ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Αθήνα, 4-10-2012

ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΜΑΣ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ κ. ΓΙΑΝΝΗ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

Η σημερινή κοινή συνεδρίαση έχει ως στόχο το συντονισμό των δράσεων των επιστημονικών και επαγγελματικών φορέων της χώρας, που βιώνουν στο μέγιστο βαθμό τις συνέπειες της κρίσης εν μέσω μιας υφεσιακής κατάστασης της οικονομίας και στοχοποιούνται κατά τρόπο συστηματικό από αδιέξοδες πολιτικές «μνημονιακής» σύλληψης, αποκλειστικά εισπρακτικού χαρακτήρα. Η συγκρότηση ενός ενιαίου μετώπου κατά των προωθούμενων φορολογικών μέτρων που πλήττουν – κατά τρόπο βάναυσο, ιστορικά πρωτοφανή και κοινωνικά άδικο – τους κλάδους μας μπορεί να αποτελέσει ένα ανάχωμα όχι προάσπισης συντεχνιακών διεκδικήσεων, αλλά υπεράσπισης κατακτήσεων του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου, που τείνουν να υποχωρούν εσχάτως στο βωμό της επίτευξης των στόχων αδιέξοδων – αποδεδειγμένα πλέον – πολιτικών.

1. Ένταξη των Ταμείων Υγείας του ΕΤΑΑ στον ΕΟΠΥΥ.
Υπενθυμίζουμε ότι, όσον αφορά στο δικηγορικό σώμα, η ρύθμιση του εν λόγω ζητήματος έχει ολοκληρωθεί ήδη από τον Ιούνιο, κατόπιν της σχετικής απόφασης του τότε Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Αντώνιου Ρουπακιώτη ενόψει της από 26-4-2012 απόφασης του Δ.Σ. του Ε.Τ.Α.Α. να μην ενταχθεί ο Τομέας Υγείας του στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. αλλά και της υπ΄ αριθμ. 319/2012 Γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Η ξαφνική ανακίνηση του ζητήματος υπαγωγής του Ταμείου μας στον άκρως προβληματικό και υπό πλήρη κατάρρευση νεοσυσταθέντα Ε.Ο.Π.Υ.Υ. έρχεται σε πλήρη αντίθεση και με τις διαπιστώσεις του ίδιου του ΕΤΑΑ, η διοίκηση του οποίου επισημαίνει τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η εν λόγω κίνηση, βλάπτοντας ανεπανόρθωτα τα συμφέροντα των ασφαλισμένων και τονίζει τον υγιή χαρακτήρα του Ταμείου μας, τα αποθεματικά του οποίου επιχειρείται να χρησιμοποιηθούν – και πάλι ερήμην μας, έπειτα από την ανεξέλεγκτη επένδυσή τους σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου – για τη διάσωση άλλων προβληματικών ταμείων και τομέων υγείας, υπό τη σκέψη του άκρως προβληματικού, όπως καθημερινά μορφώματος του ΕΟΠΥΥ, που βρίθει παθογενειών.
Σημειώνεται ότι ο ΔΣΑ έχει ήδη ζητήσει τη σύνταξη αναλογιστικής μελέτης, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την οριστική και σύννομη διευθέτηση του ζητήματος, αναμένοντας τα αποτελέσματά της σύμφωνα με το νόμο και κάθε άλλη ενέργεια μόνο πρόχειρη μπορεί να χαρακτηριστεί, οδηγώντας σε καταστάσεις που θα πλήξουν ευθέως τα δικαιώματα χιλιάδων ασφαλισμένων, εντάσσοντάς τους σε ένα σύστημα ατελές, που επιχειρεί αναποτελεσματικά να αντιμετωπίσει χρόνιες δυσλειτουργίες του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης της χώρας και να άρει ανεπιτυχώς επανειλημμένες κακοδιαχειρίσεις των αποθεματικών υγιών ταμείων που αιμοδοτούνται επί χρόνια από το υστέρημα των ασφαλισμένων.
Αντιλαμβανόμαστε ως αδιαπραγμάτευτα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των μελών μας και δηλώνουμε αποφασισμένοι και έτοιμοι να τα προασπίσουμε απέναντι σε κάθε απόπειρα αναίτιας, προκλητικής και αδικαιολόγητης υποβάθμισής τους, από όπου κι αν προέρχεται.

2. Προώθηση της διαδικασίας ψήφισης νέων φορολογικών διατάξεων.
Το δικηγορικό σώμα της χώρας διατύπωσε εγκαίρως την έντονη θεσμική ανησυχία του για την εν κρυπτώ προώθηση της ψήφισης νέων φορολογικών διατάξεων (προφανώς εξωθεσμικής σύλληψης), χωρίς να έχει προηγηθεί ουσιαστική διαβούλευση με κάθε αρμόδιο θεσμικό παράγοντα, πολλώ δε μάλλον με τις επαγγελματικές ομάδες που θίγονται από τις υπό κατάθεση διατάξεις. Με θλίψη διαπιστώνουμε πως οι από καιρό κατατεθειμένες προτάσεις μας αναφορικά με φορολογικά και εν γένει οικονομικά ζητήματα έχουν αγνοηθεί πλήρως, προς όφελος της προσπάθειας μονομερούς επιβολής της βούλησης των κυβερνώντων και της τρόικας που υπαγορεύει τις – κατ´ αυτήν και μόνο – ενδεδειγμένες πολιτικές.
Επισημαίνουμε εκ νέου πως η αναγκαία αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος της χώρας δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί μέσω νομοθετημάτων αποσπασματικού χαρακτήρα και αμφίβολης αποτελεσματικότητας, τα οποία μάλιστα στερούνται συγκεκριμένης στόχευσης και – κατά γενική ομολογία – κινούνται εκτός των ορίων όχι μόνο της κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και της συνταγματικής νομιμότητας.
Η φημολογούμενη κατάργηση του αφορολόγητου ορίου και τα λοιπά φορολογικά μέτρα, όπως είναι η θέση συντελεστή φορολόγησης 30-35% αποτελούν αποφάσεις κοινωνικά ανάλγητες, ιστορικά πρωτοφανείς και πρακτικά αναποτελεσματικές. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε τη λογική από την οποία εκκινούν τέτοια μέτρα, πολλώ δε μάλλον σε μία περίοδο που η ελληνική οικονομία βυθίζεται στην ύφεση και τα εισοδήματα των πολιτών συρρικνώνονται διαρκώς, ενώ παράλληλα είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η υπέρμετρη φορολόγηση των πολιτών οδηγεί σε διόγκωση του φαινομένου της φοροδιαφυγής και όχι φυσικά σε αποτελεσματική αντιμετώπισης του. Ουδέποτε αρνηθήκαμε να συμβάλλουμε στα δημόσια βάρη – στο μέτρο που μας αναλογεί, ενόψει και της δυσμένειας της εθνικής συγκυρίας – και, παράλληλα, ουδέποτε διστάσαμε να καταδικάσουμε μεμονωμένες έκνομες και παραβατικές συμπεριφορές, καλώντας τις αρμόδιες αρχές να επιληφθούν δυναμικά και αποτελεσματικά.
Τα φορολογικά μέτρα που εξαγγέλλονται, εάν εφαρμοσθούν – σε συνδυασμό με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, την περικοπή μισθών, εφάπαξ κ.λ.π. – σε εποχή βαθιάς ύφεσης θέτουν εκτός επαγγέλματος και εξαθλιώνουν μεγάλο αριθμό Δικηγόρων, ιδιαίτερα νέων και γυναικών. Η τραγική οικονομική θέση των Δικηγόρων επιβεβαιώνεται από επίσημα στοιχεία (π.χ. προεισπράξεις, συμβόλαια) και είναι ανεπίτρεπτο να παραγνωρίζεται συστηματικά από όσους έχουν επιλέξει να χαράσσουν τις αδιέξοδες πολιτικές τους πάνω στη βάση της στοχοποίησης κλάδων ως δήθεν προνομιούχων, με στόχο την πλήρη απαξίωσή τους. Εντελώς ενδεικτικά, παραθέτουμε ότι ο αριθμός των Δικηγόρων που δεν παραστάθηκαν ούτε καν κατά τη συζήτηση μίας υπόθεσης αυξήθηκε ραγδαία και κατά τρόπο πρωτοφανή κατά το τελευταίο έτος, φτάνοντας τις 7.432, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 34,35% των κατά την περίοδο αυτή μελών της δικηγορικής κοινότητας της Αθήνας. Περαιτέρω, γεγονός αποτελεί και η συνεχής αύξηση του αριθμού των συναδέλφων, που δεν συνέπραξαν στην υπογραφή συμβολαίων, ο οποίος ανήλθε στις 11.584 κατά το έτος 2011 (ποσοστό 53,54%). Με άλλα λόγια, περισσότεροι από τους μισούς Δικηγόρους της Αθήνας δεν συνέπραξαν κατά το τελευταίο έτος στην υπογραφή κανενός συμβολαίου. Πως αλήθεια μπορούν να θεωρούνται και να αντιμετωπίζονται ως προνομιούχοι όσοι δεν αποκομίζουν κατ´ έτος παρά ελάχιστα από δραστηριότητες κατεξοχήν συνυφασμένες με το επάγγελμά τους;
Μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους η διαπιστούμενη εμμονή της πολιτικής ηγεσίας του τόπου – υπό την πίεση προφανώς των γνωστών εξωθεσμικών παραγόντων και των «μνημονιακής» σύλληψης πολιτικών τους – στην υιοθέτηση ρυθμίσεων εξοντωτικών, βραχυπρόθεσμης και κοντόφθαλμης λογικής, οι οποίες – κατά πλήρη βεβαιότητα – αναμένεται να οδηγήσουν σε αφανισμό του κλάδου των ελεύθερων επαγγελματιών, στην οικονομική τους εξαθλίωση και, εντέλει, στην επίταση των αντιαναπτυξιακών αδιεξόδων της χώρας.

Διακηρύττουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην προώθηση ανάλογων ρυθμίσεων που εξοντώνουν το χώρο μας, αγνοώντας τη δυσμενή οικονομική κατάσταση των συναδέλφων – ιδίως των νέων, που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε βασικές επαγγελματικές και βιοτικές τους ανάγκες, κατά τρόπο που ισοδυναμεί με πλήρη καταστρατήγηση βασικών διατάξεων του δικαιικού μας συστήματος αλλά και ρητών συνταγματικών επιταγών, πλήττοντας στον πυρήνα τους και κατά τρόπο κατάφωρο συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των Ελλήνων φορολογούμενων.

Αρνούμαστε να συναινέσουμε στην απομύζηση και εντέλει στην πλήρη εξαθλίωση των Δικηγόρων και εν γένει των ελεύθερων επαγγελματιών, πάνω στη βάση αποσπασματικών μέτρων και εισπρακτικών λογικών που υιοθετούνται εν μέσω πανικού και ελλείψει κεντρικού σχεδιασμού και συγκεκριμένης στόχευσης. Συντονίζουμε τις δράσεις μας ως επιστημονικοί και επαγγελματικοί φορείς της χώρας, προωθούμε το δημόσιο διάλογο, καλούμε τους πάντες να ακούσουν τα επιχειρήματα και τις θεσμικές μας ανησυχίες, προκειμένου να αποτραπούν ολέθριες συνέπειες που θα πλήξουν βάναυσα και ανεπανόρθωτα τον κοινωνικό ιστό, απειλώντας παράλληλα την ίδια την κοινωνική συνοχή. Η δράση μας δεν εντάσσεται στα πλαίσια ενός αγώνα συντεχνιών. Εκκινεί από μια ειλικρινή διάθεση προάσπισης των κατακτήσεων του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου.