130/2017
Πρόεδρος: Αργυρώ Αρναούτη-Μπλέτσα
Εισηγητής: Σπυρ. Μελάς
Δικηγόροι: Σωτ. Γκιολές, Δήμος Θανάσουλας

Συμφωνία εξυγίανσης είτε στο πλαίσιο της διαδικασίας εξυγίανσης, είτε και πριν την έναρξή της οπότε υποβολή συμφωνίας για δικ. επικύρωση με την αίτηση για άνοιγμα διαδικασίας. Αναγκαία συναίνεση πλειοψηφίας πιστωτών, βάσει απόφασης συνέλευσης αυτών ή, επί μη σύγκλησης, με υπογραφή συμφωνίας από την κατά νόμο πλειοψηφία.
Ισχύς συμφωνίας εξυγίανσης υπό την αναβλητική αίρεση δικ. επικύρωσης, εκτός αν, κατά βούληση συμβαλλομένων, το σύνολο ή μέρος των όρων της ισχύουν μεταξύ τους και χωρίς επικύρωση κατά τις δ/ξεις κοινού δικαίου. Μη υποχρέωση δικαστηρίου για επικύρωση συμφωνίας εξυγίανσης αν δεν αντιμετωπίζει ισότιμα τους στην ίδια θέση πιστωτές, εκτός αν συντρέχουν σπουδαίοι επιχειρηματικοί ή κοινωνικοί λόγοι ή αν ο θιγόμενος πιστωτής συναινεί στην απόκλιση. Η ισότιμη μεταχείριση πιστωτών δεν διακρίνει μεταξύ πιστωτών συμβληθέντων και μη και δεν επιβάλλει ρητά κατηγοριοποίηση απαιτήσεων όπως στο σχέδιο αναδιοργάνωσης, προϋποθέτει όμως ομαδοποίηση πιστωτών αν υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες απαιτήσεων.
Τροποποίηση επικυρωθείσας συμφωνίας εξυγίανσης λόγω παράβασης της ίσης μεταχείρισης, ώστε να ορισθεί ότι και η απαίτηση της μη συμβληθείσας Τράπεζας θα εξοφληθεί στο ίδιο ποσοστό με τις ομοειδείς απαιτήσεις των συμβληθεισών Τραπεζών.

{…} 2. Η εκκαλούσα με την, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων, από 6.5.2014 υπ’ αρ. καταθ. ΕΠ16/14 τριτανακοπή της ζήτησε να ακυρωθεί η υπ’ αριθ. 7/2014 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων με την οποία επικυρώθηκαν οι συμφωνίες εξυγίανσης της εφεσίβλητης πρώτης των καθών η τριτανακοπή για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτήν, (την τριτανακοπή). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του απέρριψε την τριτανακοπή. Ήδη με την έφεσή της η πρωτοδίκως ηττηθείσα τριτανακόπτουσα ζητά να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη με σκοπό να γίνει δεκτή η τριτανακοπή της.
3. Από τις διατάξεις της παρ. 2, του άρθρου 99, (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 Ν. 4013/2011, ΦΕΚ Α’
204/15.9.2011) Ν. 3588/2007, και υπό τον τίτλο «Διαδικασία εξυγίανσης» ορίζονται τα εξής: «2. Η Διαδικασία εξυγίανσης αποτελεί συλλογική προπτωχευτική διαδικασία, που αποσκοπεί στη διατήρηση, αξιοποίηση, αναδιάρθρωση και ανόρθωση της επιχείρησης με τη συμφωνία που προβλέπεται στο παρόν κεφάλαιο, χωρίς να παραβλάπτεται η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών. Η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών παραβλάπτεται, αν προβλέπει ότι οι μη συμβαλλόμενοι στη συμφωνία πιστωτές θα βρεθούν σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν με βάση αναγκαστική εκτέλεση ή, σε περίπτωση που ο οφειλέτης έχει περιέλθει σε παύση πληρωμών, με βάση το όγδοο κεφάλαιο του παρόντος Κώδικα. Για την εκτίμηση της οικονομικής θέσης των πιστωτών λαμβάνονται υπόψη τα ποσά και τυχόν άλλα ανταλλάγματα που θα λάβουν και οι όροι αποπληρωμής των ποσών αυτών. Περαιτέρω από τις διατάξεις των παρ.4 και 5 του άρθρου 99 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 Ν. 4013/2011, ΦΕΚ Α’ 204/15.9.2011) Ν. 3588/2007, και υπό τον τίτλο «Διαδικασία εξυγίανσης» ορίζονται εκτός των άλλων τα εξής: 4. Η συμφωνία εξυγίανσης δύναται είτε να καταρτισθεί στο πλαίσιο της Διαδικασίας εξυγίανσης, είτε και πριν από την έναρξη της Διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 106β. Στην τελευταία περίπτωση η συμφωνία υποβάλλεται στο δικαστήριο προς επικύρωση με την αίτηση για το άνοιγμα της Διαδικασίας. 5. Η απαιτούμενη συναίνεση της πλειοψηφίας των πιστωτών για τη σύναψη συμφωνίας εξυγίανσης στο πλαίσιο της Διαδικασίας εξυγίανσης δύναται να προκύπτει βάσει απόφασης της συνέλευσης των πιστωτών σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 ή, χωρίς τη σύγκληση τέτοιας συνέλευσης, με την υπογραφή της συμφωνίας εξυγίανσης από πιστωτές που σχηματίζουν την κατά το άρθρο 106α απαιτούμενη πλειοψηφία. Από τις προαναφερθείσες διατάξεις συνάγονται, εκτός των άλλων και, καθο μέρος αφορούν την παρούσα υπόθεση, και τα εξής: Η συμφωνία εξυγίανσης δύναται είτε να καταρτισθεί στο πλαίσιο της Διαδικασίας εξυγίανσης, είτε και πριν από την έναρξη της Διαδικασίας, σύμφωνα με το άρθρο 106β. Στην τελευταία περίπτωση η συμφωνία υποβάλλεται στο δικαστήριο προς επικύρωση με την αίτηση για το άνοιγμα της Διαδικασίας. Η απαιτούμενη συναίνεση της πλειοψηφίας των πιστωτών για τη σύναψη συμφωνίας εξυγίανσης στο πλαίσιο της Διαδικασίας εξυγίανσης δύναται να προκύπτει βάσει απόφασης της συνέλευσης των πιστωτών σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 ή, χωρίς τη σύγκληση τέτοιας συνέλευσης, με την υπογραφή της συμφωνίας εξυγίανσης, από πιστωτές που σχηματίζουν την κατά το άρθρο 106α απαιτούμενη πλειοψηφία. Δηλ. ο νομοθέτης επιλέγει τρεις τρόπους εξυγίανσης της επιχείρησης. (Βλ. Ε. Περάκης Πτωχευτικό Δίκαιο β’ έκδοση, σελ. 58-59).
Από το άρθρο 106η, όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 12 Ν. 4013/2011,ΦΕΚ Α’ 204/15.9.2011. και υπό τον τίτλο «Αποτελέσματα της επικύρωσης» ορίζονται:
1. Από την επικύρωσή της, η συμφωνία εξυγίανσης δεσμεύει το σύνολο των πιστωτών, οι απαιτήσεις των οποίων ρυθμίζονται από αυτήν, ακόμη και αν δεν είναι συμβαλλόμενοι ή δεν ψήφισαν υπέρ της συμφωνίας εξυγίανσης. Δεν δεσμεύονται πιστωτές οι απαιτήσεις των οποίων γεννήθηκαν μετά το άνοιγμα της Διαδικασίας εξυγίανσης. Κατά την διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 106ε: Η ισχύς της συμφωνίας εξυγίανσης τελεί υπό την προϋπόθεση της επικύρωσής της από το πτωχευτικό δικαστήριο, εκτός αν, κατά τη βούληση των συμβαλλομένων, το σύνολο ή μέρος των όρων της ισχύουν μεταξύ τους και χωρίς την επικύρωση κατά τις διατάξεις του κοινού δικαίου. Η επικύρωση της συμφωνίας ρυθμίζεται από το άρθρο 106ζ του ιδίου Νόμου. Κατά το άρθρο 106ζ που προστέθηκε με το άρθρο 12 Ν. 4013/2011, ΦΕΚ Α’ 204/15.9.2011 και υπό τον τίτλο «Επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης» ορίζονται τα ακόλουθα: Το πτωχευτικό δικαστήριο επικυρώνει τη συμφωνία εξυγίανσης εφόσον έχει υπογραφεί από τον οφειλέτη και είτε έχει ληφθεί νόμιμα απόφαση από τη συνέλευση των πιστωτών, για την υπογραφή της από τα πρόσωπα που έχουν εξουσιοδοτηθεί προς τούτο σύμφωνα με το άρθρο 106 παρ. 5, είτε υπογράφεται από την απαιτούμενη κατά το άρθρο 106α πλειοψηφία του συνόλου των πιστωτών. 2 (όπως η παρ. 2 ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με τη παρ.14 υποπαρ. Γ.3 του άρθρου 2, Ν. 4336/2015, ΦΕΚ Α’ 94/14.8.2015). Το πτωχευτικό δικαστήριο δεν επικυρώνει τη συμφωνία εξυγίανσης: α. αν δεν πιθανολογείται ότι κατόπιν της επικύρωσης της συμφωνίας εξυγίανσης η επιχείρηση του οφειλέτη θα καταστεί βιώσιμη, β. αν πιθανολογείται ότι η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών παραβλάπτεται κατά την έννοια του άρθρου 99 παρ. 2, γ. αν η συμφωνία εξυγίανσης είναι αποτέλεσμα δόλου ή άλλης αθέμιτης πράξης ή κακόπιστης συμπεριφοράς του οφειλέτη, πιστωτή ή τρίτου, ή παραβιάζει διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, ιδίως του δικαίου του ανταγωνισμού, δ. Αν η συμφωνία εξυγίανσης δεν αντιμετωπίζει με βάση την αρχή της ισότιμης μεταχείρισης τους πιστωτές, που βρίσκονται στην ίδια θέση. Αποκλίσεις από την Αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των πιστωτών επιτρέπονται για σπουδαίο επιχειρηματικό ή κοινωνικό λόγο που εκτίθεται ειδικά στην απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου ή αν ο θιγόμενος πιστωτής συναινεί στην απόκλιση. Ενδεικτικά δύνανται να τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης απαιτήσεις πελατών της επιχείρησης του οφειλέτη, η μη ικανοποίηση των οποίων βλάπτει ουσιωδώς τη φήμη της ή τη συνέχιση της, απαιτήσεις, η εξόφληση των οποίων είναι αναγκαία για τη διατροφή του πιστωτή και της οικογένειας του, καθώς και εργατικές απαιτήσεις.
3…
4…
5.
6. Τριτανακοπή κατά της επικυρωτικής Απόφασης δύναται να ασκηθεί ενώπιον του πτωχευτικού δικαστηρίου από πρόσωπο που δεν παρέστη στη συζήτηση και δεν είχε κλητευθεί νομίμως σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 106στ εντός αποκλειστικής προθεσμίας 30 ημερών από τη δημοσίευση κατά την προηγούμενη παράγραφο. 7. Στην περίπτωση της παρ. 6 το δικαστήριο ακυρώνει τη συμφωνία μόνο αν δεν είναι εφικτή η διατήρησή της με επανυπολογισμό των ποσών που δικαιούται να λάβει το πρόσωπο που άσκησε την ανακοπή ή την τριτανακοπή. Στον επανυπολογισμό αυτόν προβαίνει το ίδιο το δικαστήριο. 8. Κατά της απόφασης που απορρίπτει την αίτηση επικύρωσης επιτρέπεται έφεση κατά τις κοινές διατάξεις.
Από τις ως άνω διατάξεις συνάγονται τα ακόλουθα: α) Η Διαδικασία εξυγίανσης αποτελεί συλλογική προπτωχευτική Διαδικασία, που αποσκοπεί στη διατήρηση, αξιοποίηση, αναδιάρθρωση και ανόρθωση της επιχείρησης με τη συμφωνία που προβλέπεται σ’ αυτές, χωρίς να παραβλάπτεται η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών. Η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών παραβλάπτεται, αν προβλέπει ότι οι μη συμβαλλόμενοι στη συμφωνία πιστωτές θα βρεθούν σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν με βάση αναγκαστική εκτέλεση ή, σε περίπτωση που ο οφειλέτης έχει περιέλθει σε παύση πληρωμών, με βάση το όγδοο κεφάλαιο του πτωχ. Κώδικα. Για την εκτίμηση της οικονομικής θέσης των πιστωτών λαμβάνονται υπόψη τα ποσά και τυχόν άλλα ανταλλάγματα που θα λάβουν και οι όροι αποπληρωμής των ποσών αυτών, β) η ισχύς της συμφωνίας εξυγίανσης τελεί υπό την αναβλητική αίρεση της επικύρωσής της από το Δικαστήριο (Σπ. Ψυχομάνης Πτωχευτικό Δίκαιο αριθ. 399, σελ.115), εκτός αν κατά τη βούληση των συμβαλλομένων το σύνολο ή μέρος των όρων της ισχύουν μεταξύ τους και χωρίς την επικύρωση κατά τις διατάξεις του κοινού δικαίου, γ) εκδήλωση της αρχής της συλλογικής ικανοποίησης των πιστωτών αποτελεί ο περιορισμός της παρ. 2 του άρθρου 106ζ που προστέθηκε με το άρθρο 12 Ν.
4013/2011, ΦΕΚ Α’ 204/15.9.2011, όπως η παρ. 2 ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με την παρ. 14 υποπαρ. Γ.3 του άρθρου 2 Ν. 4336/2015, ΦΕΚ Α’ 94/14.8.2015) σύμφωνα με την οποία το πτωχευτικό δικαστήριο δεν επικυρώνει υποχρεωτικά τη συμφωνία εξυγίανσης (βλ. Περάκης ό.π. σελ. 83) αν: α. β. γ. δ. η συμφωνία εξυγίανσης δεν αντιμετωπίζει με βάση την αρχή της ισότιμης μεταχείρισης τους πιστωτές, που βρίσκονται στην ίδια θέση. Αποκλίσεις από την Αρχή της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των πιστωτών επιτρέπονται για σπουδαίο επιχειρηματικό ή κοινωνικό λόγο που εκτίθεται ειδικά στην Απόφαση του πτωχευτικού δικαστηρίου ή αν ο θιγόμενος πιστωτής συναινεί στην απόκλιση. Ενδεικτικά δύνανται να τύχουν…. Από τη διάταξη προκύπτει ότι η αρχή της ισότιμης μεταχείρισης των πιστωτών δεν κάνει διάκριση μεταξύ πιστωτών συμβληθέντων στη συμφωνία και πιστωτών μη συμβληθέντων αλλά απαιτεί την τήρησή της για τις απαιτήσεις των πιστωτών που βρίσκονται στην ίδια θέση. Μολονότι δεν τίθενται κριτήρια για το ποιοι πιστωτές βρίσκονται στην ίδια θέση και δεν επιβάλλει ρητά την κατηγοριοποίηση των απαιτήσεων, όπως στο σχέδιο αναδιοργάνωσης (αρθρ. 111) προϋποθέτει ομαδοποίηση των πιστωτών, εφόσον υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες απαιτήσεων (Χ. Χριστοδούλου Η διαδικασία εξυγίανσης ως διαχρονικός θεσμός σελ. 236-237, Αλ. Ρόκας Η προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης των επιχειρήσεων σελ. 238). Έτσι αν η συμφωνία προβλέπει μείωση του χρέους 20% για τους συμβαλλομένους και 50% για τους μη συμβαλλόμενους εγχειρόγραφους πιστωτές είναι ολοφάνερο ότι θίγεται η αρχή της ισότιμης μεταχείρισης (Ροκάς ό.π. 238239).
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων …. αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Με την υπ’ αριθ. 18/2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων διατάχτηκε το άνοιγμα της διαδικασίας εξυγίανσης της εφεσίβλητης ανώνυμης τεχνικής εταιρίας με την επωνυμία «Α. ΑΤΕ». Η τελευταία συνήψε συμφωνίες εξυγίανσης με την πλειοψηφία των πιστωτών της που εκπροσωπούν 80,42% των συνολικών οφειλών της και 62,62% του συνόλου των εμπραγμάτως ασφαλισμένων. Ακολούθως με την υπ’ αριθ. 7/2014 απόφαση του ιδίου πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου επικυρώθηκαν οι συμφωνίες εξυγίανσης που συνήφθησαν μεταξύ της εταιρίας και της εκ του νόμου προβλεπόμενης πλειοψηφίας των πιστωτών της. Με τις συμφωνίες εξυγίανσης συμφωνήθηκε ότι οι μη συμβαλλόμενοι πιστωτές θα λάβουν το 20% του συνόλου της απαίτησής τους με 18 ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις, με πρώτη δόση ένα έτος μετά την τελεσίδικη επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο και οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης θα λάβουν το 100% των απαιτήσεών τους που αντιπροσωπεύουν το 2,74%. Η εκκαλούσα είναι Τράπεζα. Οι απαιτήσεις της σε βάρος της εφεσίβλητης αντιπροσωπεύουν το 6,6% των οφειλών της τελευταίας, και το 25% των εμπραγμάτως ασφαλισμένων. Με τη συμφωνία της εξυγίανσης ικανοποιείται μόνο το 20% των απαιτήσεών της, που είναι καταβλητέο σε 18 ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις, δηλ. εντός 9 ετών, της πρώτης αρχομένης ένα έτος μετά την τελεσίδικη επικύρωση της συμφωνίας εξυγίανσης. Οι συμβληθείσες στη συμφωνία εξυγίανσης τράπεζες, δηλ. πιστωτές που βρίσκονται στην ίδια θέση, των οποίων οι απαιτήσεις ικανοποιούνται σε ποσοστό 100% είναι: α) η Σ. Τράπεζα Θ. με απαίτηση 788.661,70 Ε, αντιστοιχεί στο 19,47% του συνόλου των οφειλών της εφεσίβλητης που συμφώνησε να εξοφληθεί η απαίτησή της αυτή σε βάθος 20 ετών, εκ των οποίων για τα 4 πρώτα δίδεται περίοδος χάριτος, με μόνη επιβάρυνση την εισφορά Ν. 128/75, τα δε επόμενα 16 έτη θα ακολουθήσει η αποπληρωμή σε ισόποσες εξαμηνιαίες δόσεις, β) Η Τράπεζα Π. ΑΕ, με απαίτηση 345.784,45 Ε αντιστοιχεί στο 8,53% του συνόλου των οφειλών της εφεσίβλητης, (στην οποία περιλαμβάνεται και απαίτηση της Τράπεζα Κ., ύψους 49.999,98 Ε που αντιστοιχεί στο 1,23 των οφειλών της εφεσίβλητης), που συμφώνησε να πληρωθεί εντός 20 ετών, με περίοδο χάριτος 4 ετών, γ) Η Γ. Τράπεζα, με απαίτηση 109.823,54 Ε, αντιστοιχεί στο 2,71% του συνόλου των οφειλών της εφεσίβλητης που συμφώνησε να εξοφληθεί εντός είκοσι ετών με περίοδο χάριτος 4 ετών. Η διαφοροποίηση αυτή ως προς την εξόφληση των απαιτήσεων των Τραπεζών πρέπει να κριθεί με βάση το αν οι απαιτήσεις αυτές βρίσκονται στην ίδια θέση. Από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι οι απαιτήσεις της εκκαλούσας δεν βρίσκονται στην ίδια θέση με τις απαιτήσεις των συμβληθεισών Τραπεζών. Το γεγονός ότι η εκκαλούσα δεν είναι συμβαλλομένη στη συμφωνία της εξυγίανσης, δεν μπορεί να οδηγήσει, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, σε διαφορετική αντιμετώπιση των απαιτήσεών της (εκκαλούσας) σε σχέση με τις ομοειδείς απαιτήσεις των άλλων Τραπεζών που βρίσκονται στην ίδια θέση. Η εκκαλουμένη που απέρριψε τον τέταρτο λόγο της τριτανακοπής, που η εκκαλούσα επαναφέρει με τον υπό
2γ λόγο της έφεσης κατά τον οποίο δεν αντιμετωπίζεται ισότιμα με τους λοιπούς πιστωτές, όπως ορίζει το άρθρο 106ζ παρ. 2δ εδφ. 2 ΠτΚ και ειδικότερα διότι οι μεν συμβληθέντες πιστωτές θα λάβουν το 100% ή 50% των απαιτήσεών τους ενώ αυτή, ως μη συμβληθείσα πιστώτρια, θα λάβει το 20%, αν και μέρος της απαίτησής της, ποσού 150.000 Ε εξασφαλισμένη με προσημείωση υποθήκης επί δύο υπόγειων αποθηκών της πολυώροφης οικοδομής επί της οδού Α. στην πόλη των Τ., εμβαδού 43 τμ εκάστη, με την αιτιολογία ότι «εφόσον το 62,2% των εμπραγμάτως ασφαλισμένων απαιτήσεων κατά της εφεσίβλητης δέχτηκαν να υπογράψουν τις σχετικές συμφωνίες εξυγίανσης υπερκαλύπτοντας το ποσοστό του 40% που απαιτεί η διάταξη του άρθρου 106α παρ. 1 ΠτΚ δεν υφίσταται παραβίαση του νόμου και ότι αν η ίδια επιθυμούσε να της καταβληθεί μεγαλύτερο από το 20% της απαίτησής της, που είχε κατά της οφειλέτριας θα μπορούσε να υπογράψει τη σχετική συμφωνία εξυγίανσης, το οποίο όμως δεν επέλεξε να πραγματοποιήσει», έσφαλε και πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσιαστικά βάσιμος ο υπό 2γ λόγος της έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να επιστραφεί σ’ αυτήν το καταβληθέν από την εκκαλούσα παράβολο για το παραδεκτό της έφεσης (άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ), να γίνει δεκτή η τριτανακοπή, παρέλκουσας της εξέτασης των λοιπών λόγων της και, προκειμένου να μην ακυρωθεί η συμφωνία εξυγίανσης, λόγω παράβασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης, να ορισθεί ότι η και η απαίτηση της εκκαλούσας θα εξοφληθεί σε ποσοστό 100%, με τον ίδιο τρόπο όπως και οι απαιτήσεις των συμβληθεισών Τραπεζών.
Επειδή μετά ταύτα η συμφωνία εξυγίανσης, που επικυρώθηκε με την υπ’ αριθ. 7/2014 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Τρικάλων, τροποποιείται κατά τα προαναφερθέντα, πρέπει η απόφαση αυτή, όπως και η επικυρώσασα τη συμφωνία 7/2014 να δημοσιευτεί αμελλητί στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ) και στο δελτίο Δικαστικών δημοσιεύσεων του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων τομέας Νομικών, με την επιμέλεια της εφεσίβλητης (αρθρ.106ζ παρ. 6 Ν.
3588/2007), όπως ειδικότερα στο διατακτικό…