Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία στον Βόλο, το συνέδριο της Ολομέλειας με θέμα «Το Εργατικό Δίκαιο: Μοχλός ανάπτυξης ή οπισθοδρόμησης της ελληνικής κοινωνίας;»
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε το διήμερο επιστημονικό Συνέδριο προς τιμή του καθηγητή Ιωάννη Κουκιάδη και του αείμνηστου δικηγόρου Λεωνίδα Ντάσιου, που συνδιοργάνωσαν η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου, στο Βόλο, στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2019 με θέμα « Το Εργατικό Δίκαιο: Μοχλός ανάπτυξης ή οπισθοδρόμησης της ελληνικής κοινωνίας;»
Στο Συνέδριο, στο οποίο έλαβαν μέρος διακεκριμένοι καθηγητές και δικηγόροι του εργατικού δικαίου, την γενική εισήγηση ανέπτυξε ο τιμώμενος καθηγητής Ιωάννης Κουκιάδης, ενώ κύριος ομιλητής ήταν ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ΑΠΘ Ευάγγελος Βενιζέλος.
Χαιρετισμό έκανε ο Πρόεδρος της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος Δημήτρης Βερβεσός και ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου Χρήστος Στρατηγόπουλος.
Τις επιμέρους θεματικές ενότητες συντόνισαν οι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων Πειραιά, Λάρισας, Τρικάλων και Φλώρινας Γεώργιος Σταματογιάννης, Νικολέτα Μπασδέκη, Νικόλαος Γουγουλάκης και Βασίλης Καρατζίδης αντίστοιχα.
Όπως τόνισε ο Πρόεδρος της Ολομέλειας Δημήτρης Βερβεσός, το εργατικό δίκαιο μπορεί να είναι μοχλός ανάπτυξης, όχι μέσω της συρρίκνωσής του αλλά ως ασφαλιστική δικλείδα ατομικής και συλλογικής εργασιακής προστασίας. Τυχόν αντίθετη πορεία, που θα θέτει εκποδών το εργατικό δίκαιο και θα ακυρώνει τον προστατευτικό του ρόλο, θα εντείνει τις ανισότητες, θα υπονομεύσει την εργασιακή κι κοινωνική ειρήνη και εν τέλει θα λειτουργήσει ως κερκόπορτα σε εχθρικές προς τη Δημοκρατία πολιτικές δυνάμεις. Ακροδεξιά και λαϊκίστικα μορφώματα και πολιτικές δυνάμεις εκμεταλλεύονται σήμερα σε όλο το δυτικό κόσμο ακριβώς αυτή τη δεδηλωμένη αδυναμία της ισχύουσας εθνικής και υπερεθνικής τάξης για ένα νέο αναπτυξιακό, παραγωγικό μοντέλο, που αναγορεύει την εργασία, την ασφάλεια και την κοινωνική δικαιοσύνη σε μείζον αγαθό για να αποπροσανατολίσει την κοινωνία και την οικονομία. Η διάσωση του εργατικού δικαίου είναι, λοιπόν , πριν και πάνω από όλα, ζήτημα δημοκρατίας και όχι ταξική επιλογή υστερίας ή , έστω , κοινωνικής αλληλεγγύης. Η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, βλάπτει σοβαρά την ίδια την σύγχρονη δυτική Δημοκρατία.