ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Λάρισα 03 Οκτ.2012

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Γιορτάζει σήμερα η Δικαιοσύνη μέσα στο γνωστό και ιδιαίτερα δύσκολο περιβάλλον που επεφύλαξε για το λαό μας το ποικιλώνυμο κατεστημένο που διαχειρίστηκε τις τύχες της πατρίδας μας τις τελευταίες δεκαετίες. Δυστυχώς για τους Ελληνες, δείχνουν να στοιχειώνουν τα αρνητικά για τη συνοχή της κοινωνίας μας φαινόμενα, της διόγκωσης σε πρωτοφανή επίπεδα της ανεργίας, της ανασφάλειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, τα οποία πλήττουν ολοένα και με μεγαλύτερη ένταση, τη νεολαία και τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα που βιώνουν πλέον το μαρτύριο του ανθρώπου χωρίς ελπίδα για το μέλλον. Αυτή ακριβώς η δυσμενής για το λαό μας κατάσταση καθορίζει με ιδιαίτερη επίταση και την αποστολή της Δικαιοσύνης σήμερα στη πατρίδα μας, που πρέπει να είναι η προάσπιση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας των απλών πολιτών και όχι η εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων της Κυβέρνησης που καταφανώς παραβιάζουν το Σύνταγμα. Πρέπει να μείνει όρθια απέναντι στην ποικιλόχρωμη και ποικιλώνυμη ισχύ, η οποία επιζητεί μέσα από τις δικαστικές αποφάσεις να βαπτίσει «δημόσιο συμφέρον» τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλει το ΔΝΤ και η τρόικα. Το παράδειγμα έδειξε η Ειρηνοδίκης Αθηνών με την υπ’ αρίθμ.599/2012 απόφασή της, η οποία έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικοί και αντίθετοι στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) οι νόμοι του μνημονίου που επέβαλαν μείωση των αποδοχών και των επιδομάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο τομέα, κόντρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο με τις αποφάσεις (ειδικά 668/2012,1972/2012) έδειξε σταθερά προσανατολισμένο στο πνεύμα της συνταγματικότητας των μνημονιακών μέτρων. Εν προκειμένω βέβαια πρέπει να αξιολογηθεί από τους πολίτες και το νομικό κόσμο της χώρας, η στάση του κ. Π. Πικραμμένου, πρώην Προέδρου του ΣΤΕ, ο οποίος προήδρευσε στη σύνθεση του Δικαστηρίου κατά την έκδοση των παραπάνω αποφάσεων. Στη μια μάλιστα (1972/2012 σκέψη 26) μειοψήφησε, κρίνοντας ότι το νομοθετικό μέτρο της διακοπής της ηλεκτροδότησης ως μέσο εξαναγκασμού για την καταβολή του επίδικου τέλους είναι συνταγματικό (!!!) «εφόσον τούτο δικαιολογείται από σοβαρούς λόγους δημοσίου συμφέροντος όπως είναι η βλάβη της εθνικής οικονομίας». Σήμερα βέβαια από άλλη θέση, του πρώην υπηρεσιακού πρωθυπουργού που τον ενδιαφέρει και η δημόσια εικόνα του, με άνεση και εκ του ασφαλούς πλέον, προτρέπει τους συναδέλφους του, να «κάνουν το επόμενο βήμα» και να εξετάσουν σε βάθος τη συνταγματικότητα των νέων «οριζόντιων μέτρων» που επιβάλλει το δεύτερο Μνημόνιο!!!».

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Γ. ΚΑΤΣΑΡΟΣ