπει και επί τάπητος και το θέμα των ex officio προεδρείων σ’ ένα δευτεροβάθμιο όργανο, όπως είναι η Ολομέλεια, γιατί στην ουσία πρόκειται περί δευτεροβαθμίου οργάνου. Τώρα, εάν εμείς το έχουμε απαξιώσει θεωρώντας ότι η Ολομέλεια μόνον ευχές πρέπει να κάνει και να τηρούμε τις ευχές, αυτό είναι άλλη ιστορία. Στην ουσία όμως, τώρα διεφάνη ότι πρέπει η Ολομέλεια να έχει και αρμοδιότητες και να εκπροσωπούνται όλες οι απόψεις.

Λοιπόν κύριοι συνάδελφοι για να καταλήξουμε: Θεωρώ ότι φεύγοντας από δω και μάλιστα είναι και μία μεγάλη ευκαιρία να κάνουμε και ουσιαστικό διάλογο, θα πρέπει να έχουμε καταλήξει. Σε ποια από τα σημεία αυτά τα τέσσερα, τα οποία προβλέπει ο νόμος δηλαδή θέματα αμοιβών, γεωγραφικών περιορισμών, εταιριών και διαφήμισης, συμφωνούμε και ποιοι διαφωνούμε και σε ποιο βαθμό μπορεί, κάποιες στιγμές να συναντιούνται οι συμφωνίες μας και από εκεί και πέρα να καταλήξουμε ότι: Θα εξουσιοδοτήσουμε κάποιον ή κάποιους εξ ημών, για πρώτη φορά να αρθρώσουμε έναν λόγο ουσιαστικό με επιχειρήματα, που δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Και βέβαια, στο διάστημα αυτό, πρέπει να διατρανώσουμε την πεποίθησή μας ότι, δεν μπορούμε να πάμε σαν πρόβατα επί σφαγή. Να φτάσουμε στο σημείο αγωνιστικά, όπως το κάναμε, και για πρώτη φορά μας έπαιξαν τα κανάλια. Πρώτη φορά. Είπαν ότι με απόφαση της Ολομέλειας. Αυτό έγινε το πρώτο 24ωρο. Το δεύτερο είπαν, πλην Αθηνών, περιφερειακοί Δικηγορικοί Σύλλογοι. Έστω και αυτό όμως, δείχνει ότι υπάρχουν κάποιοι που αντιδρούν. Δεν πηγαίνουν κάποιοι με σκυμμένο το κεφάλι και με έτοιμες και προειλημμένες αποφάσεις.

Ακόμη και αν περιέχονται, κύριοι συνάδελφοι, θετικά στοιχεία σ’ αυτό το νομοσχέδιο, για κάποιους εξ ημών, ακόμα και αυτό, πρέπει να μπορέσουμε κάποια στιγμή να το διεκδικήσουμε. Να φύγουν όλες οι κατάπτυστες διατάξεις που μας διαλύουν από μέσα και τέλος πάντων να εφαρμοσθούν τροποποιημένες κάποιες άλλες. Αυτό είναι δεύτερο σημείο άμυνας. Προτείνω λοιπόν αυτό που είπα. Πρώτα απ’ όλα να βγει από εδωπέρα ένα ψήφισμα, το οποίο να λέει σε ποια ακριβώς σημεία συμφωνούμε και κατ’ εμέ ότι αντιτιθέμεθα πλήρως στο θέμα των αμοιβών, έτσι όπως προβλέπεται στο νόμο και ότι απαιτούμε, αυτό το οποίο ήταν και λογική αυτών που αποφάσισαν, ένα αμιγές σύστημα νομίμων αμοιβών, το οποίο θα είναι οριζόντιο, προς όλες τις κατευθύνσεις, είτε αφορά τις κρατήσεις μας, είτε τις αμοιβές μας και ότι αυτές, δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να φαλκιδεύονται με ιδιωτικά συμφωνητικά ή και με οποιοδήποτε άλλο τρόπο και να είναι κατώτερες των νομίμων. Όπως γίνεται στη Γερμανία. Γερμανικό σύστημα δεν μας είπαν; Ένα αυτό.

Στο δεύτερον: Να φτάσουμε στο σημείο αυτά να τα διεκδικήσουμε. Να είμαστε κάθετοι βέβαια στο θέμα των εταιριών, δεν πιστεύω ότι διαφωνεί κανένας σ’ αυτό. Και από εκεί και πέρα, να διακόψουμε αυτή, την παρούσα Ολομέλεια, να εξουσιοδοτήσουμε τον κ. Λαμτζίδη, ή αν θέλετε και άλλους συναδέλφους, οι οποίοι θα μεταφέρουν αυτή την άποψη αρμοδίως, τώρα που θα πάει το σχέδιο νόμου στην ΚΟΕ, όποτε πάει. Που σημαίνει ότι εμείς, σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, να είμαστε έτοιμοι να εκφράσουμε κάποιες απόψεις, σε αυτούς οι οποίοι θα κάνουν τη νομοτεχνική επεξεργασία την τελική. Και βέβαια. Ότι παρεμβάσεις περνάνε από το χέρι μας, είτε με συνεντεύξεις τύπου, είτε με κλήση των βουλευτών, και δη των βουλευτών-συναδέλφων τους οποίους πρέπει να ενημερώσουμε. Αλλά σας πληροφορώ ότι και όλοι οι άλλοι που ενημερώνονται, αν ενημερωθούν σωστά, έρχονται στις απόψεις μας.

Την απαξίωση αυτή τη δημιουργήσαμε μόνοι μας, κύριοι συνάδελφοι. Μόνοι μας με την αποχή μας από παντού. Και θα ήθελα επίσης, αυτές όμως τις κινητοποιήσεις –και είναι πρόταση δική μου- να τις συνοδεύσουμε με μία ενιαία, για πρώτη φορά αποχή, η οποία να συνεχίσει να μπαίνει στο μάτι, αυτών που τη σχολίασαν για πρώτη φορά, για να φανεί ότι, πλην της Αθήνας, υπάρχουν κι άλλες φωνές οι οποίες όμως μπορούν επιτέλους, και να συνεννοηθούν και να εκφράσουν ολοκληρωτικό λόγο. Ευχαριστώ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Το λόγο έχει στη συνέχεια ο κ. Κοντογιάννης και στην συνέχεια ο κ. Κονομόδης.

Δημ. Κοντογιάννης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων: Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, το ότι βρισκόμαστε σ’ αυτή τη θέση, σήμερα, διασπασμένοι, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στα όργανα στην κεντρική εξουσία, δεν μας φταίει κανένας. Φταίμε εμείς οι ίδιοι και όλοι οι Πρόεδροι έχουμε τις ευθύνες μας. Και εξηγούμαι: Στα εννιά χρόνια που είμαι Πρόεδρος, έχω θέσει κατ’ επανάληψη και μετ’ επιτάσεως το θέμα της Οργάνωσης Γραφείου Ολομέλειας και Κανονισμού Λειτουργίας. Το 2005 αν θυμάμαι καλά στην Ολομέλεια της Θεσσαλονίκης, πάρθηκε κάποια απόφαση γι’ αυτά τα θέματα της Ολομέλειας, για το Γραφείο και για τον κανονισμό λειτουργίας. Δυστυχώς όμως μέχρι τώρα, δεν έχει γίνει τίποτα. Όσες φορές ανοίγω τον Κώδικα και διαβάζω αυτά τα τέσσερα άρθρα τα οποία αναφέρονται στην Ολομέλεια, ντρέπομαι. Ντρέπομαι ως δικηγόρος.

Τι λέει ο Κώδικας και τι προβλέπει η Ολομέλεια. Ένα Προεδρείο, μία Συντονιστική Επιτροπή και τίποτε άλλο. Να εκφράσει ευχές, γιατί οι αποφάσεις δεν δεσμεύουν κανέναν Δικηγορικό Σύλλογο, κανέναν δικηγόρο. Είμαστε ο μόνος επαγγελματικός κλάδος που δεν έχουμε, δυστυχώς, και θεωρούμαστε ο πρώτος επιστημονικός Σύλλογος, που δεν έχουμε δευτεροβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο, όταν δευτεροβάθμιο έχουν οι πάντες. Εάν είχαν γίνει αυτά και εάν είχαμε έναν κανονισμό της Ολομέλειας που θα περιείχε τις διεργασίες ολονών μας, θα καταλήγαμε και Πρόεδρο να έχουμε και Προεδρεία να έχουμε και τι θα κάνουμε και πώς θα συγκαλείται η Ολομέλεια και τι θα γίνεται σ’ όλα αυτά τα θέματα. Επομένως θα πρέπει τις ευθύνες μας, να τις αναλογιστούμε όλοι.

Να πάμε λίγο στο θέμα της αποχής. Ποιος Δικηγορικός Σύλλογος απέχει; Ποιος συντονίζει τις αποχές και τι νόημα έχει η αποχή των Τρικάλων, όταν οι υπόλοιποι δεν απεργούν; Και εν πάση περιπτώσει δεν θα πρέπει, όλα, το τι συμβαίνει στο δικηγορικό κόσμο, δεν θα πρέπει το συνδικαλιστικό μας όργανο, το Δευτεροβάθμιο, η Ολομέλεια, να καταγράφει, να δίνει κατευθύνσεις; Εγώ θα ρωτήσω απλά: Ξέρουμε εδώ και ένα χρόνο ότι ετοιμάζεται ένα σχέδιο νόμου για την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών, για το άνοιγμα του επαγγέλματος. Ποιες είναι οι προτάσεις μας; Ας μου φέρει το Προεδρείο της Ολομέλειας, της Συντονιστικής ή εμείς οι ίδιοι οι Πρόεδροι, δεν θέλω να καταλογίσω ευθύνες στο Προεδρείο ή στη Συντονιστική. Είναι δική μας η ευθύνη. Φέρτε μου τις προτάσεις. Τι έχουμε πει εμείς εγγράφως; Όχι προφορικά και κάτω από το τραπέζι. Τι έχουμε πει; Τι έχουμε προτείνει; Τι έχουμε επεξεργαστεί πάνω σ’ αυτό που ετοιμάζονταν να γίνει;

Να προχωρήσω και παραπέρα. Έχουμε στα χέρια μας ένα σχέδιο νόμου. Πείτε μου, ποιες είναι οι απόψεις της Ολομέλειας; Και εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση: Συμμετέχουν στην Ολομέλεια μόνον οι Πρόεδροι. Όμως οι Πρόεδροι δεν πρέπει να εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις. Οι Πρόεδροι, για να συμμετέχουν στην Ολομέλεια των Προέδρων, θα πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη των συνελεύσεων. Δεν είναι δυνατόν να συγκαλείται Ολομέλεια, χωρίς προηγούμενη Γενική Συνέλευση των μελών του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου. Και να έρθει ο κάθε Πρόεδρος στην Ολομέλεια και όχι να εκφράσει την άποψή του, αλλά να εκφράσει την άποψη των μελών των Δικηγορικών Συλλόγων.

Πείτε μου τώρα, έχουμε το σχέδιο νόμου στα χέρια μας. Ποιες είναι οι παρατηρήσεις μας; Πού έχουμε καταλήξει; Κουβέντα, φιλοσοφία, προτάσεις, παρατηρήσεις. Ουσία όμως τίποτα. Εδώ που βρισκόμαστε, εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι θα πρέπει να διαχωριστεί πλέον, μια και έξω, η Αθήνα από τους υπόλοιπους Δικηγορικούς Συλλόγους. Και εγώ προσωπικά δεν ντρέπομαι να ανήκω στους επαρχιακούς Συλλόγους. Δεν αποτελεί προσβολή να είμαστε επαρχιακοί Δικηγορικοί Σύλλογοι. Ας είμαστε. Θα πρέπει όμως αυτό το πράγμα να τελειώσει. Θα πρέπει εμείς, οι υπόλοιποι Δικηγορικοί Σύλλογοι πλην Αθήνας, θα πρέπει να έχουμε φωνή. Απεδείχθη από τη συμπεριφορά της Αθήνας, ότι τα συμφέροντά μας πλέον είναι –κακώς βέβαια το εννοούν έτσι οι Αθηναίοι- αντίθετα. Θα πρέπει να έχουμε κι εμείς τη φωνή μας.

Σ’ αυτό το σημείο προτείνω: Πρώτον, πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση, να ψηφίσει η Ολομέλεια εάν αποδεχόμαστε αυτό το σχέδιο νόμου ή το απορρίπτουμε. Αν πούμε ότι το απορρίπτουμε, δεν χρειάζεται να μπούμε σε καμία λεπτομέρεια και σε καμία συζήτηση., για τις επιμέρους διατάξεις. Αν πούμε ότι αυτό το σχέδιο νόμου το αποδεχόμαστε και προσπαθούμε να περισώσουμε ότι μπορέσουμε να περισώσουμε, έχω έτοιμες και εγώ, και πιστεύω όλοι οι Πρόεδροι το έχουν κάνει, έχουν διαβάσει το σχέδιο νόμου και έχουν αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται, έχω τις παρατηρήσεις μου. Ούτε στην Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή είμαι, ούτε σοφός. Όλοι μας θα πρέπει να έχουμε τις προτάσεις μας, να τις συνθέσουμε και να τις κωδικοποιήσουμε και αυτές πλέον, τις κωδικοποιημένες προτάσεις μας να τις υποβάλλουμε και στην Επιτροπή Βροντάκη και στον Υπουργό Δικαιοσύνης και στον Υπουργό Οικονομικών, αλλά ως προτάσεις όλων των άλλων Συλλόγων ή όσων συμμετέχουμε…

Λέω τι πρέπει να κάνουμε. Πώς θα πρέπει να ενεργούμε. Τώρα εδώ που φθάσαμε θα τρέχουμε και δεν θα σώνουμε. Και πιστεύω ότι δεν θα μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Γιατί μόνον στις Επιτροπές πλέον μπορούμε να έχουμε κάποιες βελτιώσεις. Επομένως για να μην σας καθυστερώ, θα πρέπει να αποφασίσουμε αν αποδεχόμαστε ή όχι κατ’ αρχήν αυτό το σχέδιο νόμου. Αν πούμε ναι το αποδεχόμαστε και πάμε σε βελτιώσεις. Να καταθέσουμε τις προτάσεις μας, σε μία επιτροπή η οποία θα οριστεί σήμερα, με τον κ. Λαμτζίδη ο οποίος είναι αμέσως μετά την Αθήνα και άλλα δύο άτομα τουλάχιστον, που να έχουν την ευχέρεια χρόνου, τη διάθεση να ασχοληθούν. Να είναι μία επιτροπή από τρία άτομα, να συγκεντρώσει αυτές τις προτάσεις, να τις κωδικοποιήσεις και να πάει με συγκεκριμένο κείμενο. Όχι με κουβέντες.

Αν αποφασίσουμε να ασχοληθούμε με τις επιμέρους διατάξεις, εγώ έχω σημειώσει τα σημεία εκείνα με τα οποία θα πρέπει να ασχοληθούμε…  Δεν ξέρω αν πρέπει να συνεχίσω τώρα ή μετά την …

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Έχετε χωριστά το συγκεκριμένο κείμενο, για να το βγάλουμε φωτοτυπία;

Δημ. Κοντογιάννης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Τρικάλων: Λέω το εξής: Πρώτον: Επιγραμματικά θα το πω. Να γίνει μία επιτροπή, να μαζέψει τις προτάσεις όλες. Λοιπόν η άποψή μου είναι αποδεχόμαστε το νομοσχέδιο και προχωράμε σε συζήτηση και προτάσεις για τα υπόλοιπα; Αν είμαστε αρνητικοί, δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με προτάσεις. Άρα να αποφασίσουμε κατ’ αρχήν τι θέλουμε και στη συνέχεια να πάρουμε το λόγο και να καταθέσουμε τις προτάσεις μας. Διότι, αν δεν έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις, γραπτές, κωδικοποιημένες και να εξουσιοδοτήσουμε τον κ. Πρόεδρο με άλλα δύο μέλη, να τις καταθέσουν αρμοδίως και να παρέμβουν δυναμικά στη Βουλή. Και κατά την επεξεργασία του νομοσχεδίου και κατά τη συζήτηση, δεν θα κάνουμε τίποτα.  Ευχαριστώ πολύ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Μισό λεπτό. Με αφορμή την παρατήρηση για τις αποχές, να έχουμε μία εικόνα (αν μου επιτρέπετε) με βάση τις παρουσίες των Συλλόγων. Ο Σύλλογος Αιγίου απέχει; Από πότε μέχρι πότε να για διευκολύνετε τα πράγματα; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Άρτας; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Βέροιας; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Γιαννιτσών μέχρι 28.1.2011. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Γρεβενών μέχρι σήμερα και αναμονή. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Γυθείου; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Γυθίου αόριστη. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Δράμας; Ο Δικηγορικός Σύλλογος Έδεσσας από τις 17.1.2011 μέχρι την Παρασκευή. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ευρυτανίας από τις 17.1.2011 μέχρι την Παρασκευή. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Θηβών από τις 17.1.2011 μέχρι τις 27.1.2011 τουλάχιστον. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων από τις 17.1.2011 μέχρι τις 27.1.2011. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καβάλας  μέχρι την Παρασκευή 28.1.2011. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας, μέχρι την Παρασκευή και ακολουθεί η απόφαση της Ολομέλειας. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καρδίτσας μέχρι τις 31.1.2011. Ο Δικηγορικός Σύλλογος Καστοριάς; Ο κ. Τσακλίδης είναι ο 41ος Πρόεδρος που παρίσταται. Ο κ. Τζαμακλής; Μέχρι και 1.2.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Κιλκίς μέχρι τις 31.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Κορίνθου μέχρι και τις 28.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Κω μέχρι την Παρασκευή και σε αναμονή. Δικηγορικός Σύλλογος Λαμίας μέχρι και Παρασκευή. Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας από 17.1.2011 μέχρι 1.2.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Λασιθίου μέχρι αύριο, δηλαδή 26.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Λευκάδος 17.1.2011 και διάρκειας ενός τριημέρου. Δικηγορικός Σύλλογος Μυτιλήνης από 17.1.2001 μέχρι και σήμερα. Δικηγορικός Σύλλογος Ναυπλίου μέχρι 1.2.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Ξάνθης αποχή διαρκείας. Δικηγορικός Σύλλογος Ορεστιάδος μέχρι Παρασκευή 28.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Πατρών, ο κ. Παπάκος θα μας πει; Μέχρι την Παρασκευή 28.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνου; Τρεις μέρες και σε αναμονή. Δικηγορικός Σύλλογος Ροδόπης μέχρι τις 28.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Σερρών μέχρι 27.1.2011 και απόφαση Γενικής Συνέλευσης. Δικηγορικός Σύλλογος Σπάρτης μέχρι 1.2.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Σύρου τριήμερος αποχή και ότι αποφασίσει η Ολομέλεια από δω και πέρα. Δικηγορικός Σύλλογος Τρικάλων, μέχρι 31.1.2011 και απόφαση Γενικής Συνέλευσης. Δικηγορικός Σύλλογος Φλώρινας μέχρι και 28.1.2011. Δικηγορικός Σύλλογος Χαλκίδας, ο κ. Γκάνης; Δικηγορικός Σύλλογος Χαλκιδικής, ο κ. Λαγάνης μέχρι 1.2.2011 και Χίου  σε αναμονή με απόφαση της Ολομέλειας. Σχηματίσθηκε μία εικόνα. Σας εξήγησα ότι προσδιορίσαμε συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και σύγκληση Γενικής Συνέλευσης. Αύριο και μεθαύριο θα γίνουν αυτά. Και από εκεί και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε.

Αυτό το νόημα είχε η δήλωσή σας για την αποχή ή όχι. Να φανούν οι διαφορετικές ταχύτητες και σε τελευταία ανάλυση το μη αποτελεσματικό αυτών των τάσεων των φυγόκεντρων, αλλά να φανεί. Ο κ. Κονομόδης έχει το λόγο.

Δημ. Κονομάδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κορίνθου: Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Πρόεδρε, αυτή η διακοπή για μένα ήταν πολύτιμη. Διότι κατάλαβα ότι επιτέλους, εμείς στην Κόρινθο δεν είμαστε μόνοι. Διότι ακόμη και όταν νομίζαμε ότι είχαμε παρέα τελικά, απ’ ότι φάνηκε παρέα είχαμε σε συζητήσεις, σε εμβαθύνσεις, σε πλατειασμούς, σε αναλύσεις και σε συνθέσεις στα σύνδρομα του επαγγέλματός μας και του αντίστοιχου συνδικαλισμού μας.

Αλλά εκεί όμως που χρειαζόταν αγωνιστικότητα δυστυχώς ήμασταν είτε μόνοι, είτε πολύ μικρή παρέα. Αγαπητοί συνάδελφοι πιστεύω ότι το δίπτυχο της συνδικαλιστικής προσπάθειας συνίσταται στο να πείσουμε και να πιέσουμε. Και το ένα και το άλλο. Παράλληλα πάντοτε. Έτσι πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε και τώρα. Δηλαδή να αγωνιστούμε, να αντιδράσουμε, να εκδηλώσουμε την αντίθεσή μας, αλλά συγχρόνως όμως να έχουμε και τα επιχειρήματά μας. Πολλές φορές μαζευτήκαμε, κουβεντιάσαμε, τάπαμε, τα ξανάπαμε, χάσαμε τις μέρες μας, τις ώρες μας, κάναμε τζάμπα ταξίδια και δεν καταλήξαμε, ούτε καν σε ένα ψήφισμα, κάποιων μεμονωμένων Δικηγορικών Συλλόγων αν θέλετε, 10, 15, 20, 30, όσοι βρισκόμασταν κάθε φορά και να πούμε τι: Ότι αντιτιθέμεθα στα μέτρα, έτσι όπως ακούμε και όπως διαδίδεται, μέσα από τα διάφορα συναρμόδια υπουργεία, ότι θα ληφθούν.

Τίποτα απολύτως. Έτσι λοιπόν φθάσαμε σήμερα – και δεν ξέρω τι κάνουμε σήμερα. Μήπως αναζητούμε τις πρώτες βοήθειες για κάποιον, ο οποίος βρίσκεται στο θάλαμο εντατικής θεραπείας; Μήπως είναι λίγο αργά; Εύχομαι να μην είναι αργά. Επί του πρακτέου: Έχω να κάνω κάποιες συγκεκριμένες προτάσεις διότι κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι αδιανόητο να φύγουμε από δω χωρίς (όχι ψήφισμα, προς Θεού) απόφαση. Απόφαση, η οποία όπως ξέρουμε όλοι μας, δεν είναι δεσμευτική αλλά εν πάση περιπτώσει θα μπορέσουμε να πάμε στους Συλλόγους μας και θα τους πούμε ότι έχουμε μία Ολομέλεια, έχουμε μία πρόταση – απόφαση μιας Ολομέλειας. Και από εκεί και πέρα οι Σύλλογοί μας ας αποφασίσουν όπως θέλουν. Και βέβαια, το φρονιμότερο, το εντιμότερο και το ηθικότερο θα ήταν, να αποφασίσουν οι Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων μας.

Σημείο πρώτο: Οφείλουμε κ. Πρόεδρε, να διασαφηνίσουμε για ποιο λόγο συγκαλέσατε εσείς την Ολομέλεια και δεν συνεκλήθη, μετά διακοπήν, από άλλον προφανώς υπόχρεο και αρμόδιο Πρόεδρο και κοντά σ’ αυτό να ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας και να αποφασίσουμε ότι, όσον αφορά τουλάχιστον τους δικηγόρους της επαρχίας, μας εκπροσωπείτε εσείς, κ. Πρόεδρε του Δικηγορικού Συλλόγου της Θεσσαλονίκης, σε όλες τις διαβουλεύσεις, αν και επισήμως σταμάτησαν οι διαβουλεύσεις σήμερα, αλλά και σε όλες τις συζητήσεις ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής της Βουλής.

Δεύτερον: Πρότασίς μου είναι να εκφράσουμε την αντίθεση όλων μας προς το προσχέδιο και ήδη σχέδιον νόμου, τόσον όσον αφορά τη φιλοσοφία του, αλλά και τις αρχές του, ιδίως ως προς την κατάργηση των κατωτάτων ορίων αμοιβών αλλά και όσον αφορά την κατάργηση των γεωγραφικών περιορισμών και ιδία την πονηρή σύσταση, την πονηρή διατήρηση του δικαιώματος των εταιριών να λειτουργούν και την επέκταση της αρμοδιότητός τους ανά την επικράτεια. Δηλαδή τη δυνατότητα να συμβάλλονται σ’ αυτές τις εταιρίες δικηγόροι, οι οποίοι ανήκουν σε περισσότερους του ενός, Δικηγορικούς Συλλόγους,.

Εδώ θα διαφωνήσω με κάποιους προλαλήσαντες οι οποίοι λένε «είμαστε κάθετα αντίθετοι ή τα συζητάμε». Είμαστε αντίθετοι αλλά μπορούμε όμως, επάλληλα και επικουρικά, δικηγόροι είμαστε στο κάτω-κάτω της γραφής, καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό το πράγμα, να προτείνουμε και ορισμένα άλλα. Διότι, αν τυχόν εκφράσουμε την απόλυτη αντίθεσή μας και αυτή η αντίθεσή μας πάει στον κάλαθο των αχρήστων, τότε αντιλαμβάνεσθε ότι δεν θα έχουμε τι να πούμε στους Συλλόγους μας, στα μέλη των Συλλόγων μας, στο Σώμα της Γενικής Συνελεύσεως του κάθε Δικηγορικού Συλλόγου, στον οποίον ανήκουμε. Θα μας πουν «τι προτάσεις κάνατε»; Κι εμείς τι θα τους πούμε; Εκφράσαμε την απόλυτη άρνησή μας; Ε, όχι βέβαια. Αυτό δεν είναι καθόλου παραγωγικό, καθόλου δημιουργικό.

Αλλά επειδή δεν επιθυμώ αγαπητοί συνάδελφοι, να πλατειάσω και εγώ, διότι θα μπορούσα να έχω σημειώσει δεκαπέντε πράγματα, να έχω έναν κατάλογο 20 σημείων που διαφωνώ με το νομοσχέδιο, άλλος συνάδελφος 30 σημεία, άλλος πέντε, άλλος 15 και να μην τελειώσουμε ποτέ, εγώ απλά θα σας πω τι έχει προκύψει μέχρι στιγμής. Πρώτον: Ένα κείμενο το οποίο καλώς ή κακώς έχει προωθηθεί από την προηγούμενη Ολομέλεια. Και είναι ένα κείμενο έξι σημείων, το οποίο προέρχεται από το Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών. Είτε το θεωρούμε τέλειο είτε το θεωρούμε ατελές είναι μία βάση, συν τρία σημεία, τα οποία άκουσα και σημείωσα, από την εισήγηση του κ. Παπάκου. Το κείμενο των Πατρών το έχετε, του κ. Παπάκου ακούσατε την εισήγηση, εγώ απλώς τρία σημεία προσθέτω, του κ. Παπάκου δηλαδή.

Πρώτον: Η έγγραφη έγκυρη συμφωνία δεν μας βρίσκει συμφώνους. Συμφωνία απλά και άτυπη, όπως συμβαίνει με όλους τους επαγγελματίες. Από τη μία μας υποβαθμίζουν σ’ έναν απλό συνήθη επαγγελματία με τον Φ.Π.Α. και με χίλιους δύο άλλους τρόπους, από την άλλη όμως μας εξαιρούν, ζητώντας να έχουμε και εγγραφή, αλλά και έγκυρη, προφανώς κατατιθέμενη στην Εφορία, σύμφωνη.

Δεύτερον: Να προβλέπεται στην εκάστοτε ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) η οποία, θα είναι ίση προφανώς με τη νόμιμη αμοιβή, ότι ο δικηγόρος θα πληρώνεται και για τις εξώδικες υπηρεσίες τις οποίες παρέχει. Διότι από τη μία μας λένε ότι η συμβουλευτική δικηγορία είναι το μέλλον και από την άλλη μεριά, δεν προβλέπεται μία νόμιμη αμοιβή για τη συμβουλευτική δικηγορία, ούτε για τον έλεγχο τίτλων ούτε για οτιδήποτε άλλο. Δηλαδή ένα νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο για παραστάσεις σε δικαστήρια, εκεί που έχει να εισπράξει το κράτος ή οι Δικηγορικοί Σύλλογοι. Είναι ατελέστατο.

Και τρίτο: Όσον αφορά τις αναλογικές αμοιβές οι οποίες πολύ φλου και πολύ αφηρημένα, αναφέρονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο και δεν έχουμε καμία απολύτως σιγουριά και βεβαιότητα ότι θα υπάρξουν, όπως τις γνωρίζουμε και όπως τις φανταζόμαστε, σε κάποιο επόμενο Προεδρικό Διάταγμα. Και στο κάτω-κάτω της γραφής μέχρι να εκδοθεί αυτό το Προεδρικό Διάταγμα δεν θα προβλέπονται αναλογικές αμοιβές ούτε το 1% ούτε το 2% ούτε το 3%. Έτσι λοιπόν κλείνω, όσον αφορά την ουσία, τα έξι σημεία της Πάτρας συν τα τρία σημεία του κ. Παπάκου. Και περαιτέρω, και θα ολοκληρώσω κ. Πρόεδρε –δεν θα σας καθυστερήσω πολύ ούτε θα ταλαιπωρήσω το Σώμα- προτείνω να αποφασίσουμε να απέχουμε από τα καθήκοντά μας, μέχρι και την επομένη Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011. Να διακοπεί η σημερινή μας Ολομέλεια και να έχουμε σύγκληση νέας Ολομελείας την άλλη Παρασκευή. Συνέχιση –πολύ σωστά- της Ολομελείας, σε τόπο που μπορούμε να ορίσουμε και τώρα. Επειδή έχω συζητήσει με τον Πρόεδρο της Λαμίας τον κ. Συγγούρη, θεωρώ δε ότι η Λαμία είναι και το κέντρο της Ελλάδος γεωγραφικώς, ίσως και από άλλες έννοιες, αλλά γεωγραφικώς τουλάχιστον είναι, εάν δεν έχει κάποια αντίρρηση –γιατί είναι σύντομο το χρονικό διάστημα και μεγάλο το βάρος, ο κ. Συγγούρης, θα πρότεινα η συνέχιση της Ολομελείας μας, μετά τη διακοπή να γίνει στη Λαμία. Σας ευχαριστώ πολύ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Λοιπόν ο αρχικός κατάλογος ομιλητών έχει εξαντληθεί.

(Δεν προαναγγέλλεται ο ομιλητής, δεν γνωρίζω ποιος είναι): Σε μας, στη γενική μας συνέλευση, δημιούργησε μεγάλη απορία αυτή η συνεχής επανάληψη, σε όλο το κείμενο του νόμου, τουλάχιστον επτά-οκτώ φορές αυτό το διαζευκτικό «ή διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας». Δηλαδή ενώ αναφέρεται συνεχώς για παροχή δικηγορικών υπηρεσιών που σχετίζονται με την αμοιβή, σχετικά με την έναρξη διεξαγωγής δίκης ή διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας. Και το μυαλό μας πάει λίγο στο πονηρό και πηγαίνει λίγο παλιότερα, πριν από πέντε, έξι ή και επτά χρόνια, που αναφέρεται ότι η ύλη της εκούσιας θα μεταφερθεί στους συμβολαιογράφους, ότι μήπως αυτό τώρα είναι μία προετοιμασία και μετά από ένα διάστημα πέντε-έξι μηνών ή ενόψει Προεδρικών Διαταγμάτων κάποια μέρα, ακούσουμε ότι μεταφέρεται η εκούσια, διότι πουθενά σ’ όλο το κείμενο δεν γίνεται καμία αναφορά για τις άλλες διαδικασίες.

Η δική μας πρόταση είναι: Συμφωνώ με όλα τα προηγούμενα τα προτεινόμενα. Η εξάλειψη του διαζευκτικού «ή διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας». Ευχαριστώ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Ακολουθούν οι κ.κ. Χασιώτης, Σαμαράς, Γεωργιάδης.

Χασιώτης – Εκπρόσωπος Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων: Αγαπητοί συνάδελφοι, στα περισσότερα καλύφθηκα από τους προλαλήσαντες και ιδιαίτερα από τον συνάδελφο της Φλώρινας τον κ. Στεφανίδη. Στην προηγούμενη Ολομέλεια, ούτε λίγο ούτε πολύ, λαμβάνοντας το λόγο ο Υπουργός, μας είπε αυτά που μας ανέφερε και αφήσαμε θεμελιώδη θέματα για τα οποία δεν λάβαμε απόφαση. Σαν Ολομέλεια λέγαμε, μέχρι προ τινος, ότι έχουμε κάθετη θέση για το θέμα της τοπικής αρμοδιότητας. Μάλιστα είχαμε κάνει και δικαστήριο, το οποίο, είναι ακόμα σε εξέλιξη. Έχουμε κάνει προσφυγή.

Επομένως πιστεύω για ένα-ένα, ξεχωριστά, τα θέματα θα πρέπει να τοποθετηθούμε, να πούμε ποια είναι η άποψή μας. Το παλεύουμε αυτό; Δεν το παλεύουμε; Εμείς, σαν Δικηγορικός Σύλλογος Ιωαννίνων, σαν μοιράσαμε τους λόγους για τους οποίους θεωρούμε ότι το σχέδιο νόμου για ποιους λόγους δεν θα πρέπει να το δεχθούμε για συζήτηση. Και έχουμε και τις εναλλακτικές προτάσεις. Δηλαδή σαν Δικηγορικός Σύλλογος θα αναφερθώ και στο θέμα που μας έθεσε και ο συνάδελφος των Τρικάλων, ο κ. Κοντογιάννης, που λέει ότι δεν κάναμε τίποτα σαν Σύλλογοι.

Πιστεύω ότι κάτι έχουμε κάνει και σε συγκεντρώσεις που θα είχαν γίνει προηγουμένως, θα έπρεπε να έχουμε πει τις θέσεις μας. Αυτές είναι οι θέσεις οι οποίες θα πρέπει να τις θέσουμε υπόψη της Ολομέλειας. Όμως πρέπει κάπου να καταλήξουμε. Να δούμε επιτέλους τι θέλουμε.

Σαν Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων, έγιναν και οι εξής προτάσεις: Κατ’ αρχάς θα πρέπει να υπάρχει ένα δελτίο τύπου, δηλαδή αν πάρουμε οποιαδήποτε απόφαση, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε για κινητοποιήσεις και αποχή, θα πρέπει ένα δελτίο τύπου να βγει και στις εφημερίδες και στα τηλεοπτικά κανάλια για να γίνουν γνωστά τα θέματά μας. Ήδη οι φαρμακοποιοί κάνουν αποχή και βλέπετε ότι έχουν κάνει και διαφήμιση. Εμείς δεν ακουγόμαστε πουθενά.

Δεύτερον: Θα πρέπει να δούμε και για μία, όταν θα πάει για ψήφιση το νομοσχέδιο, να δούμε αυτό που λένε και το έχουν πάρει απόφαση σε πολλές γενικές συνελεύσεις όπως της Λάρισας κ.λπ., να κάνουμε μία κοινή κάθοδο στην Αθήνα. Να συμφωνήσουμε και να κατέβουμε δύο-τρία λεωφορεία και να αναγκάσουμε και τους Αθηναίους να μάθουν τι γίνεται κ.λπ. Και επίσης πιστεύω ότι ως έσχατο μέτρο πρέπει να κλείσουμε τους Συλλόγους για μία μέρα (να το δούμε αυτό πώς πρέπει να γίνει) και να πούμε ότι παραδίδουμε και τα κλειδιά. Στο κάτω-κάτω της γραφής τώρα είμαστε σε περίοδο εκλογών και θα παραδώσουμε τα κλειδιά σε λίγο, είτε θέλουμε είτε δεν θέλουμε. Ευχαριστώ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Ευχαριστούμε πολύ κ. Χασιώτη. Το λόγο έχει ο κ. Σαμαράς.

Φιλ. Σαμαράς – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας: Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, η Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας πήρε μία απόφαση, με κείμενο, το οποίο έχω καταθέσει στη Γραμματεία του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, Θα πω λίγα πραγματάκια, πρακτικά.

Λέγαμε πάντα να έχουμε ενότητα ως δικηγορικό σώμα. Δυστυχώς όμως, μέχρι σήμερα που συζητάμε, δεν υπάρχει ενότητα. Αυτό είναι προϊόν διότι ο καθένας ήθελε πραγματικά, αυτά που επί καιρό έβγαιναν στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις ή σε οτιδήποτε άλλο, στοχοποίησαν τους δικηγόρους κυρίως, τα κέντρα τα γνωρίζαμε και ο καθένας ερμήνευε, όπως ήθελε, είτε αυτό λεγόταν μνημόνιο, είτε ευρωπαϊκή οδηγία ή οτιδήποτε άλλο. Ποτέ μα ποτέ, όμως, δεν καθίσαμε να πούμε, έστω και με κάποιο κείμενο, που φωνάζαμε, τουλάχιστον έτσι φαινόταν, να έχουμε ένα κείμενο, ή έστω τις προθέσεις αυτής της κυβέρνησης που να μας πει ότι «εμείς κύριοι θέλουμε το άλφα, το βήτα, το γάμα, το δέλτα».

Ήρθε αυτή η στιγμή. Δυστυχώς όμως ήταν τελευταία στιγμή, που δεν μας έδωσε τα περιθώρια διαβούλευσης. Ψαχνόμασταν όλοι τελευταία στιγμή, και το θεωρώ πραγματικά απαράδεκτο, το ότι έγινε Ολομέλεια χωρίς καμία ενημέρωση, ότι έγινε και Συντονιστική Επιτροπή στον Υπουργό Οικονομικών, που ήταν μία παρωδία. Δεχθήκαμε την Επιτροπή Βροντάκη. Για μένα απαράδεκτο. Δεν συμμετείχαμε στη διαβούλευση Βροντάκη. Δεν μας εξήγησαν τι σημαίνει η Επιτροπή Βροντάκη και τι προθέσεις είχε. Δεν εγκρίνω και τις προηγούμενες αποφάσεις, παλαιότερα, θα το θυμάστε, με την συμπεριφορά των τριών μεγάλων Συλλόγων σε βάρος των επαρχιακών συλλόγων για την ίδρυση του ΤΥΔΕ και των Ταμείων Προνοίας σε σχέση (θα μου πείτε παρωχημένη περίπτωση αλλά έχει σημασία που το αναφέρω) ότι οι επαρχιώτες δικηγόροι ήταν διαφορετικής κλίμακας, σε σχέση με τους τρεις άλλους Συλλόγους.

Το ίδιο πήγε να γίνει και τώρα. Δυστυχώς. Να μην αυταπατώμαστε. Η ενότητα όμως σημαίνει ότι, ούτε εγώ είμαι πιο έξυπνος από τον συνάδελφό μου τον κ. Λαμτζίδη, ούτε από κανέναν άλλον. Ούτε διεκδικούμε δάφνες ποιος είναι πρωτοπόρος και ποιος είναι πιο ειδήμονας πάνω σε ορισμένα ζητήματα. Είχαμε βάλει συναδέλφους, οι οποίοι ασχολήθηκαν επισταμένα με το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεμάτων που θα μας απασχολούσαν. Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα, δεν είχαμε εμπεριστατωμένη άποψη –θυμάστε και από την Ολομέλεια του Ναυπλίου- τι είχε γίνει και τι μας έλεγαν. Εμείς τότε, είχαμε πάρει θέση και λέγαμε ότι δεν μας αφορά και όλα τα συνεπακόλουθα.

Συνεπώς θεωρώ ότι εάν θέλουμε να επιτύχουμε κάτι σ’ αυτή τη φάση, επειδή δεν έχουμε περιθώρια, και ούτε είμαι της αρχής όχι σε όλα ή σε μερικά, θα έπρεπε εμείς οι ίδιοι, αφού είμαστε επιστήμονες και αφού γνωρίζουμε πλέον τα ζητήματα αυτά, έστω με το προσχέδιο που θέλει η κυβέρνηση να περάσει με τον αλλόκοτο τρόπο όπως αναφέρεται, κι είναι καταδικαστέος σαν κείμενο γιατί βάζει πολλές παγίδες, θάπρεπε εμείς ως επιστήμονες να καθίσουμε κάτω και να προτείνουμε εμείς αυτό το νομοσχέδιο, το προσχέδιο. Δυστυχώς όμως δεν το κάναμε, κανένας από μας. Αυτό δεν μας τιμά ιδιαίτερα. Ερχόμαστε τώρα, την τελευταία στιγμή, να περισώσουμε τι; Εγώ δεν δέχομαι πραγματικά, τι σημαίνει «κατάργηση ελαχίστων αμοιβών», όταν σε άλλους κλάδους παραμένουν οι ελάχιστες αμοιβές. Και γιατί να υπάρχει αυτή η μετονομασία σε νόμιμες αμοιβές; Ποιος το κατανοεί; Εξυπηρετεί κανέναν; Αυτά που είπαν και οι προηγούμενοι συνάδελφοι, ότι πραγματικά εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα, τρίτων. Άρα εμείς πρέπει να πάρουμε θέση και να έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και να λέμε ότι εμείς θέλουμε το δικηγόρο όπως ήταν, ο υπέρμαχος των δικαιωμάτων του πολίτη κ.λπ., και δεν ξέρω τι, ο φύλακας της Δημοκρατίας και οτιδήποτε άλλο και υπέρμαχος των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Θα έπρεπε εμείς οι ίδιοι να καθορίσουμε και τη στάση μας.

Πλέον έχει ξεκαθαρισθεί τι θέλει η Αθήνα, τι θέλει ο Πειραιάς, τι θέλει η Θεσσαλονίκη. Συγνώμη που βάζω και τη Θεσσαλονίκη αλλά πραγματικά ανήκει στους μεγάλους Συλλόγους. Μας τιμάει ιδιαίτερα βέβαια που ο Πρόεδρος μας έκανε την πρόσκληση. Ήμουν κι εγώ από τους Προέδρους που έκανα την αίτηση και παρακάλεσα τον κ. Λαμτζίδη να γίνει αυτή η Ολομέλεια. Το ζητούμενο είναι, και καταλήγω, θα μπορέσουμε εμείς πραγματικά, σήμερα, με πέντε προτάσεις ή έστω με δικό μας κείμενο, αυτό που θέλουμε, να πάρει πλέον είδηση έστω η κυβέρνηση, γιατί εκεί απευθύνομαι πλέον, γιατί είναι η τελευταία στιγμή, να ξέρει τι πρέπει να δεχθεί ή όχι.

Το κείμενο πραγματικά, σαν κείμενο, αυτοί που το συνέταξαν, για μένα είναι απαράδεκτο, όταν δεν ξεκαθαρίζει ορισμένα πράγματα, όπως πρέπει ακριβώς να είναι μια μορφή νόμου, που πρέπει πραγματικά να είναι όπως το διαβάζει κανείς. Δηλαδή θα πρέπει να βάλουμε ειδικούς επιστήμονες για να ερμηνεύσουν αυτά που αναφέρει μέσα το σχέδιο νόμου;

Κλείνω εδώ, με την έννοια ότι εάν θα έχουμε πραγματικά αγωνιστικές κινητοποιήσεις θα πρέπει να είναι –και θα συμφωνήσω με τον κ. Κοντογιάννη, όχι να υποχρεώσουμε πλέον την Ολομέλεια σε γραφείο της Αθήνας. Κύριε Κοντογιάννη, γραφείο δικό μας, θα πρέπει όμως σε κάποιο άλλο Σύλλογο, αφού δεν το δέχθηκε η Αθήνα γιατί πραγματικά όλα τα χρόνια απαξιοί όντως πραγματικά για να κάνει αυτό το πράγμα, γιατί θεωρούσε ότι αν εμείς ενημερωνόμασταν έγκαιρα, όλοι οι συνάδελφοι, θα είχαμε και καλύτερη αγωνιστική κινητοποίηση.

Και κλείνω καταδικάζοντας τη στάση της τελευταίας Ολομέλειας με τον τρόπο που πραγματικά διεξήχθη και που φύγαμε όχι μόνον με την πικρία όλοι ότι πλέον δεν υπάρχει ενότητα… Το να βρούμε δικαιολογίες και αφορμές για το ποιος φταίει και ποιος δεν φταίει, είναι ξεκάθαρο ότι πλέον έχουμε σαν Σώμα, διαφορετικές απόψεις, διαφορετικές αφετηρίες. Αλλά θα πρέπει, όμως, ακόμη μια φορά, ειλικρινά πιστεύω ότι μπορούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, να κάνουμε αυτό το κείμενο μόνοι μας, όπως ακριβώς το εννοούμε και το θέλουμε. Και επειδή πιστεύουμε ότι είναι από τους μοναδικούς Συλλόγους που έχουμε απόφαση με συγκεκριμένες προτάσεις, που διαμορφώθηκαν μέσα από μεγάλη συζήτηση, νομίζω ότι θα πρέπει να αναγνωσθεί και η απόφαση του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, να αποτελέσει τη βάση της συζήτησης και από εκεί και πέρα αν μπορούμε, να κάνουμε προσθήκες και αφαιρέσεις. Ευχαριστώ πολύ.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Ευχαριστούμε πολύ. Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης, εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Μυτιλήνης.

Γεωργιάδης – εκπρόσωπος Δικηγορικού Συλλόγου Μυτιλήνης: Έχω τη γνώμη ότι οι περισσότεροι από μας, δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει. Πολλές ασάφειες, πολλές εξηγήσεις, πολλές ερμηνείες και τίποτα το απολύτως συγκεκριμένο. Πιστεύω ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε την ύπαρξή του, ούτε να πούμε ότι δεν συζητούμε τίποτα επ’ αυτού. Έχω τη γνώμη ότι εφόσον υπάρχει ένα σχέδιο της Λάρισας και εν πάση περιπτώσει, εφόσον μπορεί να διατυπωθεί ένα σχέδιο, να δούμε σε ποια σημεία είμαστε κάθετοι και δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε, να αποφασίσουμε επ’ αυτού σήμερα, για να ξέρει ο καθένας περί τίνος πρόκειται και τι θα κάνουμε. Και ευχής έργον είναι βέβαια, ότι εμφανίστηκε αυτή η λύση της αντιμετώπισης του προβλήματος και αυτή τη στιγμή όλοι οι Σύλλογοι, σχεδόν όλοι οι επαρχιακοί Δικηγορικοί Σύλλογοι είναι ενωμένοι και μπορούν να προχωρήσουν.

Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει, να γράψουμε τα πέντε-έξι σημεία αυτά, γιατί θα μιλάμε μέχρι αύριο και δεν θα μπορούμε να καταλήξουμε. Να γράψουμε τα πέντε-έξι σημεία στα οποία είμαστε ανυποχώρητοι και επί αυτού, θα γίνει αυτή η επιτροπή, με τον κ. Λαμτζίδη Πρόεδρο και να πάει να τα διεκδικήσει, δεδομένου ότι δεν υπάρχει και χρόνος. Αυτή είναι η πρότασή μου.

Πασχ. Αγγελίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Σερρών: Συνάδελφοι, συμπληρωματικά και λεκτικές διατυπώσεις, βελτιώσεις ή αναδιατυπώσεις κατά τη γνώμη μου χρήσιμες, στα όσα ειπώθηκαν πριν, επάνω στο κείμενο του Συλλόγου των Πατρών. Νομίζω ότι στο άρθρο 57 «ο δικηγόρος υποχρεούται να διατηρεί γραφείο μόνον στην περιφέρεια του Πρωτοδικείου κ.λπ.», θα μπορούσε να μπει ενδιάμεσα, «ο δικηγόρος υποχρεούται να διατηρεί γραφείο, που αποτελεί και την μοναδική επαγγελματική του έδρα, μόνον στην περιφέρεια του Πρωτοδικείου, που έχει έδρα ο Σύλλογος του οποίου είναι μέλος». Είτε μόνος είτε με άλλους συναδέλφους.

Όσον αφορά το άρθρο 96: Την ανάλυση που κάνει ο Δικηγορικός Σύλλογος Πάτρας, να ισχύει το ποσοστό 12%, ενιαία για όλους τους Συλλόγους της χώρας, δεν γίνεται επιμερισμός ότι για τους δικηγόρους της επαρχίας και μέλη του ΤΥΔΕ, των οποίων τα μέλη (των Δικηγορικών Συλλόγων της επαρχίας) είναι και μέλη του ΤΥΔΕ και σχεδόν στο σύνολό τους και του ΛΕΔΕ από το 12% ποσοστό 4% να προορίζεται για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των Συλλόγων, 3% στο ΤΕΑΔ και 5% για τους μεν Δικηγορικούς Συλλόγους Αθηνών, Πειραιά και Θεσσαλονίκης στο αντίστοιχο οικείο Ταμείο Προνοίας των Συλλόγων αυτών για δε τους λοιπούς Συλλόγους στο οικείο καθενός από αυτούς σωματείο Λογαριασμού Ενίσχυσης και Αλληλοβοήθειας του Ν. 2676/1998. Επίσης, αν είναι δυνατόν να υπάρχει και πρόβλεψη, επιπλέον παράγραφος, με το οποίο να δίνεται η δυνατότητα, ότι με Υπουργική Απόφαση να αναπροσαρμόζονται τα παραπάνω ποσοστά ή ο επιμερισμός τους, μετά από αποφάσεις Δικηγορικών Συλλόγων, οι οποίες λαμβάνονται με απόφαση των 2/3 των μελών του.

Όσον αφορά επίσης για εκείνο που συζητούσαμε για την περίπτωση του δικηγόρου που πηγαίνει εκτός έδρας. Η διατύπωση που προτείνω είναι η εξής, σε σχέση μ’ αυτή του Συλλόγου Πάτρας, που λέει για το άρθρο 96 «εξαιρουμένων των περιπτώσεων που δικηγόρος μεταβαίνει σε δευτεροβάθμιο δικαστήριο της ίδιας περιφέρειας». Προτείνω την εξής διατύπωση: «Ο δικηγόρος που επισκέπτεται για τη διενέργεια οποιασδήποτε από τις παραπάνω πράξεις την περιφέρεια άλλου, εκτός της έδρας του Δικηγορικού Συλλόγου, προβαίνει στην ανωτέρω προκαταβολή ποσοστού, επί του ποσού αναφοράς στο Δικηγορικό Σύλλογο της έδρας του δικαστηρίου ή του συμβολαιογράφου, όπου πρόκειται να ασκήσει οποιαδήποτε διαδικαστική ή δικαστική πράξη ή να συντάξει σχέδιο εγγράφου ή να συμπράξει σε κάθε πράξη από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 42 του παρόντος Κώδικα (μιλάω για τα συμβόλαια δηλαδή) εξαιρουμένων των περιπτώσεων που ασκεί δικηγορικές πράξεις σε δευτεροβάθμιο δικαστήριο της εφετειακής του περιφέρειας και στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας». Δεν κατάλαβα, γιατί όταν πηγαίνουμε όλοι μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στον Άρειο Πάγο ή στο Ελεγκτικό Συνέδριο, να μην κόβουμε τα διπλότυπα από τους Συλλόγους μας και να κόβουμε της Αθήνας, ιδιαίτερα μετά τα τελευταία γεγονότα;

Όσον αφορά τις εταιρίες, συμφωνώ φυσικά για την απάλειψη της δυνατότητας σύστασης εταιριών, μεταξύ διαφορετικών Δικηγορικών Συλλόγων. Αυτό θα μπορούσε να προστεθεί: Κατ’ εξαίρεση δικηγόροι των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Πειραιά μπορούν να συστήσουν μεταξύ τους τέτοια εταιρία. Και τελικά προτείνω, την απόφαση με τις προτάσεις μας…  Η διαβούλευση, νομίζω, τελειώνει σήμερα στις 12 το βράδυ. Ο κ. Λαμτζίδης έχει ανοιχτούς τους υπολογιστές απ’ ότι μου είχε πει σ’ επαφή που έχουμε κάνει, για να βάλουν στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Οικονομικών, όπου υπάρχει αναρτημένη η προθεσμία της διαβούλευσης και από εκεί και πέρα η πρότασή μου, τελευταία είναι: Η όποια απόφασή μας με τις όποιες προτάσεις μας, να αποσταλεί σε όλους τους βουλευτές – δικηγόρους, μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, φυσικά με επιστολή συνοδευόμενη που να τους θυμίζει ότι στη θέση που βρίσκονται, βρίσκονται λόγω του ότι ήταν ασκούντες ατομική δικηγορία δικηγόροι και έγιναν γνωστοί στο κοινό, που τους εξέλεξε στη θέση που είναι και αφετέρου, να ζητείται η στήριξή τους επάνω στα αιτήματα, τα οποία θα υποβάλει η Ολομέλεια επί του νομοσχεδίου. Ευχαριστώ.

Νικ. Παγίδας – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου: Η διαβούλευση υποτίθεται ότι τελείωσε. Και σε κάθε περίπτωση, ο χρόνος που μας δόθηκε, θεωρώ ότι είναι απαράδεκτος και για επιστήμονες και για πολιτισμένους ανθρώπους, να διαβουλευθούν. Εγώ θεωρώ την έναρξη της διαβούλευσης, όπως έχει ψηφίσει η Σύρος σε μία ανακοίνωση στις 14.1.2011. Πριν, τίποτα δεν γινόταν παρά το ότι μας είπε ο Υπουργός, δηλαδή υπήρξε συνεννόηση και διαβούλευση μεταξύ του Προέδρου του Πειραιά, του Προέδρου των Αθηνών και της Επιτροπής Βροντάκη.

Εδώ λοιπόν έχουμε ένα θέμα το οποίο λύνει τις απορίες, ίσως, που έχει ο καλός συνάδελφος, ο κ. Πρόεδρος των Τρικάλων, γιατί έχουν γίνει όλα αυτά. Ήταν καθαρά, από το στόμα του Υπουργού ακούστηκε αυτό το πράγμα και όταν τέθηκε το θέμα, μας είπε ότι αυτά είναι εσωτερικά μας θέματα και καλά κάνει ο άνθρωπος και το είπε έτσι.

Θεωρώ ότι έχω καλυφθεί από τις προηγούμενες προτάσεις και θα ήταν καλό να περάσουν σε ψηφοφορία, όσον αφορά το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ. Η Σύρος ξανα-απάντησε μετά τις 20 Ιουλίου 2010 που είχε πάρει την απόφαση και έγινε και η πρόσκληση εκείνη που, και σε αυτό το σημείο, κ. Κοντογιάννη, υπάρχει ένα κείμενο ήδη, το οποίο απαξιώθηκε και πέρασε στα σαράντα κύματα… Κείμενα υπάρχουν και προτάσεις υπήρξαν και πράξεις γίνανε. Κάποιοι Σύλλογοι πληρώσανε για να βγάλουν ένα κείμενο.

Ένα άλλο θέμα που θα έπρεπε να βάλουμε εδωπέρα, είναι να καταγγείλουμε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του κράτους των Αθηνών. Εντάξει; Δηλαδή όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της επαρχίας, είναι πρόθυμα και ανοιχτά και δημοκρατικά. Δυστυχώς, το κράτος των Αθηνών ελέγχεται απ’ όποιους ελέγχεται. Αυτό λοιπόν μας έχει αποκλείσει. Αποτέλεσμα: Δώσαμε 12.000 ευρώ για να βγάλουμε αυτό το δημοσίευμα, αυτό το πράγμα (ο κ. Παγίδας το δείχνει στους συνέδρους).

Αυτό που πρέπει λοιπόν να γίνει είναι να ξεκαθαρίσουμε εάν είμαστε υπέρ του νομοσχεδίου, το συζητάμε ή δεν το συζητάμε. Πρώτον. Και μετά εάν, η πλειοψηφία λέει «το συζητάμε», τότε θα αρχίσουμε να λέμε στα επιμέρους τι απαντάμε. Αλλά δεν νομίζω ότι… Κατ’ αρχάς δεν δέχομαι ότι σ’ αυτό το χρόνο… Εγώ δεν θα τα βάλω με τον Υπουργό. Θα επιμείνω σε ότι είχε πει ο Γλουτέλης στον Υπουργό, ο τότε Πρόεδρος της Μυτιλήνης: Ότι εσείς κάνατε τη δουλειά σας. Έκανε τη δουλειά του. Εγώ έχω να τα βάλω με συγκεκριμένες τακτικές και πρακτικές συγκεκριμένων συναδέλφων μου. Αυτό. Τίποτε άλλο. Ροκανίσανε το χρόνο και μας έφεραν εδωπέρα. Τώρα λοιπόν θα πρέπει εμείς να αρχίσουμε να απαντάμε επιμέρους και να δίνουμε… αυτά τα πράγματα δεν γίνονται μέσα σε χρόνο μηδέν. Εκτός και αν δοθεί μία άλλη διάσταση, μία άλλη προοπτική. Να περάσει χρόνος αρκετός και ικανός και στο τέλος να σεβαστούν ότι έχουμε και εκλογές, για να μην το παίζουμε κάποιοι είτε επαναστάτες είτε υποτακτικοί, για να πάμε στις εκλογές.

Νομίζω λοιπόν ότι το πρώτο και το κύριο είναι να περάσουμε σε μία ψηφοφορία, αν το δέχεται και ο Πρόεδρος, στο αν δεχόμαστε το νομοσχέδιο ως έχει ή όχι.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης:  Αν τελείωσε ο κατάλογος των ομιλητών, έχω να κάνω μία διαδικαστική πρόταση. Κατ’ αρχήν να μην βάλουμε θέμα σε ψηφοφορία, αν είμαστε υπέρ ή κατά του νομοσχεδίου.  Ήδη το γεγονός ότι είμαστε εδώ και συζητάμε, συζητάμε αφενός μεν ότι είμαστε θάλεγα αντίθετοι με την διαδικασία της λεγόμενης απελευθέρωσης, με ότι αυτό συνεπάγεται και αφ’ ετέρου, ότι προσπαθούμε τώρα να δώσουμε μάχη για διατάξεις οι οποίες είναι, διατάξεις-κλειδιά (ας το πούμε έτσι) να τις ανατρέψουμε. Θάλεγα λοιπόν ότι θα πρέπει να γίνει ένα διάλειμμα και μέσα σ’ ένα τέταρτο, εικοσάλεπτο ή μισή ώρα αν θέλετε, μία επιτροπή η οποία να έχει σχέση με τους εδαφικούς περιορισμούς, ειδικά για τις εταιρίες τις διατοπικές να κάνει κάποιες διατυπώσεις και μία άλλη να ασχοληθεί με το θέμα των αμοιβών. Να βγουν δύο βασικά κείμενα, να έχουν σαν προμετωπίδα ότι είμαστε αντίθετοι στη διαδικασία της απελευθέρωσης. Αυτό περιλαμβάνει πολλά γιατί δεν πρέπει να σας το κρύψω, πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι η πλειοψηφία, όπως πιστεύω του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, στο κλασικό θέμα της κατάργησης των τοπικών περιορισμών, θα είναι σύμφωνοι. Όμως έχουμε αρραγές μέτωπο στο θέμα των λεγόμενων διατοπικών εταιριών ή των εταιριών χταποδιών.

Τώρα, ότι και να προκύψει, είτε εγώ είτε (που είναι καλύτερο) μαζί με άλλους, να εμφανιστούμε σε μία δημόσια συζήτηση ενώπιον… γιατί αν θα πάμε στην Επιτροπή θα πρέπει να έχουμε προτάσεις συγκεκριμένες και αποκρυσταλλωμένες. Αυτό θα έλεγα. Δεν ξέρω. Εκτός των άλλων πρέπει να υπάρξει και ένα ψήφισμα ή Δελτίο Τύπου. Εδώ είμαστε έτοιμοι για να το στείλουμε, το οποίο θα λέει τρία-τέσσερα πράγματα. Γιατί η κοινωνία, είδατε ότι ήρθαν τα μεγάλα κανάλια, η κοινωνία η ελληνική και οι Έλληνες δικηγόροι περιμένουν κάτι από μας. Άρα νομίζω ότι πρέπει να γίνει δεκτό αυτό.

Δημ. Στεφανίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας: Επειδή λίγο το εξαντλήσαμε και για να μην ανακυκλωνόμαστε Πρόεδρε, λέω το εξής: Τέθηκε κάποια πρόταση από τον κ. Κοντογιάννη. Γιατί; Για να πάμε στο έλασσον πρέπει να λύσουμε το μείζον. Και δεν είναι πλήρης άρνηση αν καθίσουμε και πούμε ότι είμαστε αντίθετοι συνολικά στο νομοσχέδιο. Να ξέρουμε από πού ξεκινάμε. Υπάρχουν κάποια στοιχεία. Τώρα μας έδωσες ένα. Ότι η Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, δεν έχει πρόβλημα με την κατάργηση των τοπικών περιορισμών.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης:  Με την παραδοσιακή έννοια.

Δημ. Στεφανίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας: Με την παραδοσιακή έννοια. Θα υπάρξουν και πάρα πολλοί άλλοι συνάδελφοι, οι οποίοι θα πουν, αυτό το οποίο είχαμε πει και παλιότερα, ότι δεν έχουν πρόβλημα με το θέμα της διαφήμισης, γιατί ούτως ή άλλως και με την πλήρη απαγόρευση που έχει, βλέπετε πώς εφαρμόζεται., αν μπουν δεοντολογικοί κανόνες με το Προεδρικό Διάταγμα στο οποίο μπορούμε επίσης να παρέμβουμε. Να δύο στοιχεία στα οποία «βγαίνει ζουμί», βγαίνει ουσία.

Από εκεί και πέρα, στις νόμιμες αμοιβές. Στο θέμα των αμοιβών, όπως ορίζεται με τροποποίηση και στο θέμα των εταιριών, εκεί δεν έχουμε κάθετη αντίληψη; Όλοι αρνητικοί; Θα πάμε απευθείας στις τροποποιήσεις, όπως άκουσα να γίνονται προτάσεις; Μα κι εγώ έχω να κάνω δέκα τροποποιήσεις, και ο κ. Κοντογιάννης και ο κ. Βολιώτης και όλοι μας. Υπάρχει έγγραφο της Πάτρας, υπάρχουν πάρα πολλά. Το θέμα είναι για να μπούμε στη διαδικασία των τροποποιήσεων, βελτιώσεων, συμπληρώσεων και… και… και… θα πρέπει να καταλήξουμε πρώτα, πού συμφωνούμε και πού διαφωνούμε. Και αυτά είναι που πρέπει να μπουν σε πρώτη ψηφοφορία, για να ξέρουμε ποια θα αφαιρέσουμε από εκεί μέσα και για ποια θα συζητήσουμε.

Όχι πλειοψηφίες και μειοψηφίες κύριοι συνάδελφοι. Συμφωνούμε να τεθεί, κατ’ αρχάς σαν θέμα; Ένα αυτό. Εταιρίες κατ’ αρχάς, που το έχουμε όλοι κόκκινη γραμμή. Υπάρχει έστω ένας που συμφωνεί; Οπότε μπαίνει αμέσως και φεύγει όλο αυτό. Το θέτω ως παράδειγμα. Ξεκινάμε δηλαδή αφαιρετικά. Ένα θέμα: Δεν συμφωνούμε στις Εταιρίες, που σημαίνει… μία πρόταση διαδικαστική κάνω κ. Σαμαρά. Μία διαδικαστική πρόταση κάνω. Άποψή μου είναι, σας παρακαλώ, να μπει ότι κύριοι, κατ’ αρχάς, σε ποια σημεία διαφωνούμε, πέρα ως πέρα;

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Συγνώμη, σταματήστε λίγο. Θα το ανακοινώσουμε δημόσια, έγινε ένα λάθος εδώ, στο απεργιακό δελτίο, θα το ανακοινώσουμε.

Δημ. Στεφανίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας: Να συνεχίσω λίγο; Για να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη. Γιατί αν αρχίσουμε τις διακοπές για να πούμε πού συμφωνούμε, να γίνουν ομάδες για τους τοπικούς, να γίνουν για τις αμοιβές, να γίνουν για τις εταιρίες, να γίνουν για τη διαφήμιση, δεν θα τελειώσουμε καμία φορά και θα ακολουθήσουμε πάλι την χιλιοπατημένη.

Η πρόταση που κάνω εγώ στο σώμα είναι: Στην αρχή να φτάσουμε στο σημείο και να τεθούν δύο ζητήματα, τα οποία είναι βασικά και στα οποία συμφωνούμε όλοι: Διαφωνούμε με τις εταιρίες, έτσι όπως τίθενται στο νομοσχέδιο, ΝΑΙ ή ΟΧΙ; Και δεύτερον: Με το σύστημα των αμοιβών, έτσι ακριβώς όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο. Άλλο τώρα εάν με τροποποιήσεις μπορεί να βελτιωθεί. Σ’ αυτό. Και από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα ζητήματα τα βάζουμε.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Εγώ είμαι σύμφωνος. Απλά να έχουμε κάποιες διατυπώσεις γιατί αυτό θα φύγει προς τα έξω. Γι’ αυτό είπα για διάλειμμα. Και να μην γίνει διάλειμμα, όσο διαρκεί η συζήτηση, τρία-τέσσερα άτομα να φτιάξουν ένα κείμενο. Λοιπόν, άρα να κάνουμε ένα συμμάζεμα, για το θέμα των λεγόμενων διατοπικών εταιριών, ή εταιριών χταπόδια ή εν πάση περιπτώσει εταιριών, που αφήνουν το δρόμο ανοιχτό για τις πολύ-επαγγελματικές και να προσθέσουμε ότι θέλουμε και ρητή δέσμευση – πρόβλεψη για τις πολύ-επαγγελματικές. Είμαστε ομόθυμα, ομόφωνα και απόλυτα κάθετοι και αντίθετοι. Είναι μία κόκκινη γραμμή. Εντάξει; Είμαστε σύμφωνοι μ’ αυτό;

Δεύτερον: Για το θέμα της προστασίας των ελαχίστων αμοιβών. Παρόμοια, για όσους λόγους αναφέρθηκαν (εδώ βάζουμε και το θέμα του εγγράφου τύπου που ήρθε πολύ σωστά στην επιφάνεια, πόσα προβλήματα δημιουργεί) είμαστε αντίθετοι με την κατάργηση  του λεγόμενου…  θα περιλάβουμε ως παραπομπή, ή σαν παράγραφο, το θέμα του εγγράφου τύπου. Είμαστε λοιπόν συνολικά αντίθετοι. Με τη λογική αυτή που έχουμε αναπτύξει. Δύο λοιπόν ζητήματα στα οποία ομόθυμα και ομόφωνα συμφωνούμε.

Εγώ μιλάω ειλικρινά ενώπιόν σας. Εάν θέταμε είτε στο Διοικητικό Συμβούλιο είτε στη Γενική Συνέλευση του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, το θέμα της απαγόρευσης ή της δυνατότητας μετακίνησης ενός δικηγόρου, μόνο για συγκεκριμένη ενέργεια, από ένα Πρωτοδικείο σε άλλο, χωρίς να καταβάλλει παράβολο, θα ήταν αντίθετο το Διοικητικό Συμβούλιο και αντίθετη και η Γενική Συνέλευση και εγώ προσωπικά θα ήμουν αντίθετος. Δεν πρέπει να υπάρξουν σημεία τριβής μεταξύ μας.

Ερώτηση: Υπάρχει εδώ μέσα ένας συνάδελφος, έστω ένας που να δέχεται ένα άρθρο; Ένα μόνον άρθρο;

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Υπάρχουν σημεία κ. Βολιώτη. Απλώς σας είπα το κλασικό παράδειγμα. Εμείς αύριο έχουμε συμβούλιο. Μπορεί να μου πουν «κύριε, πώς συναίνεσες και Γενική Συνέλευση, διότι εμείς όταν θέλουμε να κάνουμε μία παράσταση εμποδιζόμαστε». Λοιπόν θέλω να σας πω ότι αναδεικνύοντας αυτά τα δύο ζητήματα και μία γενική αντίθεση, όπως είπε ο κ. Στεφανίδης, στο νομοσχέδιο, στη φιλοσοφία του ας πούμε, η φιλοσοφία της απελευθέρωσης, νομίζω ότι μπορούμε να καταλήξουμε. Έτσι δεν είναι; Σας δηλώνω όμως ότι εάν θέσουμε θέμα ψηφοφορίας για τους εδαφικούς περιορισμούς, θα υπάρξει πρόβλημα. Νομίζω ότι σωστά κατά τον κ. Στεφανίδη, τέθηκε το θέμα αυτό και μετά έρχονται οι συνάδελφοι που λένε ότι πρέπει να αναδείξουμε και τα υπόλοιπα θέματα.

Χαρ. Τζαμακλής – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κατερίνης: Καλησπέρα. Κατ’ αρχάς θέλω να εξάρω τη στάση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και του Μανόλη Λαμτζίδη προσωπικά, που σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή, για μένα ήταν μια ιστορική ευκαιρία, ανέλαβαν την ευθύνη να συνεχίσουν αυτήν την Ολομέλεια.

Η δική μου η θέση είναι ίδια με του Δημ. Κοντογιάννη, ίδια με του Δημ. Κονομόδη και άλλων συναδέλφων που ακούστηκαν όπως του κ. Στεφανίδη κ.λπ., ότι δηλαδή η Ολομέλεια έχει σήμερα την μοναδική ευκαιρία στους τελευταίους δέκα μήνες, από τότε που τέθηκαν τα θέματα με το μνημόνιο και με το Ν. 3844/2010, να λάβει θέση επί όλων αυτών των ζητημάτων, που για μένα είναι τέσσερα πλέον, μαζί με το προσχέδιο. Δηλαδή τα τρία του μνημονίου συν οι πολύ-επαγγελματικές,. Στο δικό μου το μυαλό, και δέχομαι την ανάλυση του κ. Σωτήρη Αθανασίου  δεν ξεχωρίζει το θέμα των πολύ-τοπικών από την άρση των γεωγραφικών περιορισμών. Το εξηγεί ο συνάδελφος με επιστημονικό τρόπο και αναλυτικά, ότι τυχόν άρση των γεωγραφικών περιορισμών, αποδοχή μάλλον της άρσης των γεωγραφικών περιορισμών ανοίγει τον δρόμο, με μία απλή προσφυγή είτε σε ελληνικό είτε σε ευρωπαϊκό δικαστήριο και με βάση την αρχή της αναλογικότητας, να λυθεί και το θέμα των πολύ-τοπικών.

Απορώ γιατί εσείς εδώ στη Θεσσαλονίκη, το Δ.Σ. –και χαίρομαι που είναι εδώ όλοι οι υποψήφιοι Πρόεδροι και οι νυν σύμβουλοι και οφείλουν να το ακούσουν αυτό- αν δέχεστε δηλαδή την άρση των γεωγραφικών περιορισμών, επειδή είναι μια παλιά εκφρασμένη θέση σας, για την εθνική δικηγορία, αν το δεχθείτε αυτό, ανοίγετε μόνοι σας την κερκόπορτα για όλες τις εταιρίες (πολύ-τοπικές, πολύ-επαγγελματικές, κεφαλαιουχικές κ.λπ.). Εν πάση περιπτώσει είναι δικό σας θέμα εσωτερικό και δεν με αφορά να παρέμβω.

Εγώ λοιπόν, όπως είπα και πριν, θεωρώ ότι είναι μοναδική ευκαιρία., γιατί το παλεύουμε πολλοί από εμάς, μήνες τώρα, η Ολομέλεια να έχει θέση σε όλα αυτά τα ζητήματα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μπορεί να τεθεί σε ψηφοφορία. Η Ολομέλεια, βάσει του κανονισμού της, αποφασίζει, πλειοψηφικά, μειοψηφικά, ομόφωνα κ.λπ. Δεν είναι θέμα αβρότητας, κ. Λαμτζίδη, να το πω έτσι, επειδή το Διοικητικό σας Συμβούλιο έχει αυτή την άποψη, θα πρέπει όλοι εμείς να ακολουθήσουμε τη διαδικαστική πρόταση. Υπάρχει πρόταση σαφέστατα εδώ, την οποίαν καταθέτω κι εγώ να ψηφίσουμε επί όλων των ζητημάτων. Αυτή λοιπόν θα είναι η θέση της Ολομέλειας. Είτε ομόφωνη είτε πλειοψηφική.

Παραδέχομαι ότι εσείς προεδρεύετε, κ. Λαμτζίδη. Αλλά δεν σημαίνει αυτό ότι κάποιος από εμάς δεν μπορεί να κάνει διαδικαστικές προτάσεις. Αλίμονο. Συνεπώς, επειδή και ο κανονισμός το επιτρέπει και κατά τη γνώμη μου είναι μοναδική ευκαιρία σήμερα η Ολομέλεια να έχει θέση επί όλων των ζητημάτων, δεν μ’ ενδιαφέρει αν θα είναι μειοψηφική ή πλειοψηφική ή ομόφωνη. Αυτό το λύνει ο κανονισμός. Πρέπει λοιπόν η Ολομέλεια να πάρει θέση επί όλων των ζητημάτων που έχει το προσχέδιο. Και είναι τέσσερα. Να μην τα επαναλάβω και κουράζω.

Συνεπώς, όσο αβροί και αν είμαστε μαζί σας κ. Λαμτζίδη και όσο και αν καταλαβαίνουμε τη θέση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, που είναι δικαίωμά του, εγώ νομίζω ότι πρέπει οι προτάσεις να μπουν όπως έγιναν. Ευχαριστώ.

Γ. Μητσάκος  Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Γυθείου: Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι ο κανονισμός της Ολομέλειας λέει το αυτονόητο: Λαμβάνεται απόφαση και ο κάθε Πρόεδρος μετά πηγαίνει στο Διοικητικό του Συμβούλιο και στη Γενική του Συνέλευση οπωσδήποτε και δεν δεσμεύεται καμία Γενική Συνέλευση από την απόφαση της Ολομέλειας. Αλλά εμείς από δω πρέπει να φύγουμε με μία απόφαση της Ολομέλειας. Από εκεί και πέρα το τι θα κάνει ο κάθε Πρόεδρος και πώς θα χειρισθεί το θέμα, είναι εντελώς προσωπικό του.

Δεν ακούγεται καθαρά το όνομα αυτού του ομιλητή: Κύριοι συνάδελφοι, φοβούμαι ότι κι αυτή η Ολομέλεια που συγκλήθηκε όπως συγκλήθηκε για να λύσουμε τα προβλήματα τα οποία δεν λύσαμε μέχρι τώρα, φοβάμαι ότι θα οδηγηθούμε πάλι σε μία από τις ίδιες λύσεις. Και φοβάμαι ότι θα εκθέσουμε τον Πρόεδρο της Θεσσαλονίκης, διότι, ή θα έχουμε Ολομέλεια και θα εκφράσουμε τις απόψεις μας και θα συμφωνήσουμε σε κάποια πράγματα, ή δεν θα συμφωνήσουμε. Αν η Θεσσαλονίκη (δικαίωμά της) διαφοροποιείται στο θέμα των γεωγραφικών περιορισμών, να ξέρουμε και εμείς οι υπόλοιποι…

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Με την παραδοσιακή έννοια, νομίζω.

Τάσος Βολιώτης – Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου: Να ξέρουμε και εμείς οι υπόλοιποι τι να κάνουμε. Αδιέξοδο δεν υπάρχει. Το επικαλούμενο άνοιγμα του κλειστού επαγγέλματος του δικηγόρου, θα πρέπει να περάσει προς τα έξω, ότι πρόκειται για κλείσιμο ανοιχτού επαγγέλματος. Δεν είναι δυνατόν εμείς να συζητάμε θέματα, για τα οποία διαφωνούμε μεταξύ μας. Αν έχουμε 40 απόψεις για κάθε θέμα, δεν οδηγούμαστε πουθενά. Πρέπει κάπου να συμπέσουμε. Θέλετε να συζητήσουμε το θέμα των γεωγραφικών περιορισμών και να καθίσουμε μέχρι αύριο το πρωί και να συνεχίσουμε και αύριο αν θέλετε. Από δω όμως θα πρέπει να βγούμε με μία άποψη, ότι στους γεωγραφικούς περιορισμούς, θέλουμε αυτό. Παραδείγματος χάριν δεν συμφωνούμε στην κατάργηση ή συμφωνούμε στην κατάργηση αλλά σε εφετειακή περιφέρεια ή δεν ξέρω τι άλλο. Θα πρέπει όμως από δω να βγούμε με μία άποψη.

Αν πάμε και έχουμε μία ανακοίνωση την οποίαν δεν την δέχεται η Θεσσαλονίκη για τους γεωγραφικούς περιορισμούς π.χ., ή δεν το δέχονται τα Τρίκαλα για το θέμα των εταιριών, δεν κάνουμε τίποτα. Θα αναγκαστούν όλοι να πειθαρχήσουν σ’ αυτή την απόφαση. Άλλωστε κ. Πρόεδρε, εγώ πρότεινα να μας εκπροσωπήσετε εσείς στα κέντρα εξουσίας. Μα αν εσείς έχετε άλλη άποψη για τους γεωγραφικούς περιορισμούς απ’ αυτά που λέμε εμείς, που λέμε να μη καταργηθεί, να πάτε να κάνετε τι; Όπως πήγαινε μέχρι τώρα η Αθήνα; Εγώ νομίζω ότι έτσι πρέπει να καταλήξουμε και έτσι πρέπει να το δούμε και να μιλήσουμε κάποτε και να πούμε την αλήθεια και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.

Θεωρώ επομένως, για να μην εκτεθείτε, επειδή σας εκτιμώ, εάν νομίζετε ότι έχετε διαφορετική θέση στη Θεσσαλονίκη, δεν έχει νόημα και αυτή η Ολομέλεια που πραγματοποιούμε τώρα. Στο θέμα το γεωγραφικό θα πρέπει να πάρουμε απόφαση και να καταλήξουμε, τι θα κάνουμε. Ούτε εσείς να εκτεθείτε, αλλά ούτε και να διασπαστούν οι επαρχιακοί Σύλλογοι.

Γ. Μητσάκος  Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Γυθείου: Θεωρώ ότι, στη συνέχεια όλων αυτών τα οποία έχουν ειπωθεί, πρέπει κατ’ αρχήν να αποφύγουμε αυτό, το να δεχθούμε δηλαδή κάποια σημεία απ’ αυτό το νομοσχέδιο ή μάλλον να μη τα δεχθούμε και να εκφράσουμε ρητά ότι είμαστε αντίθετοι σ’ αυτά τα σημεία, που έχουν σχέση δηλαδή με την κατάργηση των ελαχίστων αμοιβών και με το ζήτημα των εταιριών, διότι εάν στα υπόλοιπα δεν απαντήσουμε και σιωπήσουμε, κινδυνεύουμε –αν δηλαδή δεν συμπεριλαμβάνουμε τίποτα από αυτά τα άλλα- κινδυνεύουμε να θεωρηθεί ότι πραγματικά συμφωνούμε ή σιωπηρά συμφωνούμε.

Πρέπει λοιπόν σε κάθε περίπτωση, ότι ανακοίνωση βγάλουμε, αυτή η ανακοίνωση να αναφέρεται σε όλα τα θέματα και εάν πραγματικά έχουμε ζήτημα, να μη θεωρούμε την αρχή αυτού του νομοσχεδίου σωστή, πραγματικά πρέπει να αντιδράσουμε. Το άλλο που θέλω να πω είναι το εξής: Στα τρία χρόνια που είμαι Πρόεδρος, έχω παρακολουθήσει σχεδόν όλες τις Ολομέλειες, έχω διαπιστώσει κάποια πράγματα. Κατ’ αρχήν τη στάση της Αθήνας. Εγώ είμαι από έναν πάρα πολύ μικρό Σύλλογο, θεωρώ όμως ότι αν βγούμε σήμερα σαν Ολομέλεια, με την απουσία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας, με την απουσία του Προέδρου της Αθήνας και της Ολομέλειας ex officio, και του Πειραιά θεωρώ ότι εάν δεν διαχωρίσουμε τη θέση μας, εάν δεν καταγγείλουμε τη στάση της Αθήνας, εάν πραγματικά δεν πούμε ότι η συμπεριφορά του Προέδρου της Αθήνας και της Ολομέλειας υπήρξε απαξιωτική για όλους σας. Κοιτάξτε να δείτε είστε εδώ 40 Πρόεδροι. Εγώ ντρέπομαι για τη συμπεριφορά του Προέδρου της Αθήνας του κ. Παξινού, στην προηγούμενη Ολομέλεια, στην οποίαν, απαξιωτικά φερόμενος προς όλους μας έλεγε, εις επήκοον όλων, των υπαλλήλων του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι, «πηγαίνετε στα χωριά σας (έτσι ακριβώς είπε) και πάρτε όποια απόφαση θέλετε. Εγώ δεν ακολουθώ κι αυτή είναι η τελευταία Ολομέλεια η οποία γίνεται». Έτσι;

Διαψεύσθηκε βέβαια διότι γίνεται σήμερα μία Ολομέλεια η οποία πιστεύω ότι πραγματικά πρέπει να ακουστεί. Για να ακουστεί λοιπόν, για να βγουν τα κανάλια και η Αθήνα, η οποία σε κάθε περίπτωση, έχει κατορθώσει να περνάει μόνον τις δικές της θέσεις. Διότι το νομοσχέδιο αυτό, κύριοι συνάδελφοι, κύριοι Πρόεδροι, κυρία Πρόεδρε, είναι κατασκεύασμα των κύκλων και των συμφερόντων εκείνων, οι οποίοι τοποθέτησαν στην καρέκλα κάποιους Προέδρους, είτε είναι ο Πρόεδρος της Αθήνας, όποιος και αν είναι, είτε του Πειραιά, είτε οτιδήποτε άλλο. Θεωρώ λοιπόν ότι πρέπει να βγούμε, να τους καταγγείλουμε. Εγώ θα είμαι παραπέρα. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει πρόταση μομφής κατά της συμπεριφοράς του Προέδρου της Ολομέλειας, για τη συμπεριφορά του προηγούμενα και νομίζω ότι για να βγούμε έξω και να μας ακούσουν πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε οι φτωχοί συγγενείς, οι δικηγόροι δηλαδή των επαρχιών υπό την σκέπη, εν πάση περιπτώσει της Θεσσαλονίκης, την οποίαν σεβόμαστε και τιμούμε για την φιλοξενία της. Και από την άλλη πλευρά οι προνομιούχοι, εκείνοι δηλαδή οι οποίοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα κάποιων ολίγων, και νομίζω ερήμην των μαχομένων δικηγόρων και της Αθήνας και του Πειραιά. Εγώ αυτά είχα να πω. Πρέπει να βγούμε έξω, να το πούμε για να μας ακούσουν, ότι διαχωρίζουμε τη θέση μας από την Αθήνα.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Με την τοποθέτηση του κ. Μητσάκου ουσιαστικά είμαστε στη διαδικασία. Στην ουσία όλα τα ζητήματα έχουν εκτεθεί, εάν δεν κάνω λάθος. Επιμένω και πάλι ότι πρέπει να γίνει μία προσπάθεια, να υπάρξει ένα κοινό κείμενο, τέτοιο όμως που να μην μας αναγκάζει (τουλάχιστον εμένα) να υιοθετήσουμε θέσεις που δεν έχει πάρει ποτέ το Διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου και η Γενική Συνέλευση. Από την άλλη, τα δύο μεγαλύτερα ζητήματα να τα θέσουμε στο στόχαστρο. Εγώ βέβαια σας εξηγούμαι ότι τη θεσμική ιδιότητα δεν την βάζω στην τσέπη. Τη διατηρώ. Και όπου πάω θα εκφράσω αυτό που λέει η Ολομέλεια. Θα υποστηρίξω τις θέσεις της Ολομέλειας με επιχειρήματα, διότι αυτή είναι η εντολή.

Και σας είπα ότι όταν συγκαλώ μ’ αυτό τον τρόπο την Ολομέλεια διότι μετέχω στην Ολομέλεια ως μέλος του Προεδρείου, για τη δικηγορία συνολικά στην Ελλάδα. Τώρα ως Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης έχω αυτές τις θέσεις.

Νικ. Παγίδας – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου: Τη λύση μας την έχει δώσει ο ίδιος ο Υπουργός. Δηλαδή μας είπε στο Υπουργείο το εξής: Αυτό είναι το κείμενο. Σε τέσσερις μήνες θα βγουν Προεδρικά Διατάγματα. Αυτό είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Εμείς το βρίσκουμε προς την αρνητική κατεύθυνση, κατ’ αρχήν. Έτσι; Υπάρχουν τρεις-τέσσερις μήνες μέσα στους οποίους θα διαβουλευτούμε τα Προεδρικά Διατάγματα. Αυτά τα Προεδρικά Διατάγματα θα είναι για τους τοπικούς περιορισμούς… Δηλαδή το θέμα είναι, εμείς σ’ ένα τέτοιο ασαφές κείμενο λέμε ΝΑΙ και το δεχόμαστε και μπαίνουμε στη διαδικασία από τώρα, των Προεδρικών Διαταγμάτων, απαντώντας σε Προεδρικά Διατάγματα που δεν γνωρίζουμε; Άρα μπορούμε να απεμπλακούμε από αυτό το πράγμα. Αποφασίζοντας βάσει του ότι μας είπε ο Υπουργός, ο οποίος (αυτό οφείλω να το πω) τουλάχιστον στις τοποθετήσεις του, όταν είναι μπροστά μας, είναι ειλικρινής. Τώρα τι έχει ειπωθεί; Είναι αυτά που δεν ξέρουμε.

Αυτά είναι άλλες ιστορίες. Αλλά ο Υπουργός δεν έχει παίξει κανένα παιχνίδι. Έχει κάνει τη δουλειά του. Σ’ αυτό επιμένω. Και μας έχει δώσει και τη λύση. Και όπως πολύ σωστά έχει εντοπίσει και ο κ. Ηλίας Τσάκαλος, ο ίδιος ο Υπουργός μας πρότεινε να κάνουμε αποχή, όταν μας λέει μάλιστα «μη βγείτε έξω και μην πείτε τίποτα, μην το πάρουν χαμπάρι τα κανάλια και πουν ότι σας έχω ειδική μεταχείριση». Άρα να φανεί ότι είμαστε και σε κόντρα. Κάνουμε αποχή. Έτσι δεν είναι; Αλλά τη λύση στο συγκεκριμένο θέμα, δεν λέμε εμείς ότι δεν το δεχόμαστε το σαφές κείμενο! Είναι ασαφές το κείμενο. Εφόσον ο ίδιος ο Υπουργός λέει ότι με Προεδρικά Διατάγματα θα επιλύσει τις ασάφειές του, άρα κατ’ αρχήν λέμε όχι και επιθυμούμε να περάσουμε σε πραγματική διαβούλευση και όχι μυστικοσυμβούλιο, η οποία θα ξεκαθαρίζει τα Προεδρικά Διατάγματα.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Και πάλι υπάρχει μία ανάγκη –επιτρέψτε μου- διατύπωσης ενός κειμένου ….

Νικ. Παγίδας – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Σύρου: Σαφέστατα ναι. Αλλά μπορούμε, όλο αυτό το πράγμα, να πάει συνολικά το νομοσχέδιο και μετά απ’ αυτό που μας είπε ο Υπουργός, δεν μπορούμε εμείς να το δεχθούμε, ούτε ΝΑΙ, ούτε να αλλάξουμε πράγματα. Να μιλήσουμε λοιπόν και να μας πούνε περίπου που πάνε τα Προεδρικά Διατάγματα, τι κατεύθυνση θα έχουν. Διότι όπως είδαμε στην αρχή του κειμένου, φαίνεται ότι οι εταιρίες δεν πάνε οπουδήποτε και στο τέλος αλλάζει. Και αυτό που ρωτήθηκε εκεί μέσα ο Υπουργός, ειλικρινέστατα απάντησε ότι δεν το ξέρει και μάλλον έτσι πρέπει να είναι.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Προτείνω να διατυπωθεί, έστω προφορικά το περιεχόμενο αυτής της απόφασης. Ποιος θα το κάνει;

Τάσος Βολιώτης – Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου: Κύριε Λαμτζίδη, για να σας προστατεύσουμε, γιατί μ’ αυτό που είπατε προηγουμένως θα γίνετε πάλι ένας δεύτερος Παξινός. Θα γίνεις ένας δεύτερος Παξινός διότι όταν μας λες ότι «το Διοικητικό μου Συμβούλιο δεν δέχεται αυτά», αυτά μας έλεγε ο Παξινός στην Αθήνα. Γι’ αυτά τα οποία κατηγορούσαμε τον κ. Παξινό στην Αθήνα, τώρα κινδυνεύουμε να κατηγορήσουμε και εσάς.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Εγώ όμως, ούτε σηκώνομαι να φύγω και δεν απεκδύομαι τη θεσμική ιδιότητά μου και αν χρειαστεί να υπερασπίσω την Ολομέλεια, θα το κάνω. Αυτό είναι ξεκάθαρο.

Τάσος Βολιώτης – Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου: Εμείς θέλουμε να σε προστατεύσουμε. Διότι αν μας λες a priori ότι το Διοικητικό Συμβούλιο δεν συμφωνεί, τότε τι κάνομε;

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Δεν είναι a priori.Σας λέω όμως ότι υπάρχει αυτό το δεδομένο.

Κων. Δημητρακούλας, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης: Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ, για να μην ξεφύγει η συζήτηση….

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Όποιος έχει συμμετάσχει σε συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του δικού μας, ξέρει ότι δεν θέταμε ποτέ το θέμα των γεωγραφικών ορίων, διότι υπήρχε… και με μεγάλη προσπάθεια δική μου, προσωπική, όταν ανέλαβα, συμπαραταχθήκαμε με τους υπόλοιπους Δικηγορικούς Συλλόγους στο θέμα των γεωγραφικών ορίων. Ας μην ανοίγουμε ξανά πληγές.

Κων. Δημητρακούλας, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης: Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ, για να μην ξεφύγει η συζήτηση και να μη φύγουμε άπρακτοι από εδώ, μπορούμε ομόφωνα (θέλω να πιστεύω – ας τεθεί σε ψηφοφορία) σε όλα τα θέματα να εκφράσουμε την αντίθεσή μας, στα βασικά τέσσερα θέματα και να προτείνουμε βελτιώσεις και εσείς να επιφυλαχθείτε μεν, ως προς το θέμα της εδαφικής απελευθερώσεως, πλην όμως να μην ξεχάσετε ότι δεσμεύεσθε από την Ολομέλεια σαν Πρόεδρος, διατηρώντας την επιφύλαξή σας. Για να μην ξεφύγουμε και να μην φύγουμε άπρακτοι. Νομίζω ότι είναι η σωστότερη λύση. Να διευκρινίσω κάτι: Όχι με επιφύλαξη του Προέδρου, αλλά παρά την επιφύλαξή του τάσσεται ο Πρόεδρος υπέρ της αποφάσεως της Ολομελείας.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Δεν υπάρχει περίπτωση να πω ότι δεν εφαρμόζω.

Κων. Δημητρακούλας, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Σπάρτης: Αυτό λέμε.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Εγώ συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρξει ένα ενιαίο κείμενο, το οποίο να αποπνέει την γενική μας αντίθεση στα συγκεκριμένα μέτρα. Από εκεί και πέρα πρέπει να αναδείξουμε δύο ή τρία ζητήματα (να τα αναδείξουμε, δεν λέω να αποκλείσουμε τα άλλα) ως σημεία στα οποία έχουμε ριζική αντίθεση. Πέντε-δέκα λεπτά διάλειμμα. Είναι 6.50 μ.μ. Στις 7.00 μ.μ. θα συνεχίσουμε. Και μέχρι τις 8.00 μ.μ. θα έχουμε τελειώσει. Λοιπόν συνεχίζουμε. Η ώρα είναι 7.00 μ.μ. Και δεν θέλω να χάσετε και το αεροπλάνο. Να σας διαβάσω ένα σχέδιο κειμένου, το οποίο, κατά κάποιον τρόπο, διαμορφώθηκε; Κάποιος είπε ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Σ’ όλα τα θέματα υπάρχει κάποια λύση.

«Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, που συνήλθε, ύστερα από διακοπή προηγούμενης συνεδρίασής της, σήμερα στη Θεσσαλονίκη, ομόφωνα αποφασίζει, ύστερα από διαλογική συζήτηση που έγινε, να εκφράσει την αντίθεσή της, στο πνεύμα, τη φιλοσοφία και τους στόχους, των διατάξεων, των προωθούμενων για ψήφιση διατάξεων, που αναφέρονται στη δήθεν απελευθέρωση του δικηγορικού επαγγέλματος.

Για το σκοπό αυτό (θα πρέπει να πούμε) αποφάσισε ομόφωνα και προκηρύσσει Πανελλαδική αποχή (θα σας πω μετά το πρόβλημα το δικό μας) των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους από αύριο μέχρι και την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011.

Η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων, διακόπτει τις εργασίες της για το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011, οπότε οι εργασίες της Ολομέλειας θα συνεχισθούν την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011.

Η Θεσσαλονίκη, επειδή έχουμε και Συμβούλιο, εγγυώμαι ότι θα υπάρξει ομόφωνη κατεύθυνση και Γενική Συνέλευση προς αυτή την κατεύθυνση. ΟΙ συνάδελφοι πρέπει να το κατανοούν. Έτσι; Θα στηρίξουμε αυτή την απόφαση. Το εγγυόμαστε όλοι.

Ξεκινάει από αύριο η αποχή, εφόσον εδώ όλοι οι Σύλλογοι περιμένουν την απόφαση, άρα είναι εκκρεμής. Είναι πάρα πολύ απλό. Για μας είναι ειδική περίπτωση.

Τάσος Βολιώτης – Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου: Ο κ. Ιγνάτιος Κετσιτζίδης θέλει να θέσει ένα θέμα δεοντολογίας. Παρακαλώ πολύ πρέπει να τον ακούσετε.

Ιγν. Κετσιτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Έδεσσας: Το συζητήσαμε μεταξύ αστείου και σοβαρού, το εξέφρασα σε κάποιους συναδέλφους και μάλιστα το ασπάσθηκαν. Όπως ξέρετε η Λαμία κήρυξε …. (δεν ακούγεται από τις παρεμβάσεις και τις φωνές των συνέδρων).

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Θέλετε να γίνει η Ολομέλεια στη Λάρισα. Θέλω να υπάρξει για τους δημοσιογράφους, σωστά λέχθηκε, προφορικά, μία ειδική είδηση και μεταχείριση για τους δημοσιογράφους, γιατί εμείς αύριο δεν μπορούμε να πάμε σε αποχή. Εάν φύγει προς τα έξω ότι απεργούν όλοι οι Δικηγόροι της Ελλάδας, θα έχουμε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα μέσα στη Θεσσαλονίκη. Ειδικά για τη Θεσσαλονίκη ισχύει από την Πέμπτη η απεργία.

Ειρήνη Σιδηροπούλου – Δικηγόρος Θεσσαλονίκης, μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Θ.: Από την Πέμπτη αποχή εδώ; Είναι δυνατόν; Μα δεν πρέπει να αποφασίσει το Συμβούλιο και η Γενική Συνέλευση;

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Από την Παρασκευή λοιπόν.

Ειρήνη Σιδηροπούλου – Δικηγόρος Θεσσαλονίκης – Μέλος του Δ.Σ. του Δ.Σ.Θ.: Ούτε από την Παρασκευή. Ότι αποφασίσει το Συμβούλιο.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Όχι, από την Παρασκευή. Μην στεναχωριέστε. Εδώ εκφράζονται αντιρρήσεις ότι πρέπει να γίνει η Γενική Συνέλευση. Από την Παρασκευή ξεκινάμε αποχή από τα καθήκοντά μας στο Δ.Σ.Θ. Ξέρουμε τι γίνεται γενικώς αλλά πρέπει να σεβασθούμε και την άποψη των μελών του Δ.Σ. του Δ.Σ.Θ. Η επόμενη Ολομέλεια θα πραγματοποιηθεί στη Λάρισα, ημέρα Σάββατο στις 11.00 π.μ. Εκπρόσωπο ορίζει η Ολομέλεια, εφόσον συμφωνείτε, τον Προεδρεύοντα της σημερινής συνεδρίασης και Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Μανόλη Λαμτζίδη. Εκπρόσωπο απέναντι στις αρχές, απέναντι στην Πολιτεία. Το κείμενο αυτό να αποσταλεί σε όλους τους βουλευτές.

Εγώ είπα κάποια στιγμή, να διακόψουμε τη συνεδρίαση για να γίνει σύνθεση των τεσσάρων σημείων που αποφασίσαμε, δεν το δέχονται οι συνάδελφοι. Δεν πειράζει. Επίσης να γίνουν τα απαραίτητα διαβήματα στους υπουργούς και βουλευτές. Τα πρακτικά αυτά θα πούμε κάποιον να τα επισπεύσει. Κρατούμε όλα τα κείμενα ώστε, όταν κληθούμε, να υπερασπίσουμε τις θέσεις της Ολομέλειας. Να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι εγώ θα εκφράσω την άποψη της πλειοψηφίας. Εντάξει; Αυτό είναι σαφές.

Ξεκινάει πανελλαδικά από αύριο, διότι οι περισσότεροι Σύλλογοι ήδη είναι σ’ αυτή τη διαδικασία και δεν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο. Για μας όπως επειδή έχουμε και συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και σύγκληση Γενικής Συνέλευσης, η αποχή ξεκινάει από την Παρασκευή. Και να είστε βέβαιοι ότι και οι παρόντες θα μεταδώσουμε αυτό το πνεύμα και στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου και στη Γενική Συνέλευση. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξεχωρίσουμε από το σύνολο.

Τώρα, για να συνταχθούν αυτές οι προτάσεις, ακούγονται μόνον όσοι είναι Πρόεδροι. Για να συνταχθούν αυτές οι προτάσεις, πρέπει να γίνει ένα διάλειμμα και για να κωδικοποιηθούν. Όσοι συνάδελφοι επείγονται για να αναχωρήσουν, μέχρι τις 7.30 μ.μ. θα έχουμε διατυπωμένα τέσσερα με πέντε σημεία, τα οποία θα είναι αυτά που θα υποβάλλουμε στους βουλευτές. Στις 7.30 μ.μ. πάλι εδώ.

Λοιπόν θα διαβάσουμε και το κείμενο στην τελική μορφή. Θα σας το διαβάζει ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας, κ. Ξανθόπουλος, από τον υπολογιστή, όπως έχει διατυπωθεί. Και αυτά θα φύγουν κατευθείαν ηλεκτρονικά, ψηφιακά. Κύριε Ξανθόπουλε, διαβάστε το κείμενο.

Θ. Ξανθόπουλος – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας: Διαβάζει: Η συνεχισθείσα Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων μετά από διακοπή, ομόφωνα αποφασίζει, ύστερα από διαλογική συζήτηση να εκφράσει την αντίθεσή της στο πνεύμα, τη φιλοσοφία και τους στόχους που αναφέρονται, στη δήθεν απελευθέρωση του Δικηγορικού Επαγγέλματος.

Για το σκοπό αυτό αποφάσισε ομόφωνα, και κηρύσσει πανελλαδική αποχή των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους, από την Τετάρτη 26 Ιανουαρίου μέχρι και την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011. Διακόπτει τις εργασίες της για το Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011, θα συνεχισθούν στη Λάρισας ώρα 12.00 μεσημβρινή.

Ορίζει εκπρόσωπο της Ολομέλειας τον Προεδρεύοντα και Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Μανόλη Λαμτζίδη, με σκοπό να γίνουν τα απαραίτητα διαβήματα προς κάθε κατεύθυνση. Ζητά παράταση της διαβούλευσης με τους αρμόδιους παράγοντες, τουλάχιστον μέχρι την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου, οπότε και θα υποβάλλουμε συγκεκριμένες προτάσεις.

Οι θέσεις που αποφασίσθηκαν στην άνω συνεδρίαση είναι οι ακόλουθες:

Είμαστε αντίθετοι στην κατάργηση της λειτουργηματικής ιδιότητας του δικηγόρου και στην κατάργηση της εδαφικής αρμοδιότητας με τον τρόπο που θεσπίζεται. Είμαστε απόλυτα αντίθετοι στην πολύ-επαγγελματική και διατοπική εταιρία και στην άσκηση πολλαπλών δραστηριοτήτων από δικηγόρους.

Ζητάμε τη διατήρηση των ελαχίστων ενδεικτικών αμοιβών των δικηγόρων, σε όλες τις δικαστικές και εξώδικες πράξεις και την κατάργηση της έγγραφης συμφωνίας, ως υποχρεωτικό όρο καθορισμού της εν γένει δικηγορικής δαπάνης;.

Αρνούμαστε τη διαφήμιση με τρόπο που δεν συνάδει στη λειτουργηματική φύση του δικηγόρου. Τέλος.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Θα βγάλουμε ανακοίνωση. Εμείς αύριο θα ενημερώσουμε τους συναδέλφους, ότι εξαιρείται η Θεσσαλονίκη, από την αποχή της Πέμπτης.

Θ. Ξανθόπουλος – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας: Να εξουσιοδοτηθεί ο Πρόεδρος, να γράψουμε δύο κουβέντες και να τελειώσουμε. Δηλαδή δεν πρέπον δηλαδή 25 και 30 Πρόεδροι να περιμένουν για το τι θα πει ο κ. Λαμτζίδης για την αποχή στη Θεσσαλονίκη! Τελειώσαμε με το κείμενο; Φτιάξαμε ένα κείμενο. Υπάρχουν επιμέρους παρατηρήσεις. Να μην βάλουμε το ένα και να μην βάλουμε το άλλο. Ας κλείσουμε το μείζον που είναι η Θεσσαλονίκη. Και τα υπόλοιπα που λένε οι άλλοι συνάδελφοι θα τα δούμε. Θα βρούμε την κατάλληλη διατύπωση. Υπάρχει ένα θέμα δημοκρατικής ευαισθησίας.

Μανόλης Λαμτζίδης – Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης: Θα κάνουμε το εξής, θα ειδοποιήσουμε εμείς με SMS και e-mail κ.λπ., αύριο πρωί-πρωί ότι η απόφαση της Ολομέλειας ισχύει για μετά την Γενική Συνέλευση.