Δικογραφία – τεύχος 2017 Δ’

Κριτήρια βαρύτητας του παραπτώματος από αντικειμενική και υποκειμενική άποψη.

Ανάκληση με άτυπη διαπλαστική δήλωση και επί ακινήτου.

Μη αληθής ο λόγος ανάκλησης δωρεάς, αφού η 11χρονη δωρεοδόχος εγγονή δεν μπορούσε να μεριμνήσει για την περίθαλψη και διατροφή της δωρήτριας, ούτε μπορεί να της καταλογισθεί βαριά αντικοινωνική συμπεριφορά. Μη καταλογιστή ούτε αγενής μέχρι τότε συμπεριφορά της προς τη δωρήτρια, μήτε τυχόν αξιόποινη εξύβριση και καταφρόνηση λόγω ακαταλόγιστου ως εκ της ανηλικότητας.

Μη αστική ευθύνη ανηλίκου κάτω των 14 ετών, αν ενήργησε χωρίς διάκριση.

Τελεσίδικη αναγνώριση ακυρότητας απόφασης έκτακτης ΓΣ και μη νομιμότητα του εκλεχθέντος εξ αυτής ΔΣ.

Αμετάκλητη αναγνώριση ακυρότητας συμβάσεων πράξεων της εταιρίας (πώλησης και δανείου) με εναγόμενα μέλη του μη σύννομου ΔΣ, λόγω εκπροσώπησής της από άκυρο ΔΣ εν γνώσει εναγομένων.

Ακυρότητα και σύμβασης της εταιρίας με τρίτον λόγω μη νόμιμης εκπροσώπησής της, αλλά μη αναγνώριση ακυρότητας αφού η αγωγή δεν στρέφεται και κατά του αντισυμβαλλομένου της.

Για καταβολή μερίσματος στους μετόχους αναγκαία απόφαση τακτικής ΓΣ και μη αρμοδιότητα ΔΣ επί τούτου, διό τυχόν παράνομη συγκρότηση αυτού και ακυρότητα αποφάσεών του δεν θίγει το κύρος απαίτησης μερίσματος εγκριθέντος από τακτική ΓΣ.

Νόμιμη σύμβαση εργασίας καταρτισθείσα από την ΑΕ σε χρόνο πριν την άκυρη εκλογή του ΔΣ.

Αξίωση βλαπτομένου για παράλειψη.

Ηθική βλάβη και ν.π. αν προσβλήθηκε η εμπορική πίστη δίχως μνεία έκτασης βλάβης ή περιουσιακής κατάστασης διαδίκων.

Εφαρμογή γενικής ρήτρας του άρθ. 1 ν. 146/14 συμπληρωματικά και επί σήματος.

Με το ν. 4072/12 σήμα κάθε σημείο δεκτικό γραφικής παράστασης, που διακρίνει προϊόντα επιχείρησης και απόλυτο δικαίωμα καταθέτη για αποκλειστική χρήση, διό παράνομη κάθε προσβολή αδιαφόρως πταίσματος τρίτου. Παραποίηση και απομίμηση σήματος.

Αξίωση σηματούχου κατά προσβολέα για παροχή πληροφοριών ως προς την προέλευση και τα δίκτυα διανομής εμπορευμάτων που προσβάλλουν το σήμα, ως και κατά του κατέχοντος παράνομα τα εμπορεύματα. Θεμελίωση αξίωσης και στο δίκαιο του αθέμιτου ανταγωνισμού κατά τη γενική ρήτρα καλής πίστης.

Ένσταση καταλυτική η επίκληση ανάλωσης δικαιώματος του σηματούχου, αίρουσα μεν την παρανομία της προσβολής του σήματος, δεν αποκλείονται όμως άλλες αξιώσεις όπως εξ αθέμιτου ανταγωνισμού.

Αγορά υπό εναγομένων από την ενάγουσα υγραερίου σε φιάλες με σήματα και γνωρίσματά της και ταυτόχρονες παρεπόμενες συμβάσεις εγγυοδοσίας για επιστροφή από αυτούς των κενών φιαλών. Μη επιστροφή φιαλών αλλά επαναγόμωση υπό εναγομένων με υγραέριο άγνωστης προέλευσης, τοποθέτηση κατ’ απομίμηση σήματος και γνωρισμάτων της ενάγουσας και διάθεση με χαμηλότερη τιμή, δημιουργώντας εντύπωση περί προϊόντος της ενάγουσας και σύνδεσης με αυτήν, κατά παράβαση δ/ξεων σήματος και αθέμιτου ανταγωνισμού. Κατάσχεση φιαλών κατοχής των εναγομένων και μη άρση κινδύνου χρήσης σημάτων της ενάγουσας στο μέλλον εκ της παύσης λειτουργίας της επιχείρησής τους.

Διενέργεια υπό εναγομένης επιχείρησης τουριστικού γραφείου θερινών δρομολογίων ίδιων με αυτά της ενάγουσας. Τα τουριστικά λεωφορεία μπορούν να προβαίνουν νόμιμα και σε «μεταφορά λουομένων» και όχι μόνο σε οργανωμένες εκδρομές από προσχηματισμένη ομάδα ανθρώπων, ενώ και τα άνω δρομολόγια του ΚΤΕΛ δεν αποτελούν «συγκοινωνία», η δε παράλληλη λειτουργία των δυο επιχειρήσεων δεν δημιουργεί προβλήματα ενόψει σημαντικής ζήτησης και στο πλαίσιο ανταγωνισμού.

Κατά το άρθ. 16 ν. 1069/80, εφαρμοστέο ελλείψει κανονισμού της εναγόμενης δημοτικής επιχείρησης Ύδρευσης – Αποχέτευσης, υποχρέωση ιδιοκτητών ακινήτων συνδεομένων με τα δίκτυα σε καταβολή τελών χρήσης υπονόμου και ύδρευσης, αδιακρίτως είδους δικτύου, αφού αρκεί η δυνατότητα σύνδεσης. Δυνατή απόφαση ΔΣ της δημοτικής επιχείρησης εγκρινόμενη από το δημοτικό συμβούλιο για καθορισμό ειδικού τιμολογίου για τους κατοίκους δήμων που εξυπηρετούνται με δικό τους δίκτυο ανεξάρτητο από το ενιαίο δίκτυο της επιχείρησης. Μη αναλογική εν προκειμένω εφαρμογή του άνω, καθόσον η ενάγουσα δεν εξυπηρετείται με δικό της δίκτυο, αλλά και αν εξυπηρετούνταν δεν προβλέπεται απαλλαγή αλλά ειδικό τιμολόγιο.

Ευθύνη εγγυητή όπως κάθε οφειλέτη έναντι του δανειστή.

Πώληση υπό οφειλέτη αδιαίρετου ποσοστού του επί αγρού δίχως γνωστοποίησή της, ως όφειλε συμβατικά, στη δανείστρια ενάγουσα Τράπεζα, για την απαίτηση της οποίας υπάρχει προσημείωση υποθήκης σε άλλο ακίνητο του οφειλέτη το οποίο η ίδια εκτίμησε σε ποσό υπερπολλαπλάσιο της απαίτησης. Αναπόδεικτη η επικαλούμενη μείωση της αξίας αυτού βάσει εκτιμητικών εκθέσεων μηχανικού αφού δεν αποτελούν μόνα αποδεικτικά στοιχεία, παρεκτός του ότι αν όντως η δανείστρια θεωρούσε ότι η αξία του προσημειωθέντος ακινήτου δεν ανερχόταν στο αρχικό πολλαπλάσιο ποσό θα μπορούσε να προβεί σε συμπληρωματική προσημείωση σε άλλα ακίνητα οφειλέτη.

Αβασιμότητα ένδικης καταδολιευτικής αγωγής λόγω έλλειψης της προϋπόθεσης ανεπάρκειας της λοιπής περιουσίας οφειλέτη.

Με την ενοχική, διαρκή, χαριστική και άτυπη (και επί ακινήτου) σύμβαση χρησιδανείου ο χρήστης παραχωρεί τη χρήση πράγματος χωρίς αντάλλαγμα στον χρησάμενο, και αυτός υποχρεούται να το αποδώσει μετά τη λήξη της.

Επί χρησιδανείου αορίστου χρόνου, λήξη αυτοδίκαια αφότου ο χρησάμενος έκανε χρήση ή παρέλθει ο χρόνος κατά τον οποίο μπορούσε να κάνει χρήση. Αναζήτηση όμως του πράγματος με άτυπη απρόθεσμη καταγγελία οποτεδήποτε: α) αν ο χρησάμενος κάνει χρήση διαφορετική της συμφωνηθείσας ή που το χειροτερεύει, β) αν ο χρησάμενος το παραχώρησε σε τρίτον χωρίς δικαίωμα ή έγκριση του χρήστη, γ) αν ο χρήστης το χρειάζεται λόγω επείγουσας απρόβλεπτης ανάγκης. Αναζήτηση πράγματος κατά την καλή πίστη και όχι άκαιρα, με ενοχική αγωγή εκ χρησιδανείου ή (επί χρήστη κυρίου) με διεκδικητική κυριότητας.

Πρόωρη λύση χρησιδανείου ακινήτου με προφορική καταγγελία της ενάγουσας που είχε παραχωρήσει στο εναγόμενο σύζυγό της καθόσον αυτός δεν το χρησιμοποιεί και προέκυψε επείγουσα απρόβλεπτη ανάγκη εκμίσθωσής του για αντιμετώπιση έκτακτης μη προβλέψιμης οικονομικής ανάγκης ανακύψασας μετά τη διάσπαση του γάμου, προς εξυπηρέτηση στεγαστικού της δανείου αλλά και οικονομικών υποχρεώσεων του εναγομένου.

Αποζημίωση χρήσης λόγω μη απόδοσης του ακινήτου.

Σύσταση με διαθήκη καθολικού καταπιστεύματος επί του συνόλου της κληρονομιαίας περιουσίας υπέρ των γνησίων κατιόντων του κληρονόμου εναγομένου, υπό την έννοια απόκτησης τοιούτων, άλλως υπέρ των εναγόντων ως υποκατάστατων καταπιστευματοδόχων και, επί προαποβίωσης αυτών του κληρονόμου, υπέρ των γνήσιων τέκνων αυτών ως περαιτέρω υποκατάστατων. Μη απόκτηση γνησίων τέκνων από τον κληρονόμο εναγόμενο αλλά υιοθεσία υπ’ αυτού θυγατέρας.

Ερμηνεία διαθήκης ότι αληθής βούληση του διαθέτη ήταν να περιέλθει το καταπίστευμα στους εξ αίματος κατιόντες του κληρονόμου εναγομένου και όχι σε θετούς.

Επί αναδασμού, μετά τη μεταγραφή του παραχωρητηρίου κάθε αξιώνων κυριότητα δικαιούται μόνο αποζημίωση από τον υπερ ου το παραχωρητήριο εφόσον όμως αυτός είχε εμπράγματο δικαίωμα επί του αναδιανεμηθέντος, άλλως ο αληθινός κύριος αυτού δικαιούται απόδοση του νέου ακινήτου με εμπράγματη αγωγή.

Μη καταχρηστική άσκηση ένδικου δικαιώματος καθόσον οι δαπάνες εναγομένου για βελτίωση κληρονομιαίων ακινήτων ανάγονται στη διαχείριση όσο αυτός βρίσκονταν στη νομή και δεν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις προηγηθείσας συμπεριφοράς δικαιούχου και υπόχρεου.

Ο λόγος έφεσης ως προς τα δικ. έξοδα δεν ακολουθεί αναγκαίως το αποτέλεσμα του λόγου ως προς την ουσία.

Toggle Content goes here

Αγωγή ακύρωσης διαθήκης και αναγνώρισης εναγόντων ως εξ αδιαθέτου κληρονόμων με ισχυρισμούς ότι ο αποβιώσας δεν είχε αποκλειστική χρήση της άνω οικίας, ότι η χρήση δεν αποτελεί εμπράγματο δικαίωμα και ότι, και αν ήθελε θεωρηθεί ότι ασκούσε δικαίωμα οίκησης, θα έπρεπε να είναι αποκλειστική, που δεν συμβαίνει διότι σε αυτή διέμενε και η μητέρα τους μέχρι το θάνατο της και κατά περιόδους και ο 2ος ενάγων.

Αβασιμότητα αγωγής αφού ο διαθέτης με σαφήνεια δηλώνει τη βούλησή του να αφήσει το δικαίωμά του αποκλειστικής χρήσης στην οικία όπου διέμενε, το δε ζήτημα του επ’ αυτής δικαιώματος και της δυνατότητάς του να το μεταβιβάσει είναι διαφορετικό και δεν συνιστά αντικείμενο της ένδικης αγωγής ακύρωσης διαθήκης λόγω πλάνης του διαθέτη ως προς το καταλειφθέν αντικείμενο.

Με απόφαση πτωχευτικού δικαστηρίου για το άνοιγμα της διαδικασίας ή του προέδρου του κατόπιν αίτησης έχοντος έννομο συμφέρον με τη διαδικασία ασφ. μέτρων, δυνατή αναστολή εν όλω ή εν μέρει ατομικών μέτρων εκτέλεσης κατά οφειλέτη για υποχρεώσεις γεννηθείσες πριν την υποβολή της. Επέκταση αναστολής και σε νεότερες απαιτήσεις, ως και σε εγγυητές ή συνοφειλέτες, επί σπουδαίου επιχειρηματικού ή κοινωνικού λόγου. Αναστολή κατά πιθανολόγηση, επί ανάγκης να μην απομειωθεί η περιουσία του οφειλέτη και να μην υποβαθμιστούν οι προοπτικές εξυγίανσης της επιχείρησης.

Δ/γή προληπτικών μέτρων και από το Εφετείο, κατά τη διαδικασία ασφ. μέτρων, μέχρι και τη συζήτηση.

Στην εκούσια δικαιοδοσία κτήση ιδιότητας διαδίκου με υποβολή αίτησης, κλήτευση με δ/γή δικαστηρίου, άσκηση παρέμβασης και προσεπίκληση. Τρίτος ο μη καταστάς νόμιμα διάδικος, έστω και αν συμμετείχε εκουσίως στη δίκη. Απεύθυνση έφεσης κατά όλων των λαβόντων μέρος πρωτοδίκως, όχι όμως με ποινή απαραδέκτου, αλλά το Εφετείο μπορεί να διατάξει κλήτευση τρίτων με έννομο συμφέρον, αλλά και διαδίκου κατά του οποίου δεν απευθύνεται η έφεση, καίτοι είχε λάβει μέρος στην πρωτοβάθμια δίκη.

Σε δίκη για άνοιγμα διαδικασίας εξυγίανσης παρέμβαση δίχως προδικασία. Με το νέο ΚΠολΔ κύρια παρέµβαση µόνο στον πρώτο βαθµό, ο δε τρίτος μόνο με τριτανακοπή μπορεί να διεκδικήσει τα συμφέροντά του.

Πιθανολόγηση μη ευδοκίμησης του προτεινόμενου σχεδίου εξυγίανσης, ενόψει του ότι η επίτευξη συμφωνίας, με βάση την ένδικη αίτηση και την έκθεση βιωσιμότητας, είναι αδύνατη.